«Εγώ θέλω υπάγει έμπροσθεν σου και εξομαλύνει τας σκολιάς οδούς, θέλω συντρίψει τας χαλκίνας θύρας και κόψει τους σιδηρούς μοχλούς. Και θέλω σοι δώσει θησαυρούς φυλαττομένους εν σκότει και πλούτη κεκρυμμένα εν αποκρύφοις, δια να γνωρίσεις ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο καλών σε κατ' όνομα, ο Θεός του Ισραήλ.» Ησαΐας με΄ 2-3
Αυτό το μήνα θα γνωρίσουμε την μαρτυρία του αδελφού μας Σωτήρη Ντάουλα από την εκκλησία της Θεσσαλονίκης.
Αδελφέ Σωτήρη είσαι γεννημένος στη Θεσσαλονίκη;
Ναι, το 1972. Στα 24 μου χρόνια όμως έφυγα στη Κρήτη όπου έζησα αρκετό καιρό και επέστρεψα εδώ το 2015.
Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για τη παιδική σου ηλικία;
Ήταν δύσκολα τα παιδικά μου χρόνια. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 11 ετών. Άρχισα λοιπόν από πολύ νωρίς να εργάζομαι και σιγά-σιγά να ζω μόνος μου από 15 ετών περίπου. Στην αρχή έκανα διάφορες δουλειές αλλά μετά έμπλεξα με την νύχτα. Ήμουν ντισκ τζόκεϊ κι έβαζα μουσική σε νυχτερινά μαγαζιά και ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στη Κρήτη.
Είχες δική σου δισκοθήκη;
Ναι, πολύ μεγάλη. Έγραφα και ο ίδιος ηλεκτρονική μουσική, (αυτοδίδακτος ήμουνα) και έχοντας αποκτήσει ένα καλό όνομα στο χώρο, έβγαζα αρκετά χρήματα. Για να σου δώσω να καταλάβεις, είμαι ο πρώτος στην Ελλάδα που συνεργάστηκα με τον DJ Tiesto, τον γνωστότερο DJ στον κόσμο, αλλά και πολλούς άλλους. Μάλιστα μου έγινε πρόταση να πάω να εργαστώ στην Ολλανδία με πολύ μεγάλες απολαβές, αλλά δεν θέλησα τότε να φύγω, κάτι με κρατούσε εδώ.
Συνήθως αυτή η μουσική συνδυάζεται με το ναρκωτικό «έκσταση» και με άλλες παρόμοιες ουσίες. Είχες μπλέξει με τέτοια πράγματα;
Όχι, ποτέ. Ούτε καν κάπνιζα. Θυμάμαι όταν δούλευα ερχόταν πολλοί και μου έλεγαν: «θα μας δώσεις από αυτό που πίνεις;» Γιατί τους άρεσε πολύ η μουσική που έβαζα και υπέθεταν ότι κάτι πίνω και «φτιάχνομαι». Και πάσχιζα να τους πείσω ότι το μόνο που έπινα ήταν ένα μπουκαλάκι με νερό που είχα δίπλα μου. «Φτιαχνόμουνα» μόνο με τη μουσική και ήταν για μένα χόμπι και δουλειά ταυτόχρονα. Πέρα από αυτό όμως, επειδή μετά είχα και μια οικογένεια πίσω μου, δεν ήθελα με τίποτε να μπλέξω με ναρκωτικά και τέτοια πράγματα. Εδώ να πούμε πως όταν πήγα στη Κρήτη, τον πρώτο κιόλας καιρό γνώρισα τη σύζυγό μου τη Δήμητρα, αρραβωνιαστήκαμε και μετά παντρευτήκαμε.
Τι σε οδήγησε στη Κρήτη;
Ζούσε εκεί ο πατέρας μου και είχε κάνει άλλη οικογένεια. Ένα καλοκαίρι που είχα πάει για διακοπές μου πρότεινε να πάω να ζήσω μαζί του μόνιμα και δέχτηκα. Δεν είχαμε καλές σχέσεις, αλλά θέλησα να δώσω μια ευκαιρία κάπως να τα βρούμε. Τελικά όμως μετά από λίγο καιρό με έδιωξε από το σπίτι, καθώς έτσι τον έπεισε η δεύτερη σύζυγός του. Εκ των υστέρων όμως καταλαβαίνω ότι ήταν σχέδιο Θεού να βρεθώ στη Κρήτη, καθώς εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου αλλά και -το σημαντικότερο- τον Κύριο.
Την γυναίκα σου την γνώρισες μέσα στο χώρο της νύχτας;
Όχι. Την γνώρισα σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό του Ηρακλείου όπου έβαζα μουσική. Κι εκείνη είχε έρθει από μια αγγελία σχετικά με κάποια θέση εργασίας. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω κάποια στοιχεία από την ομολογία της γυναίκας μου. Η Δήμητρα από μικρή αναζητούσε τον Θεό μέχρι που κάποια στιγμή σκέφτηκε σοβαρά να πάει καλόγρια σε μοναστήρι. Το εκμυστηρεύτηκε αυτό σε δυο συμμαθήτριες της, οι οποίες πήγαιναν σε κάποια εκκλησία της Πεντηκοστής στο Ηράκλειο, και τότε της μίλησαν εκείνες για τον Χριστό. Άρχισε να πηγαίνει μαζί τους σε αυτή την εκκλησία και αμέσως αναγεννήθηκε και βαπτίστηκε με Πνεύμα Άγιο. Ξεσηκώθηκε όμως διωγμός από το σπίτι της και αναγκάστηκε να σταματήσει να πηγαίνει.
Όταν γνωριστήκατε σου μίλησε για αυτές τις εμπειρίες που είχε;
Δεν μου είπε τίποτα. Δεν της άφηνα κι εγώ περιθώρια για τέτοιες συζητήσεις. Προσευχότανε όμως κρυφά για μένα, ώστε να γνωρίσω τον Χριστό στη ζωή μου και μου συνέβη το εξής: Ένα βράδυ καθώς πήγαινα για δουλειά σε κάποιο κλαμπ ήμουνα πάρα πολύ κουρασμένος. Τα μάτια μου έκλειναν μόνα τους και δεν μπορούσα ούτε να οδηγήσω. Και τότε εντελώς αυθόρμητα λέω: «Χριστέ μου, σε παρακαλώ άνοιξε μου τα μάτια». Δεν είχα συνειδητοποιήσει τι έλεγα, απλά έτσι μου βγήκε. Την ίδια στιγμή που το είπα, ήρθε πάνω μου μια λάμψη και μια τόσο δυνατή παρουσία που άρχισα να τρέμω και να κλαίω με λυγμούς. Τα μάτια μου δε, άνοιξαν ορθάνοιχτα κι ένοιωθα ξεκούραστος σαν να είχα κοιμηθεί για ώρες. Και καθώς κοιτούσα μέσα από το αυτοκίνητο έξω στο δρόμο τα δέντρα, έλεγα: «πόσο τα αγαπώ κι αυτά!» Σαν να τα έβλεπα για πρώτη φορά. Έβγαιναν από μέσα μου πρωτόγνωρα συναισθήματα αγάπης.
Ο Κύριος σου άνοιξε και τα σωματικά και τα πνευματικά μάτια.
