«Ελάβατε Πνεύμα Άγιο;»
Έτσι ρώτησε ο απόστολος Παύλος μερικούς μαθητές που συνάντησε στην Έφεσο. «Ελάβετε Πνεύμα Άγιο αφού επιστεύσατε;» Πράξεις ιθ:2. Ήταν οι μαθητές του Χριστού και πίστευαν και ακολούθησαν τον Χριστό. Στην ερώτηση του αποστόλου Παύλου απάντησαν: «Αλλ’ ουδέ αν υπάρχει Πνεύμα Άγιο ακούσαμε» Πράξεις ιθ:2. Πίστευαν στο Χριστό και βεβαίως ομολογούσαν ότι ήταν ο Μεσσίας που τον έστειλε ο ουράνιος Πατέρας, αλλά για το Πνεύμα το Άγιο δεν γνώριζαν τίποτα.
Έτσι ρώτησε ο απόστολος Παύλος μερικούς μαθητές που συνάντησε στην Έφεσο. «Ελάβετε Πνεύμα Άγιο αφού επιστεύσατε;» Πράξεις ιθ:2. Ήταν οι μαθητές του Χριστού και πίστευαν και ακολούθησαν τον Χριστό. Στην ερώτηση του αποστόλου Παύλου απάντησαν: «Αλλ’ ουδέ αν υπάρχει Πνεύμα Άγιο ακούσαμε» Πράξεις ιθ:2. Πίστευαν στο Χριστό και βεβαίως ομολογούσαν ότι ήταν ο Μεσσίας που τον έστειλε ο ουράνιος Πατέρας, αλλά για το Πνεύμα το Άγιο δεν γνώριζαν τίποτα.
Ο απόστολος Παύλος δεν τους ρωτάει βεβαίως, αν γνωρίζουν το Πνεύμα το Άγιο ως πρόσωπο, αλλά αν έλαβαν Πνεύμα Άγιο όπως οι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής. Την ημέρα της Πεντηκοστής επάνω στο ανώγειο περίμεναν εκατόν είκοσι πιστοί μεταξύ των οποίων όλοι οι απόστολοι, «μετά των γυναικών και Μαρίας της μητρός του Ιησού και μετά των αδερφών Αυτού» Πράξεις α:12-15. Περίμεναν να λάβουν το Πνεύμα το Άγιο όπως τους παρήγγειλε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, «να μην απομακρυνθώσι από Ιεροσολύμων, αλλά να περιμένωσι την επαγγελία του Πατρός την οποίαν ακούσατε, είπε, παρ’ Εμού. Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισε εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθεί εν Πνεύματι Αγίω, ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας» Πράξεις α:4-6. Πραγματικά όπως το είπε έτσι και έγινε: «Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω. Και εξαίφνης έγεινε ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι. Και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός και εκάθισαν επί ένα έκαστον αυτών. Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσι» Πράξεις β:1-5.
Το Πνεύμα το Άγιο την ημέρα της Πεντηκοστής δημιούργησε την Εκκλησία, πληρώνοντας κάθε ψυχή που ήταν πάνω στο ανώγειο, και περίμενε, την επαγγελία του Πατρός. Στους συγκεντρωμένους Ισραηλίτες, από διάφορες χώρες που ήλθαν να εορτάσουν την εορτή της Πεντηκοστής δημιουργήθηκε η απορία: «Τι σημαίνει αυτό;». Ο απόστολος Πέτρος έλαβε το λόγο και εξήγησε: «Δεν είμαστε μεθυσμένοι, καθώς νομίζετε, τούτο είναι εκείνο που προφήτευσε ο προφήτης Ιωήλ: και εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, θέλω εκχέει από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα και θέλουσιν προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας και οι νεανίσκοι σας θέλουσι ιδεί οράσεις και οι πρεσβύτεροι σας θέλουσι ενυπνιασθή ενύπνια» Πράξεις β:15-18.
Την ημέρα της Πεντηκοστής έγινε μεγάλη αναταραχή γιατί άκουγαν οι άνθρωποι, όλους τους πιστούς του ανωγείου να μιλάνε γλώσσες και να μεγαλύνουν τον Θεό. Εκείνη την ημέρα πίστευσαν στον Ιησού Χριστό και βαπτίστηκαν τρεις χιλιάδες ψυχές. Το γεγονός της πληρώσεως των πιστών με Πνεύμα Άγιο, δεν έγινε μόνο της ημέρα της Πεντηκοστής, αλλά βλέπουμε να συνεχίζεται σε όλους τους ανθρώπους που πίστευσαν στον Ιησού Χριστό και δέχονταν το Ευαγγέλιο. Όταν ο απόστολος Πέτρος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην ομάδα του Κορνηλίου, έλαβαν όλοι οι ακούοντες το Πνεύμα το Άγιο, όπως οι πρώτοι χριστιανοί. Να πως το γράφει ο Λόγος του Θεού: «Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιο επί πάντας τους ακούοντας τον Λόγο, και εξεπλάγησαν οι εκ περιτομής πιστοί όσοι ήλθον μετά του Πέτρου, ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη. Διότι ήκουον αυτούς λαλούντας ξένας γλώσσας και μεγαλύνοντας τον Θεόν» Πράξεις ι:44-47.
Ο απόστολος Παύλος όταν ρώτησε τους Εφεσίους μαθητές «Ελάβετε Πνεύμα Άγιο αφού επιστεύσατε;», εννοούσε ότι έπρεπε να είχαν λάβει το Πνεύμα το Άγιο αφού είχαν πιστεύσει και είχαν γίνει μαθητές. Τελικά ο απόστολος Παύλος «αφού επέθηκεν επ’ αυτών τας χείρας, ήλθε το Πνεύμα το Άγιο επ’ αυτούς και ελάλουν γλώσσας και προεφήτευον» Πράξεις ιθ:6.
Θα μου πείτε, μπορεί ένας άνθρωπος να είναι μαθητής του Χριστού, να πιστεύει και να μην έχει λάβει Πνεύμα Άγιο; Ένας τέτοιος ήταν ο «Απολλώς, Αλεξανδρεύς το γένος, ανήρ λόγιος, όστις ήτο δυνατός εν ταις Γραφαίς. Ούτος ήτο κατηχούμενος την οδόν του Κυρίου και ζέων κατά το Πνεύμα, ελάλει και εδίδασκε ακριβώς τα περί του Κυρίου, γινώσκων μόνον το βάπτισμα του Ιωάννου. Και ούτος ήρχισε να λαλή μετά παρρησίας εν τη συναγωγή. Ακούσαντες δε αυτόν ο Ακύλας και η Πρίσκιλα, παρέλαβον αυτόν και εξέθεσαν εις αυτόν ακριβεστέρα την οδό του Θεού» Πράξεις ιη:24-26.
+ του Λεωνίδα Φέγγου