«Δεν χρειάζεται να σου ανοίξουν την καρδιά και να σου την ξεσκονίσουν, προκειμένου να πάρεις χαμπάρι ότι αυτός ο δρόμος δε σε βγάζει πολύ μακριά. Ποιος γνωρίζει όμως με απόλυτη σιγουριά τι θα γίνει αύριο;». Η παραπάνω δήλωση ειπώθηκε από γνωστό συγγραφέα και πολιτικό, μετά από τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του, που παραλίγο να κοστίσει την ίδια του τη ζωή. Ο ίδιος στη συνέχεια συμπλήρωσε: «Ποτέ δεν είναι αργά, μέχρι την ώρα που είναι…» Φοβερές και ξεκάθαρες διαπιστώσεις! Πράγματι, η υγεία είναι ένα τόσο πολύτιμο αγαθό που σπάνια ο άνθρωπος το εκτιμά όσο το έχει, μέχρι τη στιγμή που κάπο...
Μετά τη νίκη που κατήγαγε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, στη μάχη που έδωσε με τον διάβολο στην έρημο, σαν δεύτερος Αδάμ, άρχισε να κηρύττει το πρώτο κήρυγμα, που ήταν: «Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών». Ματθαίος δ:17
Τα λόγια αυτά περιέχονται μέσα στο κήρυγμα, που διά Πνεύματος Αγίου, έκανε ο απόστολος Παύλος στόν Άρειο Πάγο, στην Αθήνα πριν από 2000 περίπου χρόνια. Μπορεί κανείς, όλο το κήρυγμα, να το διαβάσει σε 5 λεπτά, στο 17ο κεφάλαιο των Πράξεων των Αγίων αποστόλων και εις τα εδάφια 12-31.
«Ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε προς τους ακολουθούντας· Αληθώς σας λέγω, ουδέ εν τω Ισραήλ εύρον τοσαύτην πίστιν. Σας λέγω δε ότι πολλοί θέλουσιν ελθεί από ανατολών και δυσμών και θέλουσι καθήσει μετά του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας θέλουσιν εκβληθή εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων. Και είπεν ο Ιησούς προς τον εκατόνταρχον, Ύπαγε, και ως επίστευσας, ας γείνη εις σε. Και ιατρεύθη ο δούλος αυτού εν τη ώρα εκείνη.» κατά Ματθαίον 8:10
«Και πολλοί των πιστευσάντων ήρχοντο εξομολογούμενοι και φανερώνοντες τας πράξεις αυτών. Πολλοί δε και εξ εκείνων οίτινες έκαμνον τας μαγείας, φέροντες τα βιβλία αυτών κατέκαιον ενώπιον πάντων και αριθμήσαντες τας τιμάς αυτών εύρον πεντήκοντα χιλιάδας αργυρίου. Ούτω κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Κυρίου.» Πράξεις ιθ΄ 18-20.
Διαβάζουμε στη Γραφή ότι ο Θεός δείχνει την αγάπη Του στους ανθρώπους, «…επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας» (Ρωμαίους 5:8). Εν τούτοις, η σωτηριακή σχέση με το Χριστό είναι προϊόν συνειδητής απόφασης του ανθρώπου (Μάρκος 8:34-36, Ιωάννης 6:67-67) να αποδεχτεί την θυσία του Σωτήρα Χριστού για λογαριασμό του. Είδαμε στο προηγούμενο μέρος (Α´) ότι η απόφαση αυτή είναι πρώτα από όλα προσωπική για κάθε άνθρωπο, έπειτα είναι κρίσιμη επειδή ο άνθρωπος μακριά από το Χριστό δεν έχει αξίωση για αιώνια ζωή, και τέλος είναι μια απόφαση που πρέπει να παρθεί σήμερα...
Κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και προβληματίζεσαι. Δεν βλέπεις αυτό που περίμενες, επιθυμούσες, εργάστηκες να δείς… Ίσως βλέπεις συντρίμμια, κενό, απελπισία! Προσπάθησες πολύ αλλά τα αποτελέσματα φτωχά! Έχεις κουραστεί! Καμιά βοήθεια από πουθενά και όλα αυτά «περί θρησκείας», σου προκαλούν απέχθεια! Είναι αλήθεια πως δεν μπορείς να αγαπήσεις και να βρείς τον εαυτό σου πραγματικά, αν δεν βρείς πρώτα τη σχέση σου με το Θεό!
«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.» κατά Ματθαίον 11:28
«Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου; Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.» (Ψαλμ. 121:1-2)
