Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια... (προς Γαλάτας ε:22-23)
Ποια είναι η σχέση της πίστη με τα έργα;
«Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως χωρίς των έργων του νόμου.» Ρωμ. γ:28
«Διότι καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά.» Ιακ. β:26
«’Εάν δε αδελφός ή αδελφή γυμνοί υπάρχωσι και στερώνται της καθημερινής τροφής, και είπη τις εξ υμών προς αυτούς, Υπάγετε εν ειρήνη, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε, και δεν δώσητε εις αυτούς τα αναγκαία του σώματος, τι το όφελος;» Ιάκ. β:15
Η βάση της δικαίωσης είναι η πίστη στον Χριστό και όχι τα καλά έργα. Ταυτόχρονα όμως, μια πίστη που δεν έχει έργα είναι νεκρή. Η αυθεντική πίστη πάντα γεννά έργα. Τα έργα ακολουθούν την πίστη. Το ευαγγέλιο δεν έχει μόνο απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα του ανθρώπου περί θεολογίας, αλλά μιλά και για τις ανάγκες του ανθρώπου στο επίπεδο της καθημερινότητας. Μας πληροφορεί επίσης για το τι αυτό σημαίνει για μας στο πρακτικό επίπεδο.
«Διότι επείνασα, και μοι εδώκατε να φάγω, εδίψησα, και με εποτίσατε, ξένος ήμην, και με εφιλοξενήσατε, γυμνός, και με ενεδύσατε, ησθένησα, και με επεσκέφθητε, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς εμέ. Τότε θέλουσιν αποκριθή προς αυτόν οι δίκαιοι, λέγοντες· Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; πότε δε σε είδομεν ξένον και εφιλοξενήσαμεν, ή γυμνόν και ενεδύσαμεν; πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή και ήλθομεν προς σε; Και αποκριθείς ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς αυτούς· Αληθώς σας λέγω, καθ’ όσον εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε.» Ματθ. κε:35-36
Η πίστη που ο ίδιος ο Κύριος διδάσκει τους μαθητές Του, είναι να βλέπουν στο πρόσωπο ενός ελάχιστου ανθρώπου που βρίσκεται σε ανάγκη, το πρόσωπο του Χριστού και να το υπηρετούν. Για αυτό το λόγο ο Ιάκωβος λέει χαρακτηριστικά όταν μιλάει για τον Αβραάμ:
«Βλέπεις ότι η πίστις συνήργει εις τα έργα αυτού, και εκ των έργων η πίστις ετελειώθη» Ιακ. β:22
Για αυτό έχει και την παρρησία να πει πιο πριν:
«Αλλά θέλει τις ειπεί· Συ έχεις πίστιν, και εγώ έχω έργα· δείξόν μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου, και εγώ θέλω σοι δείξει εκ των έργων μου την πίστιν μου.» Ιακ. β:18
Η πίστη λοιπόν και τα έργα, δεν βρίσκονται σε σύγκρουση, αλλά σε συνέργεια μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, δεν μας ζητά ο Θεός έργα για να σωθούμε, αλλά μας καλεί σε έργα, ακριβώς γιατί σωθήκαμε μέσω της πίστεως. Ο Ζακχαίος, ένα άνθρωπος αρχιτελώνης και αμαρτωλός ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πρώτα πίστεψε και δέχτηκε τον Ιησού στην καρδιά του και στη συνέχεια αποφάσισε μόνος του να δώσει τα μισά των υπαρχόντων του στους φτωχούς και να επιστρέψει εις τετραπλούν όσους είχε αδικήσει. Τα έργα δηλαδή του ανθρώπου αυτού, ήρθαν απλά ως αποτέλεσμα του έργου που έκανε η πίστη και η επίσκεψη του Ιησού μέσα στην καρδιά του.
Πως μπορεί η πίστη να επηρεάσει τους ανθρώπους γύρω μου;
«Αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως· κράτει την αιώνιον ζωήν, εις την οποίαν και προσεκλήθης και ώμολόγησας την καλήν ομολογίαν ενώπιον πολλών μαρτύρων» Εφες. ς:10
Η ζωή του χριστιανού συνδέεται με τον καλό αγώνα της πίστεως. Άρα η πίστη έχει αγώνα.
