«...και τα πετεινά του ουρανού, και θέλουσι σοι απαγγείλει· ή λάλησον προς την γην, και θέλει σε διδάξει· και οι ιχθύες της θαλάσσης θέλουσι σοι διηγηθή. Τις εκ πάντων τούτων δεν γνωρίζει, ότι η χειρ του Κυρίου έκαμε ταύτα; Εν τη χειρί του οποίου είναι ψυχή πάντων των ζώντων και η πνοή πάσης ανθρωπίνης σαρκός» (Ιώβ ιβ΄ 7-10).
Στο προηγούμενο αφιέρωμά μας, καθώς είχαμε αναφερθεί στη μετανάστευση διαφόρων ζώων, θα θέλαμε να προσθέσουμε ένα ακόμη θαυμαστό χαρακτηριστικό που αφορά τα πτηνά.
Πολλά είδη πτηνών, κατά το μεταναστευτικό τους ταξίδι, πετούν σε σχηματισμό V. Ο αεροδυναμικός αυτός σχηματισμός προσφέρει εξοικονόμηση δυνάμεων στα πουλιά που πετούν στο πίσω μέρος του, καθώς αυτά εκμεταλλεύονται τους στροβίλους αέρα που προέρχονται από το φτερούγισμα των μπροστινών πουλιών. Τα πουλιά που βρίσκονται στα «σκέλη» του V χτυπούν τα φτερά τους συγχρονισμένα ώστε να δίνουν περισσότερη ώθηση σε εκείνα που πετούν τελευταία, ενώ τα πουλιά που βρίσκονται ακριβώς πίσω από τον επικεφαλής χτυπούν τα φτερά τους εκτός χρόνου ώστε να ελαχιστοποιούν την επίδραση της καθοδικής φοράς που δημιουργούν οι στρόβιλοι από τα φτερά του «οδηγού». Τα μέλη της ομάδας εναλλάσσονται στις διάφορες θέσεις του σχηματισμού ώστε να ξεκουράζονται.
Το μεγαλείο όμως Του Θεού διαφαίνεται και στους παρακάτω θαυμαστούς μηχανισμούς της φύσης.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μέθοδος με την οποία οι τερμίτες «δροσίζουν» τις φωλιές τους. Είναι γνωστό ότι οι φωλιές των τερμιτών βρίσκονται στο κέντρο ενός υψώματος. Ο θερμός αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω μέσα από ένα δίκτυο αεραγωγών που είναι κοντά στην επιφάνεια. Εκεί ο ακάθαρτος αέρας διαχέεται προς τα έξω από τις πορώδεις πλευρές, ενώ ταυτόχρονα καθαρός δροσερός αέρας διοχετεύεται και κατεβαίνει μέσα σε έναν αεροθάλαμο στο βάθος του υψώματος.
Πολλά θα μπορούσαμε να γράψουμε και σχετικά με τις μέλισσες. Θα περιοριστούμε μόνο στη θαυμαστή γεωμετρία της κηρύθρας η οποία αποτελείται από κανονικά εξάγωνα. Πράγματι το σχήμα αυτό προσφέρει στη εργασία της μέλισσας τα περισσότερα πλεονεκτήματα από οποιοδήποτε άλλο. Αυτό συμβαίνει διότι εξασφαλίζει κατά βέλτιστο τρόπο μεγιστοποίηση της χωρητικότητας με τη μικρότερη απαιτούμενη περίμετρο, δηλαδή με το λιγότερο απαιτούμενο υλικό (κερί). Κατά συνέπεια απαιτείται λιγότερος χρόνος και λιγότερη δαπάνη ενέργειας εκ μέρους του εντόμου για την κατασκευή του. Αν και από μαθηματικής άποψης ο κύκλος είναι το σχήμα που συνδυάζει τη μέγιστη χωρητικότητα με τη μικρότερη περίμετρο, εν τούτοις ένα τέτοιο σχήμα θα ήταν ακατάλληλο για την κάλυψη μιας επιφάνειας διότι μεταξύ των γειτονικών κύκλων θα έμενε κενός αναξιοποίητος χώρος ενώ ταυτόχρονα η δομή δεν θα είχε μεγάλη ανθεκτικότητα. Το εξαγωνικό σχήμα όμως δεν αφήνει κενά και έτσι συνδυάζει εξοικονόμηση χώρου με αντοχή, καθώς τα κελιά εφάπτονται μεταξύ τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας καλύπτουν με το σήμα τους περιοχές κατά κυψελωτό τρόπο χρησιμοποιώντας το εξαγωνικό σχήμα. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται μεγιστοποίηση της συνδρομητικής χωρητικότητας και κάλυψη μεγάλων γεωγραφικών περιοχών με βέλτιστη εκμετάλλευση του διαθέσιμου φάσματος ραδιοσυχνοτήτων.
Αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε ακόμη ότι για την αναζήτηση των απαραίτητων ποσοτήτων τροφής από τις μέλισσες, πραγματοποιούνται στη διάρκεια ενός έτους ένα εκατομμύριο πτήσεις γυρεοσυλλεκτριών και αντίστοιχα τέσσερα εκατομμύρια ταξίδια νεκταροσυλλεκτριών μελισσών. Η πληροφορία για την ακριβή τοποθεσία της τροφής γίνεται μεταξύ των μελισσών μέσω της οσμής ειδικών ουσιών που λέγονται φερορμόνες. Αν όμως η τροφή βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση τότε λαμβάνει χώρα ο λεγόμενος «χορός των μελισσών»: Μία μέλισσα που επιστρέφει από μια πλούσια πηγή τροφής θα «χορέψει» σε κάθετη επιφάνεια διαγράφοντας ένα κύκλο. Σε κάθε γύρο, η μέλισσα θα διχοτομήσει τον κύκλο διαγωνίως. Η γωνία, με σημείο αναφοράς την δωδεκάτη ώρα του ρολογιού, αντιπροσωπεύει τη γωνία που πρέπει να πετάξουν τα υπόλοιπα μέλη με σημείο αναφοράς τον ήλιο. Καθώς η μέλισσα χορεύει, επιπλέον λικνίζει την κοιλιά της διασχίζοντας το κύκλο. Ο αριθμός των κινήσεων της κοιλιάς λέει στις άλλες μέλισσες πόσο μακριά από την κυψέλη βρίσκεται το νέκταρ.
Απέναντι σε όλα αυτά που αναφέραμε, τα οποία είναι ένα μικρό δείγμα θαυμαστών μηχανισμών της φύσης, αντιλαμβανόμαστε ότι η πεποίθηση πως όλα αυτά έγιναν μόνα τους ως προϊόν τυχαιότητας, καταρρέει πλήρως. Η θεωρία της εξέλιξης αδυνατεί να εξηγήσει πώς τέτοια συστήματα θα μπορούσαν να έχουν προέλθει από βαθμιαία εξέλιξη.
Επειδή ό,τι δύναται να γνωρισθή περί Θεού είναι φανερόν εν αυτοίς, διότι ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς. Επειδή τα αόρατα Αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος (αιώνια) Αυτού δύναμις και η θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι. (Ρωμαίους α΄ 19-20)
Εκείνον για τον Οποίο η φύση μαρτυρεί, έχουμε σήμερα τη δυνατότητα να Τον γνωρίσουμε προσωπικά. Είναι έτοιμος να μας καθαρίσει από τις αμαρτίες μας με το αίμα Του που έχυσε στο σταυρό του Γολγοθά, και να μας χαρίσει αιώνια ζωή και κοινωνία μαζί Του διά Πνεύματος Αγίου, καθώς η ώρα του ερχομού Του πλησιάζει.
Και μάλιστα, εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ’ ότε επιστεύσαμεν. Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός. (Ρωμαίους ιγ΄ 11-12)
Η ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