Ναι, πιστεύω ότι εκείνη τη νύχτα αναγεννήθηκα. Άλλαξαν όλα μέσα μου και είχα καταλάβει πλέον ότι ο Χριστός είναι ζωντανός και αληθινός. Γιατί ήταν τόσο άμεση και δυνατή η απάντηση όταν Τον επικαλέστηκα που δεν μου άφηνε περιθώριο για αμφιβολίες. Πήγα στη δουλειά αλλά δεν είπα τίποτα σε κανέναν και περίμενα να πάω σπίτι το πρωί για να το πω στη γυναίκα μου. Η Δήμητρα όταν άκουσε τι έγινε ξέσπασε σε κλάματα γιατί κατάλαβε την επέμβαση του Θεού πάνω μου (όπως το ζητούσε με την προσευχή της) και για πρώτη φορά μου είπε για την εκκλησία που πήγαινε κάποτε. Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε μαζί και βαπτιστήκαμε στο νερό έχοντας πάρει την απόφαση να ακολουθήσουμε στη ζωή μας τον Χριστό. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό γιατί πιστεύω έκανε ιδιαίτερη χάρη ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο, καθώς δεν θα πίστευα κανέναν άνθρωπο που θα μου μιλούσε για το Ευαγγέλιο.
Συνέχισες να δουλεύεις στη νύχτα;
Όχι, η νύχτα τελείωσε για μένα οριστικά. Όλη αυτή η αμαρτία γύρω μου, πλέον με ενοχλούσε πολύ. Εκτός από αυτό, ο Κύριος άλλαξε την καρδιά μου εντελώς και το πάθος που είχα για τη μουσική, όπου ήταν στη κυριολεξία όλη μου η ζωή, έπαψε να υπάρχει. Μετά από προσευχή, μου έδωσε οδηγία να ανοίξω ένα διαφημιστικό γραφείο αρχίζοντας από το μηδέν. Από γνωστός DJ, ξαφνικά περπατούσα στο Ηράκλειο με μια τσάντα στον ώμο και ρωτούσα: «καλημέρα σας, θέλετε διαφήμιση;». Ήταν μεγάλη αλλαγή ζωής και στην αρχή ήταν δύσκολα. Όμως έκανα υπομονή και ο Κύριος ήταν μαζί μου και με ευλόγησε. Εκείνη την εποχή μόλις είχε γεννηθεί ο μικρός μας γιός ο Θοδωρής και ταυτόχρονα άρχισε να επισκέπτεται ο Κύριος τον μεγάλο μας γιό τον Ανέστη.
Σε τι ηλικία ήταν;
Ήταν μόλις 4,5 ετών. Ρωτάει μια μέρα την Δήμητρα: «Αν φωνάξω τον Θεό θα με ακούσει;» Του απάντησε καταφατικά και εκείνος φώναξε: «Θεέ μου, που είσαι;» Το πρόσωπό του έλαμψε, και μας είπε ότι είδε να ανοίγει ο ουρανός και ότι ο Θεός του είπε: «θα σε έχω στην ώμο μου και δεν θα φοβάσαι». Όλα αυτά ήταν μόνο η αρχή, μιας και ο Κύριος τον επισκεπτόταν συχνά και μέναμε άφωνοι με τις περιγραφές του παιδιού. Μια μέρα ξαφνικά άρχισε να μιλάει σε ξένες γλώσσες. Ο Κύριος τον βάπτισε με Πνεύμα Άγιο. Αυτό μου αύξησε πολύ την πίστη και μετά από λίγο βαπτίστηκα κι εγώ με Πνεύμα Άγιο. Και ξεκίνησα από τότε να διαβάζω πολύ την Αγία Γραφή. Διαβάζοντας όμως, άρχισα να βλέπω στην εκκλησία που πηγαίναμε διδασκαλίες έξω από το θέλημα του Θεού. Κι αυτό είναι ένα κλειδί πιστεύω, για κάθε Χριστιανό. Να διαβάζει και να μελετάει το Ευαγγέλιο για να έχει προσωπική σχέση με τον Λόγο του Θεού. Έβλεπα πολλά που δεν ήταν σωστά, όμως παρέμενα, μην γνωρίζοντας τότε ότι υπάρχουν άλλες εκκλησίες στο Ηράκλειο.
