Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας, θρησκείας ή ηλικίας, επιδιώκουν τη χαρά, ανεξάρτητα το πώς την ορίζει ο καθένας. Το αν όμως ο ορισμός είναι αληθινός ή ψεύτικος, εξαρτάται από το αποτέλεσμα και όχι από αυτό που νομίζει ο καθένας. Με άλλα λόγια, πόσο πραγματική χαρά έχω μέσα μου; Ποιες είναι οι προϋποθέσεις και ποια η πηγή για μια πραγματική χαρά στη ζωή μου; Στα ερωτήματα αυτά υπάρχουν αντιλήψεις που έχουν αποδειχτεί ψεύτικες και κάποιες άλλες που έχουν αποδειχτεί αληθινές.
Κάποιες πολύ δημοφιλείς αλλά ψεύτικες αντιλήψεις για τη χαρά λένε το εξής:
- Χαρά θα έχω μόνο όταν δεν θα έχω προβλήματα
Πολλοί είναι που πιστεύουν ότι η χαρά θα έρθει μόνο όταν εκλείψουν όλα τους τα προβλήματα. Το ευαγγέλιο όμως έρχεται και μας τα λέει διαφορετικά. «Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν» (Ιακ. 1:2). Την ίδια στιγμή δηλαδή που πονάς μπορείς να είσαι και χαρούμενος. Ο Παύλος και ο Σίλας ενώ είναι χτυπημένοι, δεμένοι και φυλακισμένοι, υμνούν τον Θεό. Εάν περιμένω να τελειώσουν όλα τα προβλήματα για να αρχίσω να χαίρομαι, αυτός ο χρόνος δεν θα έρθει ποτέ. Άρα η χαρά δεν είναι το αποτέλεσμα της απουσίας προβλημάτων αλλά το αποτέλεσμα μιας ζωντανής σχέσης με τον Θεό.
- Χαρά θα έχω μόνο όταν είμαι καλά ψυχολογικά
Η χαρά μέσα από την αντίληψη αυτή στηρίζεται στα συναισθήματά μου, τα οποία όμως μπορεί να είναι ευμετάβλητα. Το πρωί μπορεί να είμαι καλά και το μεσημέρι χάλια. Εάν στηρίζομαι σ’ αυτό θα ζω μια ζωή που θα μοιάζει με ένα ασανσέρ ή με ένα καρδιογράφημα που συνεχώς ανεβοκατεβαίνει. Ο Χριστιανός όμως δεν εξαρτά τη χαρά του από τα συναισθήματά του γιατί η χαρά που έχει είναι θεμελιωμένη στην πίστη σ’ ένα πρόσωπο που είναι Πιστός στον αιώνα ανεξαρτήτως συναισθημάτων. Γι’ αυτό ο λόγος του Θεού υπογραμμίζει τη λέξη ΠΑΝΤΟΤΕ: «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε» (Φιλ. 4:4).
- Χαρά θα έχω μόνο όταν θα “περνάω καλά’’.
Το “να περνάω καλά’’ με ό,τι αυτό σημαίνει, έχει γίνει η κυρίαρχη ιδεολογία στον κόσμο μας. Μια ιδεολογία που στηρίζεται στην ατομική ευδαιμονία, την κατανάλωση και την καλοπέραση, αφήνοντας τον όποιον “άλλον” απ’ έξω. Η κοινωνία μας δεν ήταν ποτέ τόσο εγωιστική και εγωκεντρική. Η αντίληψη αυτή λέει: “όσο πιο πολλά αγαθά αποκτήσεις τόσο περισσότερη χαρά θα έχεις”. Ποιος όμως θα γεμίσει το κενό που έχει ο άνθρωπος που δεν έχει κοινωνία με τον Δημιουργό του; Ο λόγος του Θεού δίνει σαφή απάντηση: «και είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας» (Κολ. 2:10). Ο άνθρωπος δηλαδή θα βρει την πραγματική πληρότητα μόνο στην εν Χριστώ σχέση και όχι με ψεύτικα υποκατάστατα.
