Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πριν να σταυρωθεί, να αναστηθεί και να αναληφθεί, είπε στους μαθητές του κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά και πολύ παράξενο: «Εγώ όμως την αλήθεια σας λέγω, συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ, διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς, αλλ’ αφού απέλθω, θέλω πέμψει Αυτόν προς εσάς. Και ελθών Εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης, και περί κρίσεως» Ιωάννης ιστ: 7-8.
Ανάσταση του Χριστού δεν είναι μία απλή γιορτή, ούτε μία ευκαιρία για να φάμε ψητό αρνί και να τσουγκρίσουμε κόκκινα αυγά. Η ανάσταση του Χριστού είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να γνωρίσει κάθε ψυχή, διότι περιέχει μέσα της πολύ μεγάλη δύναμη.
Στις 25 Μαρτίου η Ελλάδα γιορτάζει την απόφαση των Ελλήνων να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό και να ζήσουν ελεύθεροι. Η απόφαση αυτή έγινε πραγματικότητα. Οι Έλληνες την 25η Μαρτίου 1821 ξεσηκώθηκαν. Η Ελλάδα ελευθερώθηκε και σήμερα όλοι απολαμβάνουμε αυτή την ελευθερία.
Η πρώτη έλευση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είχε προφητευτεί με μεγάλη ακρίβεια, από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Έγραφαν λοιπόν, πως θα γεννηθεί, που θα γεννηθεί, πότε θα γεννηθεί. Όλοι περίμεναν τον Μεσσία, τον λεγόμενον Χριστό και ιδιαιτέρως οι Ισραηλίτες που Τον περίμεναν για να τους σώσει.
Πέρασε κι αυτό το έτος. Μπήκε στην ιστορία. Ο, τι έγινε, έγινε, δε γυρίζει πίσω. Σήμερα ζούμε πιά στο νέο έτος. Το ερώτημα έρχεται μόνο του. Θα πάμε καλά;
Ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, απεφάσισε να έλθει στη γη να βρει τον άνθρωπο που ζούσε μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας, να του μιλήσει και να του πει όλη την αλήθεια και να τον ελευθερώσει από την εξουσία του διαβόλου.
Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με τον διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: «Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Ματθαίος δ:17
Ο κόσμος όλος προβληματίζεται για την ύπαρξή του και αμφιβάλλει για την επιβίωσή του. Αυτό βεβαίως δεν είναι αδικαιολόγητο, ούτε πρόκειται για μια απλή φοβία που προέρχεται από κάποια προκατάληψη. Τα γεγονότα μιλούν μόνα τους και παρουσιάζονται απειλητικά για την ανθρωπότητα.
Δεν έχουμε πάντοτε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που θέλουμε και να κερδίσουμε αυτό που μπορούμε. Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος μπορεί να λέει “μακάρι να είχα πάει στο Πανεπιστήμιο και να είχα γίνει ένας επιστήμων”. Αυτή η ευκαιρία του δόθηκε όταν ήταν μαθητής στο σχολείο, αλλά τότε δεν τη λογάριασε καθόλου, τώρα όμως είναι αργά, δεν μπορεί να πάει να μάθει γράμματα στο Πανεπιστήμιο.
