Ο Ιώβ λέει: «Δεν είναι εκστρατεία ο βίος του ανθρώπου επί της γης; Αι ημέραι αυτού ως μισθωτού;» Ιώβ ζ:1
Εκστρατεία η ζωή του ανθρώπου, λέει ο Ιώβ. Ξεκινάει να πάει σε έναν πόλεμο εναντίον πολυάριθμων εχθρών.
Από μικρό παιδί αγωνίζεται να κρατηθεί στη ζωή υγιής και να μεγαλώσει. Κάνει δίαιτες, πίνει φάρμακα, λαβαίνει προφυλάξεις, τρώει επιλεκτικά, προσπαθεί να αποκτήσει ανάστημα και βάρος. Στη συνέχεια προσπαθεί να εξασφαλίσει μια εργασία μαθαίνοντας μια τέχνη, σπουδάζοντας πολλά πράγματα. Αγωνίζεται, τρέχει, κουράζεται, ξενυχτάει και τελικά πετυχαίνει και βρίσκει κάποια δουλειά.
Ευχαριστημένος για την μέχρι αυτή τη στιγμή επιτυχία του, παντρεύεται και κάνει μια ωραία οικογένεια. Ο ίδιος αγώνας αρχίζει με τα παιδιά του. Να ζήσουν, να μεγαλώσουν, να σπουδάσουν, να αποκατασταθούν.
Φθάνουν τα έτη της μεγάλης ηλικίας και ανακαλύπτει ότι δεν έχει τις δυνάμεις που είχε. Αρχίζει τώρα ο αγώνας της συντήρησης για την επιβίωση. Ανακαλύπτει ότι για να διαβάσει χρειάζονται γυαλιά, η πίεση λίγο τσιμπάει και οι εξετάσεις αίματος όλο και κάτι παρουσιάζουν. Πρώτη η χοληστερίνη ειδοποιεί ότι χρειάζεται λίγο δίαιτα. Όταν ανεβαίνει τις σκάλες του σπιτιού, λίγο λαχανιάζει. Αρχίζουν τα πρώτα συμπτώματα των γηρατειών. «Δίαιτα», λέει ο γιατρός. Του δίνει και ένα διαιτολόγιο και ο άνθρωπος βάσει αυτού, κανονίζει το φαγητό του. Εκείνο τον πειράζει, το άλλο τον βλάπτει, ένα άλλο απαγορεύεται εντελώς. Και έτσι ο άνθρωπος πάλι πολεμάει να ζήσει.
Εκστρατεία η ζωή του ανθρώπου εναντίον πολλών εχθρών. Πολεμάει να ζήσει κι όμως ξέρει καλά ότι τελικά θα πεθάνει. Θέλει όμως να πέσει μαχόμενος μέχρι το τέλος της ζωής του.
Μερικοί θέλουν να πεθάνουν και ένδοξα. Να τους γράψει η ιστορία, να αποθανατιστεί το όνομά τους. Άλλη ματαιοπονία και τούτη. Πού πας φίλε; Τι θα γίνεις μετά το θάνατό σου; Θα αντικρίσεις μια άλλη πραγματικότητα. Δε θα έχεις τα πλούτη που έχεις σε τούτη τη ζωή. Δεν θα είσαι αφεντικό, δεν θα έχεις καμία ιδιοκτησία, δεν θα ισχύουν τα δικαιολογητικά, ούτε θα υπαρχει δικηγόρος για να σε υπερασπίσει.
Τότε μπροστά στο Θεό με ανοιχτά τα χαρτιά, θα απολογηθείς για τις αδικίες που έκανες, για τις παραβάσεις, για τη σκληρότητα σου απέναντι στους φτωχούς ανθρώπους, για τη σαρκολατρεία σου που έγινε σκοπός της ζωής σου. Ο Θεός δεν είναι κακός, αλλά δίκαιος και δεν μπορεί να αθωώσει τον ασεβή.
Ο Θεός είναι αγάπη και την αγάπη Του την έδειξε στέλνοντας τον Υιόν Του το Μονογενή, τον Ιησού Χριστό εδώ στη γη να φέρει την αλήθεια του Ευαγγελίου και να πληρώσει για τις αμαρτίες μας, ώστε να εξαγοράσει κάθε ποινή που εκκρεμούσε εναντίον κάθε ανθρώπου, «ώστε να μην απωλεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιον». Τη Σωτηρία του μπορεί κάθε άνθρωπος να τη λάβει όσο ζει σε τούτη τη ζωή, εάν πιστέψει στο Χριστό και ακολουθήσει το Ευαγγέλιο Του.
Θα μου πείτε, είναι τόσο κακός ο Θεός ώστε για μια αμαρτία ή μερικές πορνείες, μοιχείες, ασέλγειες να με καταδικάσει στην αιώνια τιμωρία;
Ο Θεός δεν είναι κακός. Ο Θεός είναι καλός και μάλιστα είναι αγάπη. Τι μπορεί να κάνει όμως σε έναν άνθρωπο που είναι όλος σάπιος και άχρηστος; Μπορεί να τον βάλει στην Βασιλεία των Ουρανών; Μπορούμε εμείς να βάλουμε γουρούνια και πρόβατα στο ίδιο μαντρί;
Μπορούμε να αναμείξουμε το καθαρό μέλι με βρώμικο που περιέχει ακάθαρτα στοιχεία μέσα; Δεν θα χαλάσει και το καθαρό;
Ο άνθρωπος που ρίχνεται στην αμαρτία και είναι αμετανόητος και ασταμάτητος, οδηγεί την ψυχή του στο θάνατο. Αν έχει μέσα του ίχνος ελέγχου, οπωσδήποτε μετανοεί κάποια στιγμή σαν τον άσωτο υιό και γυρίζει προς τον Θεό, επιστρέφει στον οίκο του Πατέρα και σώζεται. Αν όμως συνεχίζει στο δρόμο της απώλειας και πολλές φορές διακηρύττει ότι: «δεν υπάρχει Θεός» ή «ο Θεός δεν είναι κακός να με στείλει στην αιώνια τιμωρία», τότε τι μπορεί να κάνει ο Θεός; Δεν είναι απλώς οι πράξεις του αμαρτωλού που κάνουν τη σωτηρία του αδύνατη, αλλά ότι είναι αμετανόητος, ώστε δεν παίρνει καμία θεραπεία.
Όταν σπάμε καρύδια, τα βλέπουμε όλα ίδια εξωτερικά. Μερικά όμως μέσα είναι κατάμαυρα, σάπια και πολλές φορές φωλιές σκουληκιών. Σε τι χρησιμεύουν; Παίρνουν καμία βελτίωση;
Αγαπητέ φίλε, πίστεψε στον Ιησού Χριστό, μετανόησε και ακολούθα. Καμία αμαρτία δεν είναι ασυγχώρητη, όταν πιστέψουμε και μετανοήσουμε. Ειδεμή κοίτα που θα πας.
+ Λεωνίδας Φέγγος
