«Και όταν Τον είδα, έπεσα κοντά στα πόδια Του σαν νεκρός και έβαλε επάνω μου το δεξί Του χέρι, λέγοντας: Μη φοβάσαι εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος κι αυτός που ζει, και έγινα νεκρός και δες, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων· αμήν και έχω τα κλειδιά τού άδη και του θανάτου» (Αποκάλυψη 1:17-18).
Ανασφάλεια, άγχος, φόβος, απορία… λέξεις που ακούγονται τόσο συχνά τα τελευταία χρόνια στην εποχή μας, που όμως, μόνο τωρινό φαινόμενο δεν αποτελούν! Και είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει για τον άνθρωπο χειρότερο συναίσθημα από το φόβο! Από τη στιγμή που συνειδητοποιούμε την ύπαρξη μας σε αυτό τον κόσμο παλεύουμε διαρκώς με τους φόβους μας! Φόβοι για την υγεία μας, φόβοι για την οικογένεια μας, για τα παιδιά μας, φόβοι για τη δουλειά και τα οικονομικά μας, φόβοι για το μέλλον! Παντού φόβοι… φόβοι… φόβοι!
Ο Κύριος όμως έχει να μας πει ένα λόγο: «Μη φοβάσαι!» Είναι ένας λόγος που επαναλαμβάνεται 365 φορές στη Αγία Γραφή και αφορά, προσωπικά και αποκλειστικά, κάθε αναγεννημένο παιδί που έχει δεχτεί στη ζωή του τον Ιησού Χριστό ως προσωπικό του Σωτήρα! Ο Θεός δεν θέλει να φοβόμαστε!Συμβαίνουν όμως (θα πούμε), τόσα πολλά τριγύρω μας, που χαλούν την ειρήνη μας και μόνο εύκολο δεν είναι να τα αντιμετωπίσει κανείς. Αρρώστιες, οικονομικά προβλήματα, διαπροσωπικές σχέσεις, κατάθλιψη, φοβίες, ψυχολογικά προβλήματα… Ο Κύριος όμως είναι ο Ίδιος «χθες και σήμερα και εις τους αιώνες» και μας διακηρύττει: «Μη φοβάσαι, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων… Μη φοβάσαι μόνο πίστευε!»
«Ο ΦΟΒΟΣ ΕΧΕΙ ΚΟΛΑΣΗ» (Α΄ Ιωάννου 4:18)
Ίσως να σου ακούγεται παράξενο, αλλά το πρώτο στάδιο αποβολής του φόβου, κατακτιέται με την συναίσθηση του φόβου που πρέπει να έχω προς τον Κύριο! Τι σημαίνει όμως αυτό; Μήπως πρέπει να αντιλαμβάνομαι στη ζωή μου τον Θεό σαν κάποιον τιμωρό που απαιτεί μερίδιο από το χαμόγελο και την ευτυχία μου; Μήπως ακόμα πιστεύω πως ο Κύριος παραμένει ανικανοποίητος προς το πρόσωπο μου και επιβάλλεται να αγωνίζομαι και να αγωνιώ καθημερινά να τον κατευνάσω; Όχι, όχι αυτού του είδους ο φόβος έχει νόμο, αυτός ο φόβος δεν έχει αγάπη, έχει κόλαση ενώ «η τέλεια αγάπη έξω διώχνει το φόβο» (Α΄ Ιωάννου 1:18). Φόβος και κόλαση είναι όταν αποδέχεσαι παθητικά τις εισηγήσεις του εχθρού που σου ψιθυρίζει: “Πού είναι τώρα ο Θεός σου; Για δες πάλι τα θαλάσσωσες; Είσαι εσύ παιδί Θεού; Δε το βλέπεις; είσαι σε αδιέξοδο, δεν έχεις καμιά ελπίδα, καμιά λύση, όλα έχουν τελειώσει!” Αυτός ο φόβος σταματά τη ζωή, αυτός ο φόβος, καταστρέφει τη χαρά είναι αυτός που το μόνο που επιζητά είναι «να κλέψει, να θύσει και να απολέσει» (Ιωάννης 10:10).
«ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ» (Παροιμίες 1:7)
Φοβάμαι το Θεό σημαίνει ότι πιστεύω πως όλη η ζωή μου βρίσκεται κάτω από την εξουσία Tου. Τα πάντα είναι «γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον του»και γνωρίζει τα πιο σκοτεινά δωμάτια της ψυχής μου, τις πιο κρυφές στιγμές της ζωής μου. Φοβάμαι το Θεό γιατί είμαι καλεσμένος να ζήσω κάτω από την αγιότητα Του έχοντας συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μου: «Ω, ταλαίπωρος εγώ! Επειδή, χάθηκα για τον λόγο ότι, είμαι άνθρωπος με ακάθαρτα χείλη, και κατοικώ ανάμεσα σε λαό με ακάθαρτα χείλη» (Ησαΐας 6:5). Ο φόβος του Κυρίου αποτελεί τον ευλογημένο ζυγό που με διδάσκει πώς να στέκομαι και να απομακρύνομαι από επικίνδυνες περιοχές που περιορίζουν την ευλογία στη ζωή μου! Σε ένα κόσμο που το σκοτάδι θα βαθαίνει και η κρίση θα έρχεται, φοβάμαι το Θεό γιατί Αυτός είναι «η ασπίδα, το φρούριο μου». Δεν έχει σχέδια καταστροφής αλλά ευημερίας για μένα! Τέλος, φοβάμαι το Θεό και δε φοβάμαι κανέναν άνθρωπο γιατί γνωρίζω ότι μόνο στη παρουσία Του υπάρχει «χάρη» και «έλεος» έτσι όπως φανερώθηκαν στο σταυρό του Γολγοθά δια του Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας!
“Πώς θα νικήσω τους φόβους μου;”
Και στη λίμνη κατέβηκε ένας ανεμοστρόβιλος και το πλοίο γέμιζε, και κινδύνευαν. Και αφού ήρθαν κοντά του, τον ξύπνησαν, λέγοντας: Κύριε, Κύριε, χανόμαστε…(Λουκάς 8:23)
Ο Ιησούς είχε αποκοιμηθεί, το πλοίο γέμιζε νερά και οι μαθητές κινδύνευαν! Ο φόβος τους συνίστατο στο ότι δεν γνώριζαν τη μελλοντική έκβαση της περιπέτειας τους! Ο Κύριος όμως ήταν μαζί τους και είχε εκ των προτέρων τη λύση στο πρόβλημα τους.
Όμως παρόλο την άγνοια τους είχαν δύο χαρακτηριστικά:
1) Είχαν μαζί τους το Χριστό και
2) Έκραξαν προς αυτόν!
Ο Κύριος ξέρει «κάτι…» για την υπόθεση σου που εσύ δεν το ξέρεις! Μπορώ να νικήσω το φόβο μου όταν αυτό αποκαλυφθεί στη καρδιά μου και γίνει ΠΙΣΤΗ! «Ο Κύριος δεν θα σε αφήσει να πειραστείς πάνω από τη δύναμη σου». Πολλές φορές είμαστε επικεντρωμένοι στις αμαρτίες μας, χάνοντας τη παρρησία μας, ενώ ο Κύριος μας βλέπει καλυμμένους με το αίμα Του που χύθηκε για μας στο σταυρό του Γολγοθά! Τα σχέδια Του είναι ένδοξα για μας! Δεν είμαστε σπουδαίοι αλλά αν Τον αφήσουμε να εργαστεί μέσα μας, σίγουρα θα μας αλλάξει, σίγουρα θα μας μεταμορφώσει!
Ο διάβολος έχει συντριφτεί, ο Ιησούς είναι στο θρόνο και βάζει το δεξί Του χέρι πάνω μας λέγοντας: «Μη φοβάσαι εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος κι αυτός που ζει, και έγινα νεκρός και δες, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων αμήν».
