Ο κόσμος όλος προβληματίζεται για την ύπαρξή του και αμφιβάλλει για την επιβίωσή του. Αυτό βεβαίως δεν είναι αδικαιολόγητο, ούτε πρόκειται για μια απλή φοβία που προέρχεται από κάποια προκατάληψη. Τα γεγονότα μιλούν μόνα τους και παρουσιάζονται απειλητικά για την ανθρωπότητα.
Αυτό που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε είναι ότι υπάρχει κάποιος που μας αγαπά πάρα πολύ, τόσο που είναι δύσκολο να το καταλάβουμε εμείς οι άνθρωποι. Η αγάπη φανερώνεται με έργα και όχι με λόγια. Τα ίδια τα έργα μαρτυρούν το μέγεθος της αγάπης Αυτού που μας αγάπησε.
Είναι φυσιολογικό όταν περνάς ένα μεγάλο πρόβλημα να κλείνεσαι στον εαυτό σου. Αν και δεν το επιδιώκεις, είναι κάτι που γίνεται αυτόματα ως ένας μηχανισμός αντιμετώπισης της θλίψης. Ο Θεός όμως δεν θέλει να κινηθείς σ’ αυτή την κατεύθυνση.
«Και ιδού, έφερον προς αυτόν παραλυτικόν κείμενον επί κλίνης· και ιδών ο Ιησούς την πίστιν αυτών, είπε προς τον παραλυτικόν· Θάρρει, τέκνον· συγκεχωρημέναι είναι εις σε αι αμαρτίαι σου.» κατά Ματθαίον 9:2
«Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός, χθές, σήμερον και εις τους αιώνες.» Προς Εβραίους ιγ΄ 8
Μέσα σε ένα κόσμο που όλα αλλοιώνονται, που όλα αλλάζουν, που όλα διαφθείρονται, υπάρχει κάποιος που παραμένει σταθερός, αμετακίνητος, απαράλλαχτος. Είναι ο Βράχος των αιώνων, ο Ιησούς Χριστός.
Αυτό το μήνα θα μας δώσει τη μαρτυρία του ο αδελφός μας Βαλάντης Αναστασόπουλος από την εκκλησία της Πάτρας.
Αδελφέ Βαλάντη έγινες νομίζω και διάκονος πρόσφατα;
Ναι, χειροτονήθηκα διάκονος τον Δεκέμβριο.
Ο Κύριος να σου δίνει δύναμη. Η καταγωγή σου είναι από τη Πάτρα αδελφέ μου;
Όχι, είμαι Καλαματιανός,...
Δεν έχουμε πάντοτε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που θέλουμε και να κερδίσουμε αυτό που μπορούμε. Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος μπορεί να λέει “μακάρι να είχα πάει στο Πανεπιστήμιο και να είχα γίνει ένας επιστήμων”. Αυτή η ευκαιρία του δόθηκε όταν ήταν μαθητής στο σχολείο, αλλά τότε δεν τη λογάριασε καθόλου, τώρα όμως είναι αργά, δεν μπορεί να πάει να μάθει γράμματα στο Πανεπιστήμιο.
