«Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του» (Ιωάννης 3:36)
«Γερνάω… τα πόδια μου δε με βαστάνε πια, τα χέρια μου λυγίζουν, ενώ η όραση μου ολοένα και λιγοστεύει. Πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια! Σαν χτες θυμάμαι που έπαιζα μπάλα με τους φίλους μου στις αλάνες του Χαλανδρίου και ακόμα κοντύτερα ακούω το χειροκρότημα και τους επαίνους του πλήθους από τη λαμπρή μου καριέρα! Σιγά-σιγά όλα σβήνουν… τους δρόμους που περπάτησα δεν θα ξαναπερπατήσω… Οι επιθυμίες μου έχουν ελαχιστοποιηθεί, μου αρκεί ένα ποτήρι γάλα και λίγο φαγητό. Η λάμψη, της άλλοτε γεμάτης με κόσμο, φανταχτερής ζωής μου, ξεθωριάζει! Τώρα πια μόνος, κάθομαι σιωπηλός στη καρέκλα μου ζώντας με τις αναμνήσεις… Το μόνο που βλέπω για το μέλλον είναι ο θάνατος… δεν υπάρχει ελπίδα!»
Μια επίσκεψη στο γηροκομείο αποτελεί συνήθως μια δυσάρεστη εμπειρία που κύριο χαρακτηριστικό της είναι η μελαγχολία και η περισυλλογή. Πόσο μάλιστα όταν ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου βρίσκεται σε πορεία αναχώρησης, έχοντας ζήσει μια έντονη ζωή χωρίς όμως όπως ο ίδιος εξομολογείται ιδιαίτερο νόημα. Ο ψαλμωδός έχει να πει γι’ αυτό: «Σίγουρα, ο άνθρωπος περπατάει με φαντασία· σίγουρα, ταράζεται μάταια· θησαυρίζει, και δεν ξέρει ποιος θα τα συγκεντρώσει» και «Κάνε μου γνωστό, Κύριε, το τέλος μου, και τον αριθμό των ημερών μου, ποιος είναι, για να γνωρίσω πόσο ακόμα θα ζήσω». (Ψαλμός 39:4-6)
Έρχεται σε νέους και ηλικιωμένους, πλούσιους και φτωχούς, καλούς και κακούς, μορφωμένους και αγράμματους. Δεν λαμβάνει υπόψη το χρώμα του ανθρώπου ή την καταγωγή του. Από τους βασιλιάδες έως τους απλούς πολίτες, όλοι τελικά υποκύπτουν στο θάνατο. Σχεδιάζουμε καθημερινά τη ζωή μας προσεκτικά προγραμματίζοντας ραντεβού μέρες πριν, εβδομάδες, ίσως και μήνες. Υποχρεώσεις, στόχοι, σχέδια επαγγελματικά, σπουδές τοποθετούνται προσεκτικά στο ημερολόγιο μας και επιδιώκουμε την εκπλήρωση τους. Παρόλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις που για τον ένα ή τον άλλο λόγο όλα αυτά ματαιώνονται και όλη η προετοιμασία μας πάει χαμένη.
Υπάρχει όμως μια συνάντηση που κάθε άνθρωπος οπωσδήποτε θα πραγματοποιήσει. Είναι το ραντεβού με τον θάνατο, η στιγμή που η επίγεια ζωή μας φτάνει στο τέλος της. Αυτή είναι η πιο σπουδαία ημερομηνία για κάθε άνθρωπο. Η επιστήμη ποτέ δεν θα σου δώσει απάντηση για το τι θα συμβεί αφότου αφήσεις την τελευταία σου πνοή και αναχωρήσεις από τούτο το μάταιο κόσμο. Ο Θεός όμως δεν μας άφησε στο σκοτάδι. Υπάρχει ελπίδα και η ελπίδα αυτή δεν καταισχύνει, είναι ζωντανή! Είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ! Ο μόνος που μπορεί να δώσει νόημα και σκοπό στη ζωή κάθε ανθρώπου!
«Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ’ αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή» (Ιωαν. 5:24).
Ιδού πώς περιγράφει τη ζωή ένα παιδί του Θεού, που πλησιάζει και αυτό στο τέλος της επίγειας διαδρομής του: «Αν και βλέπω καθημερινά τον εξωτερικό μου άνθρωπο να φθείρεται, νιώθω τον εσωτερικό μου να ανανεώνεται κάθε μέρα… προσμένω τον Κύριο και νιώθω ότι θα πετάξω σαν τον αετό. Ξέρω σε Ποιόν πίστεψα και είμαι πεπεισμένος ότι θα φυλάξει την παρακαταθήκη μου έως τέλους. Νιώθω πλημμυρισμένος από ανεκλάλητη χαρά και σιγουριά και ψέλνω: Ακόμα και αν το σώμα μου στο τάφο θα βρεθεί… το πνεύμα μου στον ουρανό αιώνια θα υμνεί! Πίστεψε με αγαπητέ, δεν το αξίζω, είμαι ο πρώτος των αμαρτωλών. Ο Ιησούς Χριστός όμως πλήρωσε με το αίμα του το χρέος των αμαρτιών μου, πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Η πίστη στο έργο αυτό ανοίγει το δρόμο για τον ουρανό! Γονάτισε λοιπόν, μετανόησε και δέξου με πίστη τη σωτηρία που σου προσφέρεται δωρεάν. Ο Χριστός είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στη ζωή! Μίλησε Του με μια απλή και ειλικρινή προσευχή, θα φωτίσει την καρδιά και το πνεύμα σου και θα βρεις το αληθινό σκοπό της ζωής σου!»
«Σωσμένος με το αίμα του Χριστού!» Μακάρι κάθε άνθρωπος να καταλάβει και να δεχτεί αυτή την αλήθεια: «Ο Ιησούς είπε..., εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Και καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα. Το πιστεύεις αυτό;» (Ιωάν. 11:25-26)
«Ελευθερία με τον Χριστό»
Ο Θεός έλυσε το πρόβλημα του θανάτου. Γι’ Αυτόν υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι για κάθε άνθρωπο που έρχεται στην ύπαρξη. «Όποιος πιστεύει στον Υιό, έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό, δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή τού Θεού μένει επάνω του» (Ιωάννης 3:36). Δια του θανάτου του, ο Κύριος Ιησούς Χριστός μάς ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ από τη δύναμη του κακού και του θανάτου που είναι μέσα μας!
«Και εσάς όντας νεκρούς διά τας παραβάσεις και τας αμαρτίας εζωοποίησεν» (Εφεσ. 2:1) Πράγματι: «Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι» (Ιωαν. 8:36).
Η πόρτα της Χάρης είναι ανοικτή, όχι όμως για πάντα, κάποτε θα κλείσει. Μην αργείς! Τώρα, έλα στον Χριστό που σε αγαπά και θέλει να σε κάνει πραγματικά ελεύθερο! Αυτός μόνο χαρίζει αιώνια ζωή!
«…ώστε, αφού δικαιωθήκαμε διαμέσου τής χάρης εκείνου, να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα τής αιώνιας ζωής». (Τίτος 3:7)
Λουκάς Ποζιός
