Κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και προβληματίζεσαι. Δεν βλέπεις αυτό που περίμενες, επιθυμούσες, εργάστηκες να δείς… Ίσως  βλέπεις συντρίμμια, κενό, απελπισία! Προσπάθησες πολύ αλλά τα αποτελέσματα φτωχά! Έχεις κουραστεί! Καμιά βοήθεια από πουθενά και όλα αυτά «περί θρησκείας», σου προκαλούν απέχθεια! Είναι αλήθεια πως δεν μπορείς να αγαπήσεις και να βρείς τον εαυτό σου πραγματικά, αν δεν βρείς πρώτα τη σχέση σου με το Θεό!

«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών·  διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.» κατά Ματθαίον 11:28

Αυτό που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε είναι ότι υπάρχει κάποιος που μας αγαπά πάρα πολύ, τόσο που είναι δύσκολο να το καταλάβουμε εμείς οι άνθρωποι. Η αγάπη φανερώνεται με έργα και όχι με λόγια. Τα ίδια τα έργα μαρτυρούν το μέγεθος της αγάπης Αυτού που μας αγάπησε.

Είναι φυσιολογικό όταν περνάς ένα μεγάλο πρόβλημα να κλείνεσαι στον εαυτό σου. Αν και δεν το επιδιώκεις, είναι κάτι που γίνεται αυτόματα ως ένας μηχανισμός αντιμετώπισης της θλίψης. Ο Θεός όμως δεν θέλει να κινηθείς σ’ αυτή την κατεύθυνση.