Στο προηγούμενο άρθρο εξετάσαμε το κοινωνικό πείραμα του ψυχολόγου Solomon Asch που έλαβε χώρα το 1950. Είδαμε την επίδραση που μπορεί να έχει η γνώμη της ευρύτερης κοινωνικής ομάδας στην λήψη αποφάσεων ενός ανθρώπου και πόσο εύκολο είναι κάποιος να ενδώσει στην γνώμη της πλειοψηφίας ακόμη και όταν αυτή είναι ξεκάθαρα λανθασμένη.
Στο βασικό πείραμα, ζητήθηκε από έναν εθελοντή να συγκρίνει το σχετικό μήκος κάποιων γραμμών αναφοράς ενώπιον μίας ομάδας 6 ατόμων που είχαν δώσει ήδη λανθασμένη απάντηση κατόπιν συνεννόησης. Όμως ο ερευνητής προχώρησε και σε δύο παραλλαγές του βασικού πειράματος απ’ όπου διαπίστωσε πολύ σημαντικές πτυχές του ψυχισμού του ανθρώπου, που έχουν μεγάλες πνευματικές συνέπειες στη ζωή του Χριστιανού.
Στην 1η λοιπόν παραλλαγή, σε αντίθεση με το βασικό πείραμα όπου όλοι οι υπόλοιποι συμμετέχοντες έδιναν λανθασμένη απάντηση, εδώ υπήρχε και ο λεγόμενος “συνέταιρος” όπου έδινε την ορθή. Το αποτέλεσμα ήταν η επιρροή της ομάδας να χάσει σχεδόν τελείως τη δύναμή της και το προς μελέτη υποκείμενο να απαντήσει στην πλειονότητα των ερωτημάτων ορθώς.
Φαίνεται δηλαδή ότι η δύναμη της ομάδας δεν κρύβεται στο πλήθος της αλλά στην ομοψυχία της. Όταν αυτή διασπαστεί, χάνεται και η αντίστοιχη επιρροή που ασκεί! Στον πνευματικό χώρο αυτό έχει άμεσες συνέπειες: Ο Θεός χάρισε τρεις ευλογημένους συνοδοιπόρους στον Δανιήλ μέσα στη Βαβυλώνα ώστε να αντισταθεί στην επιρροή των υπολοίπων νεανίσκων που συμβιβάστηκαν με τις εντολές του βασιλιά και τα έθιμα της εποχής. Να προσευχόμαστε, ώστε ο Κύριος να χαρίζει τέτοιους ευλογημένους συνοδοιπόρους στα παιδιά μας μέσα στις μαθητικές και φοιτητικές κοινότητες.
Στην ομοψυχία και την ενότητα υπάρχει δύναμη. Είτε προς το καλό («αλλ’ ημείς αυτοί ηνωμένοι θέλομεν οικοδομήσει εις Κύριον τον Θεόν του Ισραήλ» Έσδρας 4:3), είτε προς το κακό («Ιδού, εις λαός, και πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν, και ήρχισαν να κάμνωσι τούτο· και τώρα δεν θέλει εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν» Γένεσις 11:6) Σαν Εκκλησία Χριστού πρέπει να φροντίζουμε πάντοτε να διατηρούμε την ενότητα του Πνεύματος δια του συνδέσμου της ειρήνης. Μάλιστα να φτάσουμε στο επίπεδο: «να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην». Γιατί τότε η ευλογία του Θεού θα είναι άφθονη στη ζωή μας και θα απολαμβάνουμε την ειρήνη του Θεού!
«Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.» Ψαλμός 133:1
Στη 2η παραλλαγή του πειράματος, ζητήθηκε από τον εθελοντή να διατυπώσει αυτή τη φορά τη θέση του γραπτώς και όχι φανερώς, αποφεύγοντας έτσι την έκθεσή του στους υπολοίπους και τον αντίστοιχο «ονειδισμό». Ως συνέπεια, η ομάδα έχασε την ισχύ της και το υποκείμενο απάντησε και πάλι ορθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αλλά αυτή τη φορά για διαφορετικό λόγο. Αυτό μας φέρνει σε ενθύμηση τους κρυφούς μαθητές την εποχή του Χριστού: «Αλλ’ όμως και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλην διά τους Φαρισαίους δεν ώμολόγουν, διά να μη γείνωσιν αποσυνάγωγοι.Διότι ηγάπησαν την δόξαν των ανθρώπων μάλλον παρά την δόξαν του Θεού.» Ιωάννης 12: 42-43 Είναι εύκολο εσωτερικά να νομίζεις ότι κρατάς την αλήθεια αλλά εξωτερικά να συμμορφώνεσαι με τις επιταγές της κοινωνίας. Να είσαι κρυφός μαθητής, ώστε να έχεις την αποδοχή του κόσμου αλλά και τη συνείδησή σου ήσυχη.
Είναι όμως καιρός αποφάσεων! Θα έρθει η ώρα που δεν θα μπορείς να περπατάς σε δύο δρόμους, που η πίστη σου είτε θα εκφραστεί δημόσια είτε θα μαραζώσει μέσα στον συμβιβασμό.
Για αυτό ο Κύριος σε καλεί σήμερα να τον ομολογήσεις δημόσια. Γιατί είναι γραμμένο «πας λοιπόν όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, θέλω ομολογήσει και εγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς.» Ματθαίος 10:35
ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
www.christianity-science.gr