- Χαρά θα έχω μόνο όταν έχω επιτυχίες
Αν τα δούμε τα πράγματα επιφανειακά, είναι πολύ εύκολο στις μέρες μας να ταυτίσουμε την χαρά με την επιτυχία. Γράφει κάποιος πολύ καλά στις εξετάσεις, κάποιος άλλος τα πάει πολύ καλά στη δουλειά του ή έχει μια πολύ μεγάλη επιτυχία στον αθλητισμό. Όλα αυτά είναι πολύ φυσικό να δίνουν χαρά στον άνθρωπο. Είναι όμως αυτό μια βαθιά χαρά που διαρκεί και είναι ικανή να γεμίσει βαθιά τον άνθρωπο; Και τι θα γίνει όταν τα φώτα σβήσουν και τα πράγματα αλλάξουν; Μπορεί να συγκριθεί η χαρά αυτή με τη χαρά του πιστού που αγαπάει πραγματικά τον Χριστό; «Τον οποίον αν και δεν είδετε αγαπάτε, εις τον οποίον, αν και τώρα δεν βλέπητε αυτόν, πιστεύοντες όμως αγαλλιάσθε με χαράν ανεκλάλητον και ένδοξον» (1 Πέτ. 1:8).
Κάποιες μεγάλες όμως αλήθειες για τη χαρά λένε το εξής:
- Η χαρά είναι καρπός Πνεύματος Αγίου. Δεν είναι χάρισμα
«Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια·» (Γαλ. 5:22,23). Η χαρά είναι καρπός Πνεύματος Αγίου. Δεν είναι χάρισμα. Όσο και αν ψάξουμε στη Γραφή δεν θα βρούμε κάπου το χάρισμα της χαράς. Αυτός ο καρπός της χαράς είναι το αποτέλεσμα μιας σχέσης του ανθρώπου με ένα πρόσωπο που είναι ο Χριστός. Μιας σχέσης όπου το ένα πρόσωπο ανοίγεται στο άλλο. Και όσο αυτή η σχέση και η γνωριμία προχωράει και βαθαίνει τόσο περισσότερο αρχίζει να φυτρώνει να ανθίζει και να καρπίζει τη χαρά.
- Η χαρά του Κυρίου είναι η δύναμή μας
«Μη λυπείσθε· διότι η χαρά του Κυρίου είναι η ισχύς σας» (Νεεμ. 8:10). Εδώ βλέπουμε την χαρά του Κυρίου να ταυτίζεται με τη δύναμη. Με άλλα λόγια, η έλλειψη της χαράς του Κυρίου ταυτίζεται με την αδυναμία, με την κατήφεια και την ήττα. Η κατανόηση αυτή στις εποχές που ζούμε έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί φανερώνει το μυστικό της δύναμης και της νίκης. Είναι η χαρά του Κυρίου που οπλίζει με δύναμη αυτούς που Τον επικαλούνται και Τον εμπιστεύονται ακόμη και μέσα στις δυσκολίες.
- Η χαρά είναι ένα από τα συστατικά της Βασιλείας
«Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. 14:17). Βλέπουμε εδώ ότι η χαρά είναι ένα από τα βασικά συστατικά της Βασιλείας του Θεού. Με άλλα λόγια η Βασιλεία του Θεού χωρίς την χαρά είτε δεν υπάρχει είτε είναι κουτσουρεμένη. Κάποιος είπε ότι αν θέλεις να δεις εάν ένας άνθρωπος ζει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και της Βασιλείας του Θεού στη ζωή του, το κριτήριο είναι η χαρά. Εάν δηλαδή ο άνθρωπος αυτός ζει και βιώνει το άνοιγμα του Θεού στη ζωή του, τότε η ζωή του γίνεται μια εμπειρία χαρμόσυνη.
Με άλλα λόγια η χαρά του Κυρίου βάζει τον άνθρωπο σε μια άλλη διάσταση όπου όλα αποκτούν νόημα και σκοπό, ακόμη και τα μικρά πράγματα της καθημερινότητας που συχνά περνούν απαρατήρητα.
Λευτέρης Τοπάλογλου
Κοζάνη
