«Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί» (Β΄ Τιμ. γ:1)
Τον τελευταίο καιρό σχεδόν καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες ειδήσεων για αυξανόμενα περιστατικά του φαινομένου που χαρακτηρίζεται ως Σχολικός Εκφοβισμός ή “Bullying”. Πρόκειται για την εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη επιθετική συμπεριφορά ή άσκηση βίας με αποτέλεσμα την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου.
Αν και είναι ένα φαινόμενο που δεν είναι καινούριο, εν τούτοις η έξαρση που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό σε συνδυασμό με τις ολοένα και μικρότερες σχολικές ηλικίες στις οποίες εκδηλώνεται, θα πρέπει αν μη τι άλλο να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού για τον οποίο εμείς από τη στήλη αυτή θα αναφερθούμε μέσα από το πρίσμα του Λόγου του Θεού.
Το βασικό σενάριο είναι ότι υπάρχουν από τη μια μεριά ένα ή περισσότερα πρόσωπα, τα οποία αισθάνονται «ισχυροί», και, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος την ηπιότητα ενός συνεσταλμένου χαρακτήρα, κάποια πιθανά σωματικά ελαττώματα ή τις ανέλπιστα καλύτερες από αυτούς επιδόσεις, ασκούν στο πρόσωπο-θύμα συστηματικά βία είτε λεκτική είτε σωματική και πράξεις που ευτελίζουν την προσωπικότητά του.
Εμβαθύνοντας στις διάφορες πτυχές του θέματος, δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσουμε ότι τα παιδιά-θύματα του bullying υφίστανται, εκτός των σωματικών παρενοχλήσεων, επιπλέον τεράστια ψυχολογική πίεση και αμφισβήτηση της αξίας της προσωπικότητάς τους, γεγονός που συχνά οδηγεί σε δημιουργία ενοχών που μπορεί να εξελιχθούν ακόμη και σε κατάθλιψη της οποίας τα συμπτώματα θα τα ακολουθούν στη μετέπειτα ζωή τους. Ακόμη πιο δυσμενή είναι τα πράγματα σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου αναγκάζονται να σιωπούν υπό τον φόβο ότι τα πρόσωπα από τα οποία θα αντλούσαν υποστήριξη, μάλλον θα επιβεβαιώσουν τα «ελαττώματά» τους επικρίνοντάς τους για τη διαφορετικότητά τους απέναντι στην πλειοψηφία ή για την αδυναμία τους να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά τα παιδιά-θύτες, οι ειδικοί παιδοψυχολόγοι μιλούν για την εκδήλωση τέτοιων συμπεριφορών μέσα στα πλαίσια προσπάθειας κάλυψης κάποιου ψυχολογικού κενού που βιώνουν συνήθως από το οικογενειακό τους περιβάλλον και το οποίο προσπαθούν να καλύψουν μέσα από πράξεις που δημιουργούν ένα αίσθημα ανωτερότητας και επιβλητικότητας απέναντι στους άλλους (τους «αδύναμους»). Αυτή όμως η εκφοβιστική συμπεριφορά πολλές φορές εξελίσσεται σε παραβατικότητα και ακολουθεί τα άτομα αυτά στην ενήλικη ζωή τους και σε άλλους χώρους (π.χ. στον εργασιακό).
Μια τρίτη κατηγορία εμπλεκομένων σε συμβάντα σχολικού εκφοβισμού είναι εκείνα τα παιδιά τα οποία ενώ είναι αυτόπτες μάρτυρες περιστατικών bullying, εν τούτοις παραμένουν άφωνοι παρατηρητές είτε από φόβο ότι αν αντιδράσουν τότε θα γίνουν εκείνοι τα επόμενα θύματα είτε από αδιαφορία επειδή το συμβάν δεν τους αφορά άμεσα.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η ευκολία καταγραφής που παρέχουν οι συσκευές καθημερινής χρήσης, όπως είναι τα smartphone, και η αδιάλειπτη σύνδεση στο διαδίκτυο, έχουν καταστήσει πλέον σχεδόν καθιερωμένη συνήθεια τέτοια «διασκεδαστικά» περιστατικά να δημοσιοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλαπλασιάζοντας για το θύμα τον πόνο και γενικότερα τις συνέπειες μιας τέτοιας διαπόμπευσης.
Θεού θέλοντος στο επόμενο άρθρο μας θα δούμε τι προτείνει απέναντι σε όλα αυτά ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού για την θεραπεία και τη θωράκιση απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι γεγονός ότι ο γνήσιος Χριστιανισμός είναι όχι μια θεωρητική γνώση, αλλά βιωματική εμπειρία· ακριβώς γι’ αυτό το λόγο είναι δυνατόν από μια τέτοια προσωπική σχέση με τον Θεό διά Ιησού Χριστού, ο άνθρωπος να αποκτά ορθή κατανόηση των πραγμάτων μέσα από τη γνώση του Λόγου του Θεού και παράλληλα να λαμβάνει δύναμη Πνεύματος Αγίου ώστε αφενός ως δυνητικό θύμα να μην καταβάλλεται από εκφοβιστικές συμπεριφορές εναντίον του, αλλά και αφετέρου ως δυνητικός θύτης να μεταμορφώνεται σε νέο άνθρωπο «κτισθέντα εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς» (Εφεσ. β:10)
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
H ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
www.christianity-science.gr
