«Πας όστις πίνει εκ του ύδατος τούτου θέλει διψήσει πάλιν· όστις όμως πίη εκ του ύδατος, το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ, το οποίον θέλω δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν αιώνιον.» (κατά Ιωάννη 4:13-14)
Ο Ιησούς Χριστός ονομάσθηκε «φίλος των τελωνών και αμαρτωλών» Ματθαίος ια:9. Έτσι τον ονόμασαν οι Φαρισαίοι, για να Τον κατηγορήσουν ότι με τέτοιους κάνει παρέα και συντρώγει, με αμαρτωλούς. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δεν αρνήθηκε αυτή την κατηγορία.
«Χείρ Κυρίου εστάθη επ' εμέ και με εξήγαγεν ο Κύριος διά πνεύματος και με έθεσεν εν μέσω πεδιάδος και αυτή ήτο πλήρης οστέων... Και είπε προς εμέ, Υιέ ανθρώπου, δύνανται τα οστά ταύτα να αναζήσωσι; Και είπα, Κύριε Θεέ, συ εξεύρεις.» Ιεζεκιήλ λζ΄1,3
Είναι το πιο χαρμόσυμο μήνυμα που θα μπορούσαμε να δεχθούμε σήμερα: Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο (δηλαδή τον κάθε άνθρωπο χωριστά) ώστε παρέδωσε στον θάνατο τον μονογενή του Υιό ώστε να μην χαθεί κάθε ένας που πιστεύει σε αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.
“Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, πλην πάντα δεν συμφέρουσι· πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλ’ εγώ δεν θέλω εξουσιασθή υπ’ ουδενός”(Α΄ Κορινθίους 6:12)
