«Εκπλάγητε, ουρανοί, διά τούτο, και φρίξατε, συνταράχθητε σφόδρα, λέγει Κύριος. Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον, την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ.» Ιερεμίας β΄12-13
«Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο και πάντα τα εντός μου το όνομα το άγιον αυτού. Ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριο και μη λησμονής πάσας τας ευεργεσίας αυτού. Τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου, τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου, τον λυτρόνοντα εκ της φθοράς την ζωήν σου, τον στεφανούντά σε με έλεος και οικτιρμούς, τον χορτάζοντα εν αγαθοίς το γήράς σου, η νεότης σου ανανεούται ως του αετού.» Ψαλμός ργ:1-5
Ήταν Άνοιξη του 1998 όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Μία άγνωστη φωνή στην άλλη άκρη: “Ο Κύριος μου είπε να σας στείλω μερικά άρθρα”. “Πολύ ευχαρίστως, περί τίνος πρόκειται;”. “Θα καταλάβετε”, μου απάντησε αινιγματικά.
Αυτό χρειάζεται σήμερα όλη η ανθρωπότητα. Το Ευαγγέλιο του Χριστού, για να μπορέσει να βρεί το δρόμο της και να χαρεί τα κατορθώματά της. Πολλά ανακάλυψε, όλες τις ανέσεις τις εξασφάλισε, ο πολιτισμός της εξελίχτηκε,η τεχνολογία της κατέπληξε και όμως η δυστυχία και αυτή μεγάλωσε.
«Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού λέγουσαν προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι νεκροί, οίτινες αποθνήσκουσιν εν Κυρίω από του νυν. Ναι, λέγει το Πνεύμα, διά να αναπαυθώσιν από των κόπων αυτών, και τα έργα αυτών ακολουθούσι με αυτούς.» Αποκ. ιδ:13
