Μπήκαμε αισίως στο νέο έτος με χίλια δυο προβλήματα και απορίες. Πώς πέρασε τόσο γρήγορα το προηγούμενο έτος; Πώς περνάει τόσο γρήγορα ο χρόνος; Τρέχει με την πιο μεγάλη ταχύτητα. Σαν σταγόνες τα δευτερόλεπτα κυλούν το ένα πίσω από το άλλο και συνθέτουν τα λεπτά, τις ώρες, τις ημέρες, τους μήνες και τα χρόνια.
Μια αυλή και στη μέση μια πόρτα, που αν έβλεπε κανείς τους κισσούς που την είχαν κυκλώσει, θα καταλάβαινε ότι είχε πολλά χρόνια ν’ ανοιχτεί. Έξω από αυτήν την πόρτα στεκόταν κάποιος, που με το αριστερό χέρι κρατούσε ένα φανάρι και με το δεξί του χτυπούσε παρακλητικά. Ο πίνακας αυτός ονομάζεται «Το Φως του κόσμου» και είναι έργο του 1853, από το διάσημο ζωγράφο Hollman Hunt, εμπνευσμένο από το βιβλίο της Αποκάλυψης γ΄ 20. «Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω· αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα σ’ αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του κι αυτός μαζί μου».
«Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός, και γνωρίζω τα εμά και γνωρίζομαι υπό των εμών, καθώς με γνωρίζει ο Πατήρ και εγώ γνωρίζω τον Πατέρα, και την ψυχήν μου βάλλω υπέρ των προβάτων. Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν.»
Μεγάλες και πολλές εορταστικές εκδηλώσεις γίνονται τα Χριστούγεννα, όταν εορτάζεται διεθνώς η γέννηση του Ιησού Χριστού, του Σωτήρα του κόσμου. Δεν υπάρχει χώρα, πόλη και χωριό, που να μην εκδηλώνει τη χαρά του με ωραίους στολισμούς και χριστουγεννιάτικους ύμνους κατά την επέτειο της γεννήσεως του Ιησού Χριστού.