«...ίνα η δοκιμή της πίστεώς σας, πολύ τιμιωτέρα ούσα παρά το χρυσίον το φθειρόμενον διά πυρός δε δοκιμαζόμενον, ευρεθή εις έπαινον και τιμήν και δόξαν όταν φανερωθή ο Ιησούς Χριστός» Εφες. ς:16
Η πίστη έρχεται κάποια στιγμή σε δοκιμασία. Και η δοκιμασία αυτή μοιάζει με φωτιά η οποία όμως όταν περάσει πάνω από το πρόβλημα και ο άνθρωπος σταθεί στην πίστη, αυτό που μένει είναι χρυσάφι καθαρό. Οι χρυσοχόοι ξέρουν ότι η αξία του χρυσού είναι τόσο μεγαλύτερη όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία της φωτιάς. Κατά ένα παράδοξο τρόπο, η δοκιμασία αυτή της πίστης φέρνει τελικά ευλογημένα αποτελέσματα καθώς η δοκιμασία της πίστης εργάζεται υπομονή. Οι άνθρωποι γύρω μας δεν έχουν ανάγκη από ανθρώπους που εύκολα χάνουν την πίστη τους. Έχουν ανάγκη από πρότυπα που δεν περιορίζονται μόνο σε θεολογικές διακηρύξεις και γνώσεις αλλά η μαρτυρία τους είναι πράξη και ζωή που πηγάζει από ανυπόκριτη πίστη.
«...το δε τέλος της παραγγελίας είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου Ρωμ. ε:1
Η πίστη λοιπόν έχει να κάνει με έναν αγώνα στον οποίο αγώνα δεν είμαστε μόνοι μας γιατί έχουμε τον νικητή μαζί μας.
«Διότι παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού νικά τον κόσμον· και αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.» Α΄ Ιωάν. ε:4
Υπάρχει λοιπόν αγώνας. Κανείς δε λέει ότι ο πραγματικός χριστιανισμός ως τρόπος ζωής στην καθημερινότητα είναι ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Το καλό όμως νέο εδώ είναι ότι υπάρχει νίκη στον αγώνα αυτό. Και η νίκη αυτή που νικά τον κόσμο είναι η πίστη μας στο πρόσωπο του Χριστού.
Πως μπορώ να αυξηθώ στην πίστη;
«Εν πίστει λέει απέθανον ούτοι πάντες, μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά μακρόθεν ιδόντες αυτάς και πεισθέντες και εγκολπωθέντες και ομολογήσαντες ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επί της γης» Εβρ. ια:3
Ενώ δεν έλαβαν τις επαγγελίες, ενώ δηλαδή ο Αβραάμ πέθανε χωρίς να δει ότι θα γίνει πατέρας πλήθους εθνών, είδε μέσα από τα μάτια της πίστης ότι από το σπέρμα του θα φτάσει μέσω του Χριστού το μήνυμα της σωτηρίας σε όλα τα έθνη. Επιπλέον, πίστεψε ότι η επαγγελία αυτή είναι αληθινή και την εγκολπώθηκε. Την αγκάλιασε δηλαδή σφικτά και ομολόγησε στους ανθρώπους ότι στη ζωή αυτή είναι ξένος και παρεπίδημος. Γι’ αυτό άλλωστε ζούσε σε σκηνές
«Διότι περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός» Εβρ. ια:10
Κατάφεραν λοιπόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι της πίστης να σταθούν στην πίστη με το βλέμμα τους προσηλωμένο στις υποσχέσεις του Θεού. Αποδέχτηκαν μέσα τους έναν Θεό που ό,τι λέει το εννοεί, ό,τι υπόσχεται το κάνει και ό,τι διακηρύττει το εκτελεί.
«Αποβλέποντες εις τον Ιησούν, τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως, όστις υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθησεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού» Εβρ. ιβ:2
Άρα δεν αποβλέπουμε ούτε στα έργα μας, ούτε στις ικανότητές μας, ούτε στις γνώσεις μας. Αποβλέπουμε στον Αρχηγό και τον Τελειωτή της πίστης μας και είναι ο Ιησούς Χριστός. Και πως θα γίνουν όλα αυτά; Που θα βρούμε τη δύναμη να σταθούμε όταν τα πράγματα είναι δύσκολα; Εδώ είναι που ενεργεί το Πνεύμα το Άγιο και ενισχύει την πίστη μας.
«...διά να δώση εις εσάς κατά τον πλούτον της δόξης αυτού, να κραταιωθήτε εν δυνάμει διά του Πνεύματος αυτού εις τον εσωτερικόν άνθρωπον, διά να κατοικήση ο Χριστός διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών» Εφεσ. γ:16
Βλέπουμε εδώ ένα ωραίο πρότυπο προσευχής το οποίο απαντάει στο ερώτημα ‘‘πως αυξάνομαι στην πίστη’’; Αναγνωρίζουμε πρώτα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν Θεό που του αρέσει να δίνει. Ο Θεός αυτός δίνει όχι φειδωλά αλλά κατά τον πλούτο της δόξας του. Και τι είναι αυτό που χορηγεί; Χορηγεί επίσκεψη Πνεύματος Αγίου, η οποία έρχεται και κραταιώνει τον εσωτερικό άνθρωπο του πιστού. Και τι γίνεται τότε; Έρχεται και κατοικεί ο Χριστός δια της πίστεως στις καρδιές μας.
Λευτέρης Τοπάλογλου
Κοζάνη
