Την προηγούμενη φορά μιλήσαμε αναλυτικά για τον καλό αγώνα του χριστιανού ενάντια στην αμαρτία, όμως, πέρα από τον αγώνα κατά της αμαρτίας ο χριστιανός έχει να αγωνιστεί και έναν αγώνα παθημάτων, καθώς βρίσκεται μέσα σε ένα περιβάλλον εχθρικό, αποτελούμενο από ανθρώπους που είναι αρνητικοί προς το ευαγγέλιο και προς όσους το ακολουθούν.
«Είναι θέμα χρόνου να δείξει την καταστροφική της φύση η κλιματική αλλαγή, με τρόπο που θα είναι ορατός από όλους. Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να αναλάβουμε διορθωτική δράση ή αν έχουμε ήδη φτάσει σε σημείο χωρίς επιστροφή» (1).
Στο Λόγο του Θεού όταν γίνεται αναφορά για το λαό του Θεού, τις περισσότερες φορές συναντάμε εκφράσεις όπως, «η εκκλησία του Χριστού» (Ρωμαίους 16:16), «η εκκλησία του Θεού» (Α΄ Κορινθίους 1:2), «το σώμα του Χριστού» (Εφεσίους 1:22-23), «ο ναός του Θεού» (Α΄ Κορινθίους 3:16), «η νύμφη του Χριστού» (Αποκάλυψη 19:7-8, 22:17)… κ.α.
«Και ο Ιησούς, βλέποντας τις σκέψεις τους, είπε: Γιατί εσείς σκέφτεστε πονηρά μέσα στις καρδιές σας;» (Ματθαίος 9:4). ‘Ένας παραλυτικός θεραπεύεται! Προηγουμένως οι φίλοι του, με πολύ αγάπη και πίστη τον έφεραν μπροστά στα πόδια του Ιησού. Ο Ιησούς θα του πει: «Θάρρει, τέκνον· συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου». Σκέψεις γεννιούνται από τους εκπρόσωπους της θρησκείας.
«Δια τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα, το υπέρ παν όνομα. Δια να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων και πάσα γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός.» Προς Φιλιππησίους β΄ 9-11.
Πολλές φορές καθώς συναντάμε κάποιον γνωστό και τον ρωτάμε τι κάνει, μας απαντά: «Τι να κάνω; Εδώ, στον αγώνα.» Και είναι αλήθεια, η ζωή του ανθρώπου πάνω στη γη είναι ένας συνεχής αγώνας.
