Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία ανάμεσα στις πολλές, που αποδεικνύουν πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Ιησού Χριστού μας και πόσο ανεξιχνίαστες είναι οι βουλές Του.
Η πόρτα του κελιού άνοιξε σιγά - σιγά και ο κρατούμενος ξαφνιάστηκε, μιας και δεν ήταν ώρα φαγητού ή εργασιών. «Έχεις επίσκεψη Γιάννη», ακούστηκε η φωνή του φύλακα.
«Πλάκα μου κάνεις αποκρίθηκε ο κρατούμενος».
«Καμία πλάκα, ετοιμάσου γρήγορα, ένας κύριος σε περιμένει».
Είχαν περάσει περισσότερα από 15 χρόνια παραμονής στη φυλακή και ο Γιάννης ξεχασμένος από συγγενείς και φίλους αξιολογούσε τη μαύρη ζωή του ως μια μεγάλη αποτυχία! Στην αίθουσα τον περίμενε κάποιος αδερφός που επισκεπτόταν ειδικά φυλακισμένους, που είχαν να δεχτούν επισκεπτήριο για πολλά χρόνια.
«Φίλε μου ο Χριστός σε αγαπάει και ψάχνει να σε βρει εδώ και πολλά χρόνια» του είπε και συνέχισε. «Ίσως όλοι σε έχουν ξεχάσει και τίποτα καλό δε βλέπεις να γίνεται στη δική σου ζωή. Και όμως… υπάρχει ελπίδα, υπάρχουν καλά νέα, διάβασε το Ευαγγέλιο, μετανόησε και ζήτα από το Χριστό να σε σώσει. Θα δεις… όλα θα αλλάξουν! Μπορεί να περνάς τα χειρότερα αλλά αν ο Χριστός κατοικήσει στη καρδιά σου, η χαρά που θα νιώσεις θα υπερνικά κάθε εμπόδιο. Δοκίμασε Τον… έτσι απλά. Θυμήσου κάτι. Κάποτε υπήρξαν δύο ληστές σταυρωμένοι στο Γολγοθά και ανάμεσα τους ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού ο μόνος αναμάρτητος! Ο πρώτος του έλεγε: «Αν πράγματι είσαι ο Υιός του Θεού σώσε εμάς και τον εαυτό σου». Ο δεύτερος: «Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι εσύ, που είσαι μέσα στην ίδια καταδίκη; Κι εμείς μεν δίκαια· επειδή, απολαμβάνουμε άξια των όσων πράξαμε· αυτός, όμως, δεν έπραξε τίποτε το άτοπο. Και έλεγε στον Ιησού: Κύριε, θυμήσου με, όταν έρθεις στη βασιλεία σου. Και ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Σε διαβεβαιώνω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο». (Λουκάς 23:40-43).
Εντυπωσιασμένος και συγκινημένος από τα λόγια του επισκέπτη ο Γιάννης πήρε το ευαγγέλιο και άρχισε να το διαβάζει. Ο επισκέπτης έφυγε μα του υποσχέθηκε ότι θα ξαναρχόταν να τον δει.
Δεν ήταν μια τυχαία επίσκεψη αυτή για τον Γιάννη όπως τίποτα τυχαίο δεν υπάρχει στη ζωή σου. Ο Θεός σου μιλάει. Τα κύματα της αγάπης Του πολιορκούν την ψυχή σου. Όχι, δεν πρόκειται για μια ακόμη θρησκεία όπως εσύ την φαντάζεσαι και την έχεις διδαχτεί από τότε που ήσουν παιδί. Λάθος δρόμος! Άλλα μας λέει ο Χριστός και άλλα κάνουμε εμείς. Δικές μας σκέψεις. Πολλοί φιλόσοφοι, πολλοί επιστήμονες, ιδρυτές θρησκειών, επαναστάτες, αξιόλογοι άνθρωποι διάβηκαν το κατώφλι αυτού του κόσμου. Μόνο όμως ένα πρόσωπο στην παγκόσμια ιστορία υποστήριξε για τον εαυτό ότι είναι το Φως του κόσμου, η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή. Ο Ιησούς Χριστός!
Αξίζει κάθε άνθρωπος να σταθεί και ν’ αναλογιστεί αυτή τη δήλωση. Όχι αόριστα υπάρχει Θεός! Αυτό πιστεύουν οι πολλοί, όμως ο ίδιος ο Χριστός μας λέει στο Ευαγγέλιο Του ότι «ουδείς έρχεται προς τον πατέρα ειμί δι’ εμού», «Διότι τούτο είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του σωτήρος ημών Θεού, όστις θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας. Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων, μαρτυρίαν γενομένην εν ωρισμένοις καιροίς.» (Α΄ Τιμοθ. 2:3-5).
Ο Γιάννης διαβάζοντας το ευαγγέλιο ανακάλυψε πως δεν ήταν μόνο φυλακισμένος εξαιτίας των ποινικών αδικημάτων που είχε διαπράξει. Ήταν δέσμιος κυρίως της αμαρτίας που έτρωγε χρόνια τα σωθικά του. Διάβασε πως μόνο ο Χριστός μπορεί να τον ελευθερώσει. «Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι» (Ιωάννης 8:36). Η σκληρή του καρδιά φωτίσθηκε. Πίστεψε στη δύναμη του Ιησού Χριστού, που αναγεννά, σώζει και μεταμορφώνει τον άνθρωπο. Η ζωή του άλλαξε, και για πρώτη φορά ένιωσε ελεύθερος αν και φυλακισμένος.
Τα χρόνια περνούν, η ζωή λιγοστεύει. Τι να σου κάνουν όλες οι απολαύσεις μαζί αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, πού πας και ποιος είναι ο αιώνιος προορισμός σου. Ο Ιησούς θέλει να κάνει επίσκεψη στην καρδιά σου. Η επίσκεψη αυτή είναι δωρεάν. Η σωτηρία είναι δωρεάν. Η πόρτα της χάρης ανοιχτή. Το κάλεσμα διαχρονικά το ίδιο, για κάθε ψυχή που αισθάνεται αμαρτωλή.
«Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών». (Ματθαίος 11:28).
Λουκάς Ποζιός
