«Σοκ προκάλεσε στον παγκόσμιο αθλητισμό η είδηση για τον ξαφνικό και τραγικό θάνατο του θρυλικού μπασκετμπολίστα, Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε συντριβή ελικοπτέρου στην Καλαμπάσα της Καλιφόρνια στις 26 Ιανουαρίου 2020. Μαζί με τον 41 ετών Κόμπι Μπράιαντ σκοτώθηκε και η 13χρονη κόρη του Τζιάνα και ακόμη 7 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του πιλότου».
«Με το που έγινε γνωστή η είδηση του αναπάντεχου θανάτου, χιλιάδες θαυμαστές του συγκεντρώθηκαν στο Staples Center αποτίνοντας φόρο τιμής στο είδωλό τους. Αμέσως, κτίρια στις ΗΠΑ φωτίστηκαν στα χρώματα της ομάδας του, των Λέικερς και η μορφή του μεγάλου αθλητή άρχισε να προβάλλει στις μεγάλες χαρακτηριστικές πινακίδες των ΗΠΑ. Ο θάνατός του έγινε πρώτη είδηση σχεδόν σε κάθε ΜΜΕ σε όλο τον πλανήτη και οι συμπαίκτες του στο ΝΒΑ αλλά και γενικότερα μεγάλοι αθλητές παγκοσμίως έσπευσαν να τον αποχαιρετήσουν με λίγα λόγια σε αναρτήσεις τους στα social media». Τι να πει κανείς στο άκουσμα μίας τέτοιας είδησης. Θλίψη και μόνο θλίψη! Είναι βέβαια σύνηθες και ως ένα σημείο λογικό, όταν πεθαίνει κάποιος διάσημος οι προβολείς να στρέφονται πάνω του. Ιδιαίτερα όταν αυτό συμβεί ξαφνικά, ύστερα από ένα ατύχημα σε μικρή σχετικά ηλικία! Καθημερινά, ο θάνατος καραδοκεί σε χιλιάδες ανθρώπους και το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η απουσία διακρίσεων. Πλούσιοι, φτωχοί, νέοι, γέροι, στο τέλος όλοι υποκύπτουν στην αδηφάγο κυριαρχία του. Ποιος από μας δεν έχει σταθεί με απορία μπροστά σ’ ένα ψυχρό τάφο, έχοντας χάσει ένα φίλο η ένα στενό συγγενικό του πρόσωπο.
Εδώ λοιπόν, είναι που ο άνθρωπος πρέπει να σταθεί και με περισυλλογή να αναρωτηθεί: «Καλά, αυτό είναι μόνο η ζωή; Τόσο λίγο και μετά …τέλος; Για ποιο λόγο ζω; Μήπως υπάρχει κάποιος απώτερος στόχος που ήρθα στην ύπαρξη;» Η επιστήμη στέκεται ανήμπορη σε τέτοιου είδους ερωτήματα. Άλλωστε ο άνθρωπος δεν αποτελεί μόνο ένα σύνολο χημικών αντιδράσεων. Αποτελεί μια ζωντανή προσωπικότητα με συναισθήματα, μνήμες, δεσμούς, όνειρα, σχέδια και φιλοδοξίες. Δύσκολο να χωρέσει στο νου του, ό,τι όλα τελειώνουν με μιας, με το σταμάτημα των κτύπων της καρδιάς του.
«Τα κλειδιά»
Το ωραιότερο βιβλίο που έχεις διαβάσει, το πολύ να σε πάει μέχρι το μνήμα! Ιστορία, Φιλοσοφία, Ψυχολογία, Θρησκεία, ψάχνουν απαντήσεις γι’ αυτό το μείζον θέμα του θανάτου, μα δεν τις έχουν! Για τον Θεό της Αγίας Γραφής δεν υπάρχουν αδιέξοδα και αναπάντητα ερωτήματα. Όπως μας λέει στο λόγο Του, Αυτός είναι που δίνει πνοή σε κάθε άνθρωπο και κρατά «τα κλειδιά του Άδη και του θανάτου» (Αποκ.1:18). Δηλαδή; Μεγάλη αλήθεια! Στα χέρια Του κρατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα της ζωής σου εδώ στη γη! Όντας έξω από το χρόνο και το χώρο, το μόνο που επιθυμεί για το πλάσμα Του είναι να έρθει στην επίγνωση της αλήθειάς Του, έτσι όπως αυτή περιγράφεται στο Λόγο Του, μέσω του λυτρωτικού έργου του Υιού Του πάνω στο σταυρό του Γολγοθά! «Μια φορά πεθαίνουμε και μετά από αυτό, η κρίση του Θεού για μας» (Eβραίους 9:27). Η μεγαλύτερη και συνάμα πιο τραγική πλάνη που μπορεί να συμβεί στη ζωή μας είναι ο λάθος προσανατολισμός σχετικά με την ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ! Δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία και άλλος τρόπος σωτηρίας. «Ο μισθός της αμαρτίας είναι ο θάνατος, το χάρισμα όμως του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας» (Ρωμαίους 6:23).
Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι ο Θεός είναι κάποιος πολύ επιεικής με την αμαρτία, ο Οποίος θα λάβει υπόψη Του την καλή μας θέληση, τις αξιέπαινες δραστηριότητές μας και θα κλείσει τα μάτια σ΄ όλα τα υπόλοιπα. «…επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ.3:23)
Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Δεν πλανάσθε δια τούτο, μη γνωρίζοντας τας γραφάς, μηδέ τη δύναμη του Θεού;» (Μάρκ.ιβ:24).
Δυστυχώς, στη χώρα μας εμμέσως πλην σαφώς υποβαθμίζεται ο Λόγος και η δύναμη του Θεού. Η μεγάλη αλήθεια ότι ΜΟΝΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΩΖΕΙ αποσιωπάται εσκεμμένα «από ανθρώπους οι οποίοι κρατούν την αλήθεια με αδικία» (Ρωμ.α:18). Είναι γραμμένο: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» (Πράξεις 4:12). Ακόμα: «Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός» (Α΄ Τιμοθ. 2:12).
«Η μεγαλύτερη ανάγκη»
Τα γεγονότα της επικαιρότητας αποτελούν καμπανάκια που έχουν σαν στόχο την αφύπνιση του ανθρώπου! Κανείς δεν γνωρίζει τι βρίσκεται πίσω από τη στροφή του δρόμου! Ο Ψαλμωδός χιλιάδες χρόνια προ Χριστού διακηρύττει: «Κάμε γνωστόν εις εμέ, Κύριε, το τέλος μου και τον αριθμόν των ημερών μου, τις είναι, διά να γνωρίσω πόσον έτι θέλω ζήσει» (Ψαλμ.39:4). Πρόσεξε, δεν έχεις έρθει στην ύπαρξη τυχαία! Κάποιος λόγος υπάρχει! Υπάρχει αιώνια ζωή, υπάρχει ο Χριστός που σε αγαπά και σε περιμένει! Τίποτε άλλο δε μετράει από το να καταλάβει ο άνθρωπος τη μοναδική αυτή αλήθεια: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν» (Ιωάννης 17:3).
Λουκάς Ποζιός
