Πολλές είναι οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί για το ζήτημα πότε ο άνθρωπος αρχίζει να υπάρχει ως οντότητα, της οποίας η ζωή να έχει αξία.Στις μέρες μας, όπου με τη βοήθεια της επιστήμης είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες για κάθε στάδιο της κυοφορίας ενός εμβρύου, είθισται να προτείνεται κάποιο χρονικό σημείο της κύησης στο οποίο εμφανίζεται κάποια βασική σωματική λειτουργία. Για παράδειγμα η έναρξη των χτύπων της καρδιάς, η στιγμή που νευρολογικά σηματοδοτείται η αρχή λειτουργίας του εγκεφάλου, όταν το έμβρυο αρχίζει να κινείται, όταν το έμβρυο είναι ικανό να αισθάνεται πόνο, αν το έμβρυο θεωρηθεί τελικώς βιώσιμο κ.ά.
Μπορούμε όμως, και πάλι χάρη στη σύγχρονη επιστημονική γνώση, να συμπεράνουμε με βεβαιότητα ότι η στιγμή που σηματοδοτεί την έναρξη της ύπαρξης του ανθρώπου είναι η στιγμή της σύλληψης, καθώς η γονιμοποίηση του ωαρίου από ένα σπερματοζωάριο αποτελεί το καθοριστικό σημείο κατά το οποίο έρχεται στην ύπαρξη κάτι το εντελώς διαφορετικό σε σχέση με αυτό που υπήρχε ακριβώς πιο πριν, δηλαδή ένας νέος ανθρώπινος οργανισμός έναντι δύο γενετικών κυττάρων. Το γονιμοποιημένο ωάριο (ζυγωτό) από την πρώτη στιγμή είναι ένα κύτταρο με πλήρη γενετικό κώδικα προερχόμενο μεν από τους γονείς αλλά διαφορετικό και από αυτόν του πατέρα και από αυτόν της μητέρας. Αποτελεί το πρώτο κύτταρο ενός νέου ανθρώπινου οργανισμού για το οποίο έχουν ήδη καθοριστεί εξαρχής και πλήρως όλα τα γενετικά χαρακτηριστικά (φύλο, χρώμα δέρματος, χρώμα ματιών κλπ.). Πρόκειται λοιπόν για μια καινούρια ανθρώπινη ύπαρξη που μόλις ξεκίνησε το ταξίδι της ανάπτυξής της!
Στην εποχή μας, ίσως όσο ποτέ άλλοτε, εξυψώνεται και προβάλλεται το ιδανικό της διαφύλαξης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Έτσι λοιπόν, ακούμε συνεχώς να καταδικάζονται περιστατικά βίας εναντίον αδύναμων ανθρώπων, ανηλίκων, ανυπεράσπιστων γυναικών, φιλάθλων κλπ., και ορθώς γίνεται αυτό και οι αρμόδιοι θεσμοί μεριμνούν για την απόδοση δικαιοσύνης. Ακόμη και η λήψη υγειονομικών μέτρων και η επιβολή επώδυνων περιορισμών κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού, αποσκοπούσαν στην διαφύλαξη του ύψιστου αγαθού της ανθρώπινης ζωής.
Από την άλλη μεριά, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι οι στατιστικές αναφέρουν για τη χώρα μας ετησίως περίπου 350.000 αμβλώσεις (δηλωμένες επίσημα). Με ορισμένους απλούς υπολογισμούς, ένας τέτοιος αριθμός σημαίνει ότι κάθε εργάσιμη ημέρα του έτους αφαιρούνται περισσότερες από 1.000 ζωές εμβρύων!
Γιατί αυτή η μεγάλη αντίθεση και αντίφαση στις αξίες των σύγχρονων ανθρώπινων κοινωνιών; Η ανθρώπινη ζωή αναγνωρίζεται ως ύψιστο αγαθό αλλά με χαρακτηριστική ευκολία δικαιολογείται η αφαίρεσή της στο βωμό της απόλαυσης σαρκικών ηδονών χωρίς τη διάθεση ανάληψης ευθυνών ή ως προσπάθεια κάποιο ατυχές ή επώδυνο συμβάν να “διορθωθεί” προβαίνοντας σε ένα ακόμη χειρότερο συμβάν.
«Εκείνος (ο Διάβολος) ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ» (κατά Ιωάννην η’ 44).
«Ο κλέπτης δεν έρχεται, ειμή διά να κλέψη και θύση και απολέση· εγώ ήλθον διά να έχωσι ζωήν και να έχωσιν αυτήν εν αφθονία» (κατά Ιωάννην ι’ 10).
Αυτά είναι λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού, για τον Οποίο σε λίγες μέρες θα ανταλλάσσουμε ευχές λέγοντας «Χριστός ανέστη». Είναι Εκείνος που μας δημιούργησε και χαρίζει ζωή και μια αιώνια ψυχή σε κάθε βρέφος που συλλαμβάνεται. Είναι Εκείνος που για να μας σώσει από τον αιώνιο όλεθρο, έγινε άνθρωπος και έχυσε το αίμα Του στο σταυρό. Αλλά είναι και Εκείνος που αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας, μεσιτεύει υπέρ ημών και έρχεται ταχέως να παραλάβει την εκκλησία Του και έπειτα να κρίνει τον κόσμο εν δικαιοσύνη.
Αγαπητέ αναγνώστη, σήμερα λαμβάνεις πρόσκληση να αποδεχθείς το δώρο της αιώνιας ζωής. Ο Θεός είναι έτοιμος να συγχωρήσει και να διαγράψει κάθε αμαρτία του παρελθόντος, χαρίζοντάς σου ένα νέο ξεκίνημα:
«Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι, διότι προσδιώρισεν ημέραν εν ή μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη» (Πράξεις Αποστόλων ιζ’ 30-31)
ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
www.christianity-science.gr
