Μια αυλή και στη μέση μια πόρτα, που αν έβλεπε κανείς τους κισσούς που την είχαν κυκλώσει, θα καταλάβαινε ότι είχε πολλά χρόνια ν’ ανοιχτεί. Έξω από αυτήν την πόρτα στεκόταν κάποιος, που με το αριστερό χέρι κρατούσε ένα φανάρι και με το δεξί του χτυπούσε παρακλητικά. Ο πίνακας αυτός ονομάζεται «Το Φως του κόσμου» και είναι έργο του 1853, από το διάσημο ζωγράφο Hollman Hunt, εμπνευσμένο από το βιβλίο της Αποκάλυψης γ΄ 20. «Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω· αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα σ’ αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του κι αυτός μαζί μου».
Πριν ο ζωγράφος εκθέσει τον πίνακα του, κάλεσε κάποιον συνάδελφο του για να του δώσει τη γνώμη του. Αυτός, παρατηρώντας προσεκτικά τον πίνακα, του είπε: «Καημένε Hunt τόσο μεγάλος ζωγράφος και να κάνεις τέτοιο λάθος;» «Ποιο»; απάντησε με απορία ο Hunt. «Μα να, ξέχασες να βάλεις κλειδαριά στη πόρτα» «Α! όχι, λάθος κάνεις» αποκρίθηκε ο Hunt. «H πόρτα έχει κλειδαριά μα η κλειδαριά βρίσκεται από μέσα. Ο Χριστός δεν ξεκλειδώνει καμιά καρδιά. Μόνο χτυπάει και περιμένει να του ανοίξουν».
Είναι αλήθεια. Ο Χριστός στέκεται στη πόρτα της καρδιάς σου και σου χτυπάει. Πέντε, δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια… χτυπάει και περιμένει να του ανοίξεις!
Οι χτύποι Του είναι λογής - λογής. Ένα κήρυγμα, ένα μήνυμα από το ραδιόφωνο, μια εφημερίδα που βρήκες στο αμάξι σου, μια αρρώστια, ένας θάνατος ενός φίλου σου. Όλα αυτά είναι χτύποι της αγάπης του Χριστού, που «θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και νάρθουν στην επίγνωση της αλήθειας» (Α΄ Τιμοθέου β΄ 4).
Δεν πρόκειται για μια θρησκεία. πρόκειται για μια σχέση με ένα ζωντανό πρόσωπο. Μη σκέφτεσαι πονηρά. Αυτά που έμαθες από παιδί πρέπει να τα φιλτράρεις μόνο μέσα από το Ευαγγέλιο και το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
«Το ευαγγέλιο είναι δύναμη Θεού σε καθένα που πιστεύει». Πρέπει να πειραματισθείς. Τα αδιέξοδα που βρίσκεσαι κάπου οδηγούν. Κράξε: «Ιησουουού! Υιέ του Δαβίδ ελέησε με». Δεν παραβιάζει τη θέληση σου και δεν ξεκλειδώνει με το ζόρι καμιά ψυχή. Σαν πατέρας περιμένει από μακριά να φανείς. Είναι έτοιμος σαν καλός Σαμαρείτης να γιάνει τις πληγές σου.
«Πρόσεχε πως ακούς»
Όλα ξεκινούν από την ακοή σου. Πρόσεχε ποιους χτύπους και ποιες φωνές ακούς.
Ο εχθρός της ψυχής σου έχει και αυτός τις δικές του φωνές. Ίσως δεν το γνωρίζεις αλλά είναι ο «άρχοντας του κόσμου τούτου», «ο πλανών όλη την οικουμένη». Δύο πλάνες χρησιμοποιεί συνήθως, ανάλογα με την ψυχοσύνθεση και την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου.
Η πρώτη αρνείται την ύπαρξη του Θεού. Ψιθυρίζει: «Έλα μωρέ, ποιος Θεός τώρα, δε βλέπεις πόσο έχει προχωρήσει η επιστήμη; Σε λίγο θα χτίσουμε πολιτείες σε άλλους πλανήτες, που ζεις καημένε…», «Καλά, με τόση αδικία που υπάρχει στο κόσμο εσύ συνεχίζεις να πιστεύεις στο Θεό;», «Που είναι ο Θεός;»
Η φωνή αυτή σου υπερτονίζει συνεχώς το «τώρα» και την «ευχαρίστηση στη σάρκα». Σε πλανά: «Το θέμα είναι να περνάς καλά!», «Ζήσε τη ζωή σου, ζήσε έντονα», «Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ» που λέει και το τραγούδι. «Ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε τώρα, αφού αύριο θα πεθάνουμε».
Η δεύτερη φωνή αποδέχεται την ύπαρξη ενός απόμακρου, αόριστου Θεού, που κάποτε θα αξιολογήσει τα έργα μας και ανάλογα θα παράσχει διαφυγή, ή αιώνια απώλεια. «’Όλοι στον ίδιο Θεό πιστεύουμε, το όνομα μόνο αλλάζει», «Το θέμα είναι να είσαι καλός άνθρωπος και να πράττεις το σωστό», σου ψιθυρίζει. «Κάνε ότι μπορείς και στο τέλος κάτι θα δει ο Θεός και ίσως… σωθείς».
«Η δύναμη του Λόγου»
Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Δεν πλανιέστε σε τούτο, μη γνωρίζοντας τις γραφές ούτε τη δύναμη του Θεού;» (Μάρκ.ιβ:24)
Η μεγάλη αλήθεια ότι ΜΟΝΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΩΖΕΙ αποσιωπάται εσκεμμένα «από ανθρώπους οι οποίοι κρατούν την αλήθεια με αδικία» (Ρωμ.α:18).
Είναι γραμμένο: «Και δεν υπάρχει διαμέσου κανενός άλλου η σωτηρία· επειδή, ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου τού οποίου πρέπει να σωθούμε». (Πράξεις δ:12).
Ένας είναι ο πραγματικός Θεός και αποκαλύφθηκε μόνο «διαμέσου του Ιησού Χριστού» «Επειδή, ένας Θεός υπάρχει, ένας είναι και ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός» (Α΄ Τιμοθ. β:5).
Κανείς δεν μπορεί να σωθεί με τα καλά του έργα παρά μόνο με τη πίστη στο λυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού στο σταυρό του Γολγοθά. Η σωτηρία είναι δωρεάν. «Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού· όχι από έργα, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος» (Εφεσίους β:8).
Τα χρόνια περνούν η ζωή λιγοστεύει. Οι χτύποι της πόρτας της καρδιάς σου μειώνονται. Ο Χριστός έρχεται είτε με προσωπική κλήση είτε να παραλάβει την Εκκλησία Του.
Ο Ιησούς θέλει να Του ανοίξεις την πόρτα. Μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό. Θα σε αναγεννήσει, θα σε σώσει! Η σωτηρία είναι δωρεάν. Η πόρτα της χάρης ανοιχτή. Το κάλεσμα διαχρονικά το ίδιο, για κάθε ψυχή που αισθάνεται αμαρτωλή.
«Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω·
αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα,
θα μπω μέσα σ’ αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του
κι αυτός μαζί μου»
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
(Αποκάλυψη 3:20)
Λουκάς Ποζιός