Πόσα χρόνια παρέμεινες εκεί;
Πέντε χρόνια. Και η προσευχή μου πάντα ήτανε: «Κύριε βοήθησέ τους να δουν την αλήθεια». Κάποια στιγμή καθώς προσευχόμουν γονατισμένος, ο Θεός μου δείχνει μια όραση. Έβλεπα τον εαυτό μου να προχωράει σε κάποιο κεντρικό δρόμο του Ηρακλείου, μετά να στρίβω σε έναν άλλο δρόμο και να βρίσκομαι μπροστά σε ένα κτίριο. Η ταμπέλα από έξω έγραφε: «Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής» κι άκουσα την φωνή του Θεού να μου λέει: «Θα πάρεις την οικογένεια σου και θα έρθεις εδώ.» Ο Θεός μου έδειξε ακόμα και την διεύθυνση. Δεν ήταν εύκολο να αλλάξουμε εκκλησία, γιατί ήμασταν συναισθηματικά δεμένοι με τους αδελφούς, όμως αποφασίσαμε να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Πράγματι πήγαμε στην ΕΑΕΠ και η διδασκαλία που βρήκαμε αμέσως μας ανέπαυσε. Ήταν ορθή, άσχετα με τις όποιες ανθρώπινες αδυναμίες.
Προσαρμόστηκες αμέσως ή κάποια πράγματα που τα είχες διδαχτεί αλλιώς, δυσκολεύτηκες να τα καταλάβεις;
Κανένα πρόβλημα δεν συνάντησα. Καταρχάς πήγα εκεί δια της πίστεως επειδή η οδηγία του Θεού ήταν ξεκάθαρη. Χωρίς να ξέρω τι ακριβώς πιστεύουν. Μετά όμως διέκρινα ότι ήταν ακριβώς αυτά που έβλεπα κι εγώ τόσα χρόνια, γραμμένα μέσα στο λόγο του Θεού. Μετά από 2 χρόνια η εκκλησία με εξέλεξε σαν διάκονο και υπηρετήσαμε με όλη μας την καρδιά σε ότι μας ζητήθηκε. Εκείνη την εποχή ο Κύριος επισκέφτηκε και τον μικρό μας γιό τον Θοδωρή. Ήταν 4,5 χρονών κι εκείνος, όταν είδε μια όραση. Δύο τεράστιες παλάμες, η μία με δαχτυλίδι χρυσό και η άλλη να κρατάει ένα δαυλό με φωτιά. Όταν μου το είπε κατάλαβα ότι ο Κύριος θα τον επισκεφτεί. Κι ένα βράδυ όταν γονατίσαμε στο σπίτι για την οικογενειακή προσευχή, ο Κύριος τον βάπτισε με Πνεύμα Άγιο με πολλές γλώσσες. Και μάλιστα τις επόμενες ημέρες προφήτευε. Ευχαριστούμε τον Θεό. Μέχρι που τον Σεπτέμβριο του 2015 ήρθαμε διακοπές στη Θεσσαλονίκη και επισκεφτήκαμε ένα βράδυ την τοπική εκκλησία. Ο αδελφός Γιώργος Χλιοπάνος, που προΐσταται, μου πρότεινε να κηρύξω τον λόγο του Θεού και ο Κύριος μου έβαλε στην καρδιά να μιλήσω για τον Ιακώβ και για το τι πέρασε με τον Λάβαν. Το ίδιο βράδυ μου λέει ο Κύριος: «Αυτά που είπες απόψε ήταν για σένα.» Συνειδητοποίησα τότε ότι έλειπα από τη Θεσσαλονίκη περίπου 20-21 χρόνια. Όσα χρόνια έλειπε από το σπίτι του ο Ιακώβ δουλεύοντας για τον Λάβαν. Και ότι είχα φύγει μόνος και φτωχός όπως κι εκείνος και τώρα θα επέστρεφα ευλογημένος από τον Θεό και με οικογένεια, όπως επέστρεψε και ο Ιακώβ. Από εκείνο το βράδυ ο Θεός εργαζόταν μέσα μου την επιστροφή. Τα τελευταία χρόνια στη Κρήτη ζήσαμε δυστυχώς κάποιες πολύ άσχημες καταστάσεις, αλλά τα μάτια μας ήταν πάνω στον Χριστό. Και Εκείνος μας έδωσε χάρη να υπομείνουμε τα πάντα περιμένοντας την οδηγία Του. Γι' αυτό, όταν περνάμε κάποιες δυσκολίες, πρέπει να περιμένουμε με υπομονή την οδηγία του Θεού. Στο Ηράκλειο είχαμε τη δουλειά μας, το σπίτι όπου είχαμε χτίσει και ήταν πολύ δύσκολο να τα αφήσουμε όλα αυτά και να φύγουμε. Μας είπε όμως ο Κύριος ότι: «όποιος αφήσει τα πάντα για να με ακολουθήσει θέλει λάβει εκατονταπλάσια και θα κληρονομήσει ζωή αιώνια». (Ματθαίος 19:29) Και μας διαβεβαίωνε ότι έπρεπε να φύγουμε, με πολλούς και διάφορους τρόπους.
