Θα ήταν λάθος και άδικο να ισχυριστεί κάποιος ότι όλος ο κόσμος σήμερα είναι ασεβής και αδιάφορος για τον Θεό. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στις μέρες μας που τα πράγματα του Θεού και γενικότερα αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε ‘πνευματική ζωή’, δεν τους αφήνει αδιάφορους. Αυτό είναι αλήθεια.
Αποτελεί ένα ερώτημα συνυφασμένο με την ίδια μας την ύπαρξη. Η βιολογία προσπαθεί να ανιχνεύσει τα χαρακτηριστικά της ζωής. Η αστροβιολογία μελετά τις συνθήκες εκείνες που πρέπει να επικρατούν σε έναν πλανήτη ώστε να αναπτυχθεί η ζωή, και οι αστρονόμοι μάταια σαρώνουν τον απέραντο ουρανό για να λάβουν σημάδια εξωγήινης ζωής. Αλλά τελικά τι είναι η ζωή;
Συνεχίζοντας τη σειρά των άρθρων μας σχετικά με την ευστάθεια του αθεϊσμού ως κοσμοθεωρία, θα εξετάσουμε ως επίλογο το θέμα της μετά θάνατον ζωής. Μία κοσμοθεωρία, για να είναι πλήρης, θα πρέπει να δίνει σαφή απάντηση για το τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος φθάνει στο κατώφλι του θανάτου: είναι το τέλος της ύπαρξής του ή υπάρχει κάποια συνέχεια μετά θάνατον;
H Ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι ένα μοναδικό γεγονός, που έχει πολύ μεγάλη σημασία, όχι μόνο γιατί απέδειξε ποιος ήταν ο Χριστός, αλλά και για τη δική μας ζωή, που μπορεί να λάβει τη δύναμη αυτής της Αναστάσεως και να μεταμορφωθεί.
