Ο Ιησούς Χριστός ονομάσθηκε «φίλος των τελωνών και αμαρτωλών» Ματθαίος ια:9. Έτσι τον ονόμασαν οι Φαρισαίοι, για να Τον κατηγορήσουν ότι με τέτοιους κάνει παρέα και συντρώγει, με αμαρτωλούς. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δεν αρνήθηκε αυτή την κατηγορία.
«Χείρ Κυρίου εστάθη επ' εμέ και με εξήγαγεν ο Κύριος διά πνεύματος και με έθεσεν εν μέσω πεδιάδος και αυτή ήτο πλήρης οστέων... Και είπε προς εμέ, Υιέ ανθρώπου, δύνανται τα οστά ταύτα να αναζήσωσι; Και είπα, Κύριε Θεέ, συ εξεύρεις.» Ιεζεκιήλ λζ΄1,3
Είναι το πιο χαρμόσυμο μήνυμα που θα μπορούσαμε να δεχθούμε σήμερα: Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο (δηλαδή τον κάθε άνθρωπο χωριστά) ώστε παρέδωσε στον θάνατο τον μονογενή του Υιό ώστε να μην χαθεί κάθε ένας που πιστεύει σε αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.
“Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, πλην πάντα δεν συμφέρουσι· πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλ’ εγώ δεν θέλω εξουσιασθή υπ’ ουδενός”(Α΄ Κορινθίους 6:12)
Διότι δεν αισχύνομαι το Ευαγγέλιον του Χριστού, επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα, Ιουδαίον τε πρώτον και Ελληνα, διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον: «ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Ρωμαίους α:16). Έτσι αξιώνει το Πνεύμα το Άγιο δια του αποστόλου Παύλου.
Όπως διαβάζουμε στις βιβλίο των Πράξεων των αποστόλων, η ημέρα της εορτής της Πεντηκοστής που ακολούθησε την ανάσταση του Ιησού Χριστού ήταν μια λαμπρή ημέρα εκπλήρωσης προφητειών (βλ. Ιωήλ 2:28-29, Ησαΐας 44:3, Ιεζεκιήλ 36:27, 11:19, Ματθαίος 3:11, Μάρκος 1:8, Ιωάννης 1:33, Λουκάς 3:16) και υποσχέσεων του ίδιου του Ιησού (Ιωάννης 14:15-17, 15:26, 16:7-15, 7:39, Λουκάς 24:49, Πράξεις 1:5-8): Ο Θεός ξεκίνησε να βαπτίζει τους πιστούς στο Άγιο Του Πνεύμα δίνοντάς τους δύναμη, φανερώσεις και χαρίσματα (Πράξεις 2).
Το αδίκημα του νέου άνδρα μεγάλο! Υπεξαίρεση χρηματικού ποσού από το αποθεματικό μεγάλης εταιρίας. Καθώς κλήθηκε στο γραφείο του διευθυντή για να απολογηθεί, οι σκέψεις του κατάμαυρες, χωρίς ίχνος αισιοδοξίας, θόλωναν το μυαλό του. «Πώς το έκανα αυτό; Γιατί, γιατί,γιατί! Θα με πάνε δικαστικώς άραγε; …ντρέπομαι και δεν έχω τρόπο να επανορθώσω», μονολογούσε.
