‘‘Και σας, οίτινες ήσθε ποτέ απηλλοτριωμένοι και εχθροί κατά την διάνοιαν με τα έργα τα πονηρά, τώρα όμως διήλλαξε προς Εαυτόν διά του σώματος της σαρκός Αυτού διά του θανάτου, διά να σας παραστήση ενώπιον Αυτού αγίους και αμώμους και ανεγκλήτους.” Προς Κολοσσαείς α’21-23
«Σεις είσθε το φως του κόσμου, πόλις κειμένη επάνω όρους δεν δύναται να κρυφθή, ουδέ ανάπτουσι λύχνον και θέτουσιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ' επί τον λυχνοστάτην, και φέγγει εις πάντας τους εν τη οικία. Ούτως ας λάμψη το φως σας έμπροσθεν των ανθρώπων, διά να ίδωσι τα καλά σας έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα σας τον εν τοις ουρανοίς» (Ματθαίος ε:14-16).
Ο Ιησούς Χριστός, σχεδίασε το έργο της Σωτηρίας και ο Ίδιος το εκτέλεσε. Μετά τη σταύρωσή Του και την ανάστασή Του, άνοιξε τα χέρια Του και κάλεσε κοντά Του κάθε άνθρωπο κουρασμένο και καταπιεσμένο. Άλλωστε το είχε δηλώσει: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει» Ματθ. ια΄28.
ΕΙΡΗΝΗ (3ο μέρος)
Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια... (προς Γαλάτας ε:22-23). Τι έφταιξε και έχει χαθεί σήμερα η ειρήνη από τις καρδιές των ανθρώπων;
Έτσι ρώτησε ο απόστολος Παύλος μερικούς μαθητές που συνάντησε στην Έφεσο. «Ελάβετε Πνεύμα Άγιο αφού επιστεύσατε;» Πράξεις ιθ:2. Ήταν οι μαθητές του Χριστού και πίστευαν και ακολούθησαν τον Χριστό. Στην ερώτηση του αποστόλου Παύλου απάντησαν: «Αλλ’ ουδέ αν υπάρχει Πνεύμα Άγιο ακούσαμε» Πράξεις ιθ:2. Πίστευαν στο Χριστό και βεβαίως ομολογούσαν ότι ήταν ο Μεσσίας που τον έστειλε ο ουράνιος Πατέρας, αλλά για το Πνεύμα το Άγιο δεν γνώριζαν τίποτα.
