Ήταν Άνοιξη του 1998 όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Μία άγνωστη φωνή στην άλλη άκρη: “Ο Κύριος μου είπε να σας στείλω μερικά άρθρα”. “Πολύ ευχαρίστως, περί τίνος πρόκειται;”. “Θα καταλάβετε”, μου απάντησε αινιγματικά.
Αυτό χρειάζεται σήμερα όλη η ανθρωπότητα. Το Ευαγγέλιο του Χριστού, για να μπορέσει να βρεί το δρόμο της και να χαρεί τα κατορθώματά της. Πολλά ανακάλυψε, όλες τις ανέσεις τις εξασφάλισε, ο πολιτισμός της εξελίχτηκε,η τεχνολογία της κατέπληξε και όμως η δυστυχία και αυτή μεγάλωσε.
«Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού λέγουσαν προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι νεκροί, οίτινες αποθνήσκουσιν εν Κυρίω από του νυν. Ναι, λέγει το Πνεύμα, διά να αναπαυθώσιν από των κόπων αυτών, και τα έργα αυτών ακολουθούσι με αυτούς.» Αποκ. ιδ:13
Η θρησκεία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής, σε όλες τις εκδηλώσεις της και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Παντού υπάρχουν τόποι λατρείας του Θεού και χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν να εκτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Άλλοι γιατί πιστεύουν πραγματικά και με επίγνωση και αισθάνονται την ανάγκη να έρθουν σε επαφή με το Θεό και άλλοι ασυναίσθητα ή ακόμη και υποχρεωτικά, αφού δεν θέλουν να δείξουν στους άλλους ανθρώπους ότι είναι άθεοι.
Φθινόπωρο του 1993 (πέρασαν κιόλας 24 χρόνια..). Γυρίζαμε με το αδελφό Λεωνίδα από την Αμερική, όπου τον είχε οδηγήσει ο Κύριος για να δώσει ανόθευτο το Ευαγγέλιο του Χριστού, μεταξύ των Ελλήνων της διασποράς.
Σε κάθε ομολογία υπάρχει μια μεγάλη ιστορία, γεμάτη από ενέργειες του Θεού και θαύματα, που δεν μπορούν βεβαίως να γραφτούνε σε δύο σελίδες. Μπορούμε όμως πάντα να ομολογήσουμε ότι μας έσωσε ο Χριστός από την αμαρτία και είμαστε ευτυχισμένοι κοντά Του.
Τη γέννηση του Ιησού Χριστού ανήγγειλε ένας άγγελος πρώτα στους ποιμένες που είχαν νυχτερινή βάρδια και έβοσκαν τα πρόβατα στους αγρούς. Η εμφάνιση του αγγέλου ήταν θαυμαστή, γιατί συγχρόνως έλαμψε γύρω τους η δόξα του Θεού, ένα φως υπέρλαμπρο. Οι ποιμένες φοβήθηκαν πολύ, αλλά ο άγγελος του Κυρίου τους μίλησε και τους είπε:
