Είναι βράδυ, κάποιος σπουδαίος θρησκευτικός άρχοντας, επισκέπτεται κρυφά τον Ιησού Χριστό. Η συνάντηση του μοναδική, όπως και μοναδικός θα είναι και ο διάλογος που θα επακολουθήσει.
Ο Νικόδημος θα αρχίσει με μία διαπίστωση «Ραββί, ξέρουμε ότι ήρθες Δάσκαλος από τον Θεό επειδή, κανένας δεν μπορεί να κάνει αυτά τα σημεία που εσύ κάνεις, αν ο Θεός δεν είναι μαζί του» (Ιωάν. γ΄2).
Ο Ιησούς του απαντά με έναν διαφορετικό τρόπο απ’ ότι ο ίδιος θα περίμενε «Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από επάνω, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία τού Θεού» (Ιωάν. γ΄3).
Ο Νικόδημος ξαφνιάζεται και ανταπαντά με τη λογική που διέπει κάθε νοήμονα άνθρωπο «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ενώ είναι γέροντας; Μήπως μπορεί να μπει μια δεύτερη φορά στην κοιλιά τής μητέρας του και να γεννηθεί;» (Ιωάν. γ΄4).
Ο Ιησούς επιμένει, δίνοντας του αυτή τη φορά διευκρινήσεις «Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει μέσα στη βασιλεία τού Θεού. Εκείνο που έχει γεννηθεί από τη σάρκα είναι σάρκα και εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα, είναι πνεύμα. Μη θαυμάσεις ότι σου είπα: Πρέπει να γεννηθείτε από επάνω.Ο άνεμος πνέει όπου θέλει, και ακούς τη φωνή του, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται, και πού πηγαίνει·έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα» (Ιωάν. γ’5-8).
Ο λόγος για την Αναγέννηση, μία λέξη κλειδί που ίσως δεν την ακούσαμε ποτέ στο σχολείο στο μάθημα των θρησκευτικών και που ίσως την αγνοούμε μέχρι σήμερα. Μια αποκάλυψη, ένα μυστήριο, που αποκαλύπτεται και βιώνεται καθημερινά από χιλιάδες ανθρώπους που έχουν δεχτεί στη ζωή τους τον Ιησού Χριστό ως προσωπικό τους Σωτήρα. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο (Ρωμ. ις΄25-26) το ίδιο το Ευαγγέλιο αποτελεί ένα «μυστήριο», καθώς και μυστήριο αποτελεί το γεγονός ότι ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο γινόμενος όμοιος με αυτόν. «…το μυστήριο της ευσεβείας είναι μέγα, ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί…» (Α΄ Τιμ. γ’16).
Τι είναι όμως η αναγέννηση; Πώς αναγεννιέται ένας άνθρωπος;
«Το ληξιαρχείο του ουρανού»
Όταν γεννιέται ένα παιδί οι γονείς του οφείλουν να επιβεβαιώσουν το όνομα και την ημερομηνία γέννησης του στο ληξιαρχείο. Παρόμοια, για να επιβεβαιωθεί η είσοδος του καθενός μας στην οικογένεια του Θεού είναι απαραίτητο να υπάρξει μια γέννηση, η «αναγέννηση» και η καταχώρησή της στα βιβλία της βασιλείας των Ουρανών.
Πώς γίνεται αυτό;
Δύο είναι οι προϋποθέσεις.
Πρώτον, να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ποια είναι η πραγματική του κατάσταση ενώπιον του δημιουργού του. Ο Λόγος του Θεού την περιγράφει ως εξής: «…Δεν υπάρχει δίκαιος ούτε ένας,·δεν υπάρχει κάποιος που να έχει σύνεση· δεν υπάρχει κάποιος που να εκζητάει τον Θεό. Όλοι παρεξέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν· δεν υπάρχει αυτός που πράττει το αγαθό· δεν υπάρχει ούτε ένας» (Ρωμ. γ΄10-12). Αυτή η δήλωση εκ πρώτης όψεως ίσως σου φανεί υπερβολική.
Μερικές στάσεις ανθρώπων μπροστά σ’ αυτή τη δήλωση:
«Ναι, είμαι αμαρτωλός, είμαι χαμένος. Η ζωή μου τόσα χρόνια,ήταν μακριά από το θέλημα του Θεού, λυπάμαι αλλά αυτή είναι η εικόνα μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτε γι’ αυτό».
«Καλά τέλειος δεν είμαι αλλά όχι κι έτσι… Δεν έχω κλέψει, δεν έχω κάνει κάποια σοβαρή αμαρτία, βοηθάω όταν μπορώ… ε… τι άλλο χρειάζεται να κάνω;
Κι όμως αυτά είναι τα δικά μας μέτρα. Διαφορετικά, βλέπει ο Θεός ο Οποίος είναι Άγιος, Δίκαιος και στον Οποίον δεν υπάρχει «αλλοίωση και σκιά μεταβολής» (Ιακώβου α΄17) γιατί δεν βλέπει το φαινόμενο αλλά το περιεχόμενο της καρδιάς μας.
Δεύτερον, να πιστέψεις στο έργο του Ιησού Χριστού που πραγματοποιήθηκε στο σταυρό του Γολγοθά. Εκείνος πήρε επάνω Του την τιμωρία που αξίζαμε εμείς! Πήρε τη θέση μας. Αυτή η θυσία αποτελεί το ανεκτίμητο και αιώνιο δώρο του Θεού σε εμάς. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος την αποδέχεται ο Θεός τον καθιστά δίκαιο, τον αναγεννά και τον κάνει δικό του παιδί. Η πίστη είναι ο μοναδικός τρόπος για να αποφύγεις την αιώνια απώλεια και να σωθείς «αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς» (Ρωμ. ι΄9).
«Χωρίς, μάλιστα, πίστη είναι αδύνατον κάποιος να τον ευαρεστήσει· επειδή, αυτός που προσέρχεται στον Θεό, πρέπει να πιστέψει, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης σ’ αυτούς που τον εκζητούν». (Εβρ. ια΄6)
«Η πίστη έρχεται στον άνθρωπο δια της ακοής, η δε ακοή δια του Λόγου Του Θεού». (Ρωμ. ι΄17).
Μόνο κάτω από αυτές τις δύο προϋποθέσεις ο Πατέρας Θεός αναγεννά τον άνθρωπο σε ελπίδα ζωντανή δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού «Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα, διαμέσου τής ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς» (Α΄ Πέτ. α΄3), γράφει το όνομα του στο βιβλίο της ζωής «…αλλά, να χαίρεστε περισσότερο ότι, τα ονόματά σας γράφτηκαν στους ουρανούς» (Λουκ. ι΄20) και του δίνει την εξουσία να ονομασθεί «τέκνο Θεού» «Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του» (Ιωάν. α΄12).
Ο αναγεννημένος χριστιανός είναι ένα νέο κτίσμα. Λάθη θα κάνει, δεν είναι αναμάρτητος αλλά μέσα του φωλιάζει η ελπίδα της αιωνίου ζωής και η θέληση να ευχαριστεί, να γνωρίζει και να τιμά καθημερινά στη ζωή του τον Σωτήρα και Λυτρωτή του.
«Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό». (Ιωάν. ιζ΄3).
Λουκάς Ποζιός
