“Έλθετε και ας επιστρέψωμεν προς τον Κύριον.” (Ωσηέ 6:1)
Είναι φανερό ότι η οικογένεια που θέλει να ζήσει σύμφωνα με το Λόγο του Θεού ευρίσκεται σε απόλυτα εχθρικό έδαφος. Η μόνη αλλά και σίγουρη περίπτωση να ευδοκιμήσει από κάθε πλευρά είναι όταν με επίγνωση φυλάει το Λόγο του Θεού. Όχι αναγκαστικά, αλλά με ευγνωμοσύνη και αγάπη προς το Πρόσωπο του Θεού.
Ήδη από τη Παλαιά Διαθήκη αυτό ήταν απόλυτα σαφές: “Και αύται είναι αι εντολαί, τα διατάγματα και αι κρίσεις, όσας προσέταξε Κύριος ο Θεός σας να σας διδάξω, (Μωυσής) διά να κάμνητε αυτάς εν τη γη, εις την οποίαν εισέρχεσθε διά να κληρονομήσητε αυτήν· διά να φοβήσαι Κύριον τον Θεόν σου, ώστε να φυλάττης πάντα τα διατάγματα αυτού και τας εντολάς αυτού, τας οποίας εγώ σε προστάζω, συ και ο υιός σου και ο υιός του υιού σου, πάσας τας ημέρας της ζωής σου· και διά να μακροημερεύσης. Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος. Και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου. Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσι είσθαι εν τη καρδία σου· και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος. (Δευτερονόμιο 6: 1-7).
Να προσέξουμε ότι η μεταφορά της βιωματικής πληροφορίας στην επόμενη γενεά αναφέρεται σαν προσταγή και σαν προτεραιότητα. Επίσης: “…Και έστησε μαρτύριον εν τω Ιακώβ και νόμον έθεσεν εν τω Ισραήλ, τα οποία προσέταξεν εις τους πατέρας ημών, να κάμνωσιν αυτά γνωστά εις τα τέκνα αυτών διά να γνωρίζη αυτά η γενεά η επερχομένη, οι υιοί οι μέλλοντες να γεννηθώσι· και αυτοί, όταν αναστηθώσι, να διηγώνται εις τα τέκνα αυτών· διά να θέσωσιν επί τον Θεόν την ελπίδα αυτών, και να μη λησμονώσι τα έργα του Θεού, αλλά να φυλάττωσι τας εντολάς αυτού· και να μη γείνωσιν, ως οι πατέρες αυτών, γενεά διεστραμμένη και απειθής· γενεά, ήτις δεν εφύλαξεν ευθείαν την καρδίαν αυτής, και δεν εστάθη πιστόν μετά του Θεού το πνεύμα αυτής·” (Ψαλμός 78:5-8)
Λίγο πριν την υποδούλωση στους Βαβυλώνιους το Πνεύμα του Θεού έκραζε προς τους απαθείς Ισραηλίτας:
«Εκπλάγητε, ουρανοί, διά τούτο, και φρίξατε, συνταράχθητε σφόδρα, λέγει Κύριος. Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον, την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ.» (Ιερ. 2:12-13).
Η απείθεια και η υπακοή. Ο κάθε δρόμος έχει τις συνέπειές του.
Δυστυχώς λίγο πριν την πρώτη έλευση του Κυρίου οι γονείς είχαν πάλι λησμονήσει τις θείες εντολές και είχαν βάλει άλλες προτεραιότητες. Η κύρια διακονία του Ιωάννη του Βαπτιστή ήταν να δείξει με παρρησία τον Κύριο Ιησού Χριστό και να Τον συστήσει σαν τον αναμενόμενο Μεσσία. Προηγουμένως όμως έπρεπε να στρέψει τη καρδιά των γονιών στα παιδιά ώστε οι γονείς να αναλάβουν τη θεόδοτη διακονία τους και με ΑΓΑΠΗ να διδάξουν τα παιδιά τους τα ιερά γράμματα, που βέβαια θα πρέπει να βασίλευαν πρώτα μέσα στη δική τους καρδιά. (Λουκάς 1:17). Σκοπός: “…διά να ετοιμάση εις τον Κύριον λαόν προδιατεθειμένον” (Λουκ. 1:17). Δηλαδή λαόν έτοιμο για να δεχθεί το μήνυμα της βασιλείας των ουρανών.
Βρισκόμαστε ακριβώς πριν την Αρπαγή της εκκλησίας. Ο αγώνας κορυφώνεται. Ο ίδιος ο Κύριος, θέλοντας προφανώς να δώσει στα γεγονότα τη πρέπουσα βαρύτητα, μας ρωτά: “… Πλην ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;” (Λουκάς 18:8).
Θα νικήσουμε, μάλιστα θα θριαμβεύσουμε διότι είναι μαζί μας ο Κύριος: “και διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού, και είμεθα έτοιμοι να εκδικήσωμεν πάσαν παρακοήν, όταν γείνη πλήρης η υπακοή σας. (Β΄ Κορ.10:4-7)
Πρέπει όμως να θυμόμαστε πάντα:
1) Στη σχέση σου με τα τεχνολογικά προϊόντα, εσύ έχεις το πάνω χέρι. Ο άνθρωπος. Μην τους παραχωρείς τα διακαιώματά σου. Θα τα χρησιμοποιείς αλλά δεν θα επιτρέπεις να σε παρασύρει αυτό το άψυχο αντικείμενο.
2) Η καλλιέργεια της σχέσης σου με τα παιδιά σου είναι ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. Αυτός που εντέλλεται, όταν κράξεις σε Αυτόν θα ενεργήσει και θα δεις να συμβαίνουν πράγματα και να ανατρέπονται καταστάσεις απίστευτες.
Και κάτι τελευταίο: Μην πεις τώρα είναι αργά. Άρχισε τώρα και “τα αλώνια θέλουσι γεμισθή από σίτου και οι ληνοί θέλουσιν υπερεκχειλίσει από οίνου και ελαίου. Και θέλω αναπληρώσει εις εσάς τα έτη, τα οποία κατέφαγεν η ακρίς, ο βρούχος και η ερυσίβη και η κάμπη.” (Ιωήλ 2:24)
* Για τη γλωσσική ανάλυση του 1ου μέρους ελήφθησαν πληροφορίες απο το sfrang2.blogspot.com
ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