Θυμάσαι κάποιο παράδειγμα;
Ο Κύριος μας έδινε ενύπνια. Είδε ο γιός μας ο Θοδωρής ότι είχαμε μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη. Μόλις φθάσαμε και ανοίξαμε τις βαλίτσες μας, είχαν μέσα χρυσές κιθάρες, χρυσές κορώνες και χρυσά νομίσματα. Λίγο μετά ακούστηκε η σάλπιγγα και μας πήρε ο Κύριος στον ουρανό. Και θα πω ακόμα ένα περιστατικό (γιατί είναι πολλά). Είχα ένα στικάκι στο αυτοκίνητο όπου είχα μέσα γραμμένα πολλά κηρύγματα και ύμνους. Μια μέρα λοιπόν καθώς βάλαμε μπροστά το αμάξι άρχισε το στικάκι να παίζει μόνο του, από άσχετο σημείο και από ένα μάθημα του αδελφού Λεωνίδα Φέγγου. Και ακούμε: «Αδελφέ μην παραξενεύεσαι αν ο Θεός θέλει να σε μεταθέσει από μια πόλη σε μια άλλη. Μπορεί εσύ να έχεις κάποιο σχέδιο για σένα, αλλά ο Θεός έχει κάτι ανώτερο που εσύ δεν το φαντάζεσαι.» Ο ήχος ήτανε πολύ δυνατός και ενώ προσπαθούσα να χαμηλώσω την ένταση, δεν χαμήλωνε με τίποτε. Ο Κύριος μας μιλούσε για περίπου 2-3 λεπτά με αυτό τον τρόπο κι εμείς κλαίγαμε. Τελειώνοντας ο αδελφός είπε: «Και μην σκέφτεσαι ποιά δουλειά θα κάνεις, γιατί ο Θεός σου έχει ετοιμάσει και δουλειά και τα πάντα.»
