Η θρησκεία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής, σε όλες τις εκδηλώσεις της και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Παντού υπάρχουν τόποι λατρείας του Θεού και χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν να εκτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Άλλοι γιατί πιστεύουν πραγματικά και με επίγνωση και αισθάνονται την ανάγκη να έρθουν σε επαφή με το Θεό και άλλοι ασυναίσθητα ή ακόμη και υποχρεωτικά, αφού δεν θέλουν να δείξουν στους άλλους ανθρώπους ότι είναι άθεοι.
Δεν νομίζω πως επαναπαύονται -αυτοί που πιστεύουν αληθινά- με την εκτέλεση «των τυπικών θρησκευτικών καθηκόντων». Kαι μάλιστα μερικοί κάθε Χριστούγεννα και κάθε Πάσχα. Πολλοί είναι ευχαριστημένοι και από τη θρησκεία τους και από το σύστημα που ακολουθούν και από τον εαυτό τους. Μπορεί να καυχώνται κιόλας ότι η δική τους θρησκεία είναι η καλύτερη.
Όμως αγαπημένοι μας φίλοι και αδελφοί, ο Χριστός δεν ήρθε να δώσει στον κόσμο άλλη μια θρησκεία στις τόσες θρησκείες που υπήρχαν και υπάρχουν.
Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να βρει τους ανθρώπους, να τους πληροφορήσει για την κατάσταση που επικρατεί στον ουράνιο κόσμο, για την κατάσταση που επικρατεί επάνω στη γη και να τους σώσει. Μας πληροφορεί λοιπόν ο Ιησούς Χριστός ότι ο Θεός είναι άγιος και οι κάτοικοι του ουρανού άγιοι. Και για να λάβει μέρος ο άνθρωπος στην Ουράνια Βασιλεία πρέπει να γίνει και αυτός άγιος.
Για να γίνει λοιπόν άγιος ο άνθρωπος που είναι αμαρτωλός, γεμάτος κακία, μίσος, πονηρία και σαρκολατρεία, πρέπει να πιστέψει στο Χριστό, να μετανοήσει και να ακολουθήσει τη Διαθήκη που έφερε ο ίδιος από τον ουρανό, το Ευαγγέλιο.
Επειδή ο άνθρωπος όμως έχει το αίσθημα της ενοχής μπροστά στον άγιο Θεό και θεωρεί τον εαυτό του άξιο καταδίκης, ο Χριστός σταυρώθηκε επάνω στο σταυρό του Γολγοθά και βάστηξε όλες τις αμαρτίες, όλων των ανθρώπων, όλων των αιώνων και όλων των εποχών. Έτσι αντικατέστησε τον αμαρτωλό άνθρωπο, στην καταδίκη του. Τώρα μπορεί κάθε άνθρωπος αν θέλει, να σωθεί. Αυτός είναι ο σκοπός του Χριστού, να μας σώσει από την αμαρτία και να μας κάνει αγίους.
Ο απόστολος Παύλος, πρώην αμαρτωλός και διώκτης του Χριστού γράφει:
«Πιστός ο Λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον διά να σώση τους αμαρτωλούς, των οποίων πρώτος είμαι εγώ, αλλά δια τούτο ελεήθην, δια να δείξη ο Ιησούς Χριστός εις εμέ πρώτον την πάσαν μακροθυμίαν, εις παράδειγμα των μελλόντων να πιστέυσωσιν εις αυτόν εις ζωήν αιώνιον» Α΄ Τιμόθεου α:15-17.
Σημασία λοιπόν, δεν έχει αν έχεις θρησκεία ούτε σε ποιο δόγμα ανήκεις. Σημασία έχει αν σ’ έσωσε ο Χριστός. Σ’ έσωσε; Τον ζήτησες; Τον βρήκες; Πίστεψες; Μετανόησες; Έγινες ένας πραγματικός χριστιανός, άγιος και καθαρός; Ή καυχάσαι στην εκκλησία σου ότι είναι η καλύτερη (και μπορεί να είναι) κι εσύ μένεις μέσα στην αμαρτία, βλαστημάς αυτό που πιστεύεις κι είσαι έτοιμος για την κόλαση; Τί θα ωφεληθείς από την θρησκεία σου, αν δεν σε σώσει ο Χριστός; Και πώς θα σε σώσει ο Χριστός αν δεν μετανοήσεις και αφήσεις την παρανομία;
Ας μη γελιόμαστε. Ο Χριστός θα έρθει να παραλάβει αγίους ανθρώπους, που Τον ακολουθούν με πίστη και αυταπάρνηση.
Βεβαίως ο άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη. Ο άνθρωπος όμως δεν καλείται να βάλει τη δύναμη, αλλά να πιστέψει «…εις τον δυνάμενον να σας φυλάξη απταίστους και να σας στήση κατενώπιον της δόξης αυτού αμώμους εν αγαλιάσει» Ιούδας:23.
Λεωνίδας Φέγγος