Ποιά ήταν η δουλειά;
Μεσίτης ακινήτων. Μια δουλειά που δεν την γνώριζα καθόλου. Μας το είχε πει όμως ο Κύριος ξεχωριστά και σε εμένα και στην Δήμητρα και μόλις ήρθαμε στη Θεσσαλονίκη πήρα τηλέφωνο, με πίστη, σε μια αγγελία που ζητούσαν μεσίτη. Και δεν με ρώτησε ο υπεύθυνος αν έχω ξαναδουλέψει ως μεσίτης, ούτε αν πληρώ τις προϋποθέσεις. Το μόνο που με ρώτησε ήταν: «Που μένεις;» Του είπα την περιοχή και μου λέει: «Θα σε βάλω στο κάτω γραφείο. Έλα τη Δευτέρα να ξεκινήσεις.» Τον πρώτο χρόνο βγήκα πρώτος ανάμεσα σε είκοσι άτομα, πετυχαίνοντας το ένα τρίτο του τζίρου του γραφείου. Χωρίς να γνωρίζω τη δουλειά. Το λέω προς δόξα Θεού, γιατί ο Κύριος το έκανε. Να πούμε επίσης ότι εδώ στη Θεσσαλονίκη βρήκαμε μια εκκλησία αγωνιζόμενη, με πολύ καλούς εργάτες κι αδελφούς και εκκλησιαστικά ζούμε σαν σε όνειρο. Το 2017 μέσα σε μια περίοδο μιας εβδομάδας ο Κύριος μας έδειξε ενύπνια, σε εμένα, στη Δήμητρα και στον Ανέστη ότι θα με καλέσει στο έργο ως πρεσβύτερο και πράγματι μετά από πολύ λίγο διάστημα, τον Οκτώβριο, ο ποιμένας της εκκλησίας μου πρότεινε να υπηρετήσω την εκκλησία από τη θέση του πρεσβυτέρου. Να πω ακόμα ότι ο Θεός στάθηκε δυνατός ανάμεσά μας σώζοντας με απίστευτο τρόπο την πεθερά μου (είναι στον ουρανό κοντά Του) και επίσης τον πατέρα μου. Είχε αποφασίσει να μην έχει σχέσεις μαζί μας τα τελευταία 18 χρόνια. Ένα βράδυ, μέσα στην προσευχή μου, ακούω την φωνή του Κυρίου: «Ο πατέρας σου θα πεθάνει». Ανησύχησα. Μετά από λίγες μέρες μου είπε το ίδιο. Έψαξα και βρήκα το τηλέφωνό του. «Γεια σου είμαι ο γιός σου ο Σωτήρης». «Ποιός Σωτήρης;» μου είπε. Έπρεπε να έχω υπομονή. Στην πορεία άρχισε να μαλακώνει η καρδιά του και του μίλησα για τον Ιησού Χριστό, ότι με έσωσε και θέλει να σώσει κι εκείνον. Με άκουγε προσεκτικά. Στο τέλος του είπα να κάνει μια προσευχή και να μετανοήσει για όλες τις αμαρτίες που έκανε στη ζωή του κι ο Ιησούς έχει την δύναμη να τον σώσει. Πιστεύω ότι το έκανε. Μαζί μιλήσαμε 3-4 φορές εκείνες τις ημέρες όπου ήταν και οι τελευταίες του. Ένα βράδυ έπαθε ανακοπή και τον πήγαν στο νοσοκομείο σε κώμα. Δεν συνήλθε ποτέ. Μετά από λίγο διάστημα αναχώρησε. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να προτρέψω, αν μπορούμε σήμερα να μιλήσουμε σε μια ψυχή, ας μην το αμελούμε. Γιατί αύριο μπορεί να είναι αργά.
Κάποιο άλλο μήνυμα που θα ήθελες να δώσεις στο τέλος;
Δύο μηνύματα θα ήθελα να δώσω αν γίνεται. Ένα βράδυ δεν με έπαιρνε ο ύπνος και στις 05:00 το πρωί ξαφνικά με πήρε ο Ιησούς και βγήκα έξω από το σώμα μου. Τον έβλεπα, ήμουν δίπλα Του και με πήγε σε έναν τεράστιο αγρό με στάχυα τα οποία έφταναν τουλάχιστον τα 2 μέτρα σε ύψος. Μου άνοιγε τον δρόμο με τα χέρια Του και με πήγε πάνω σε ένα τεράστιο βράχο. Καθίσαμε δίπλα-δίπλα και καθώς μου μιλούσε ένοιωθα πάρα πολύ όμορφα! Τα μάτια Του ήταν απίστευτα! Μου έδωσε οδηγίες για την ζωή μου. Μου είπε επίσης ότι ο διάβολος πολλές φορές ήθελε να με σκοτώσει αλλά Εκείνος δεν το επέτρεψε αυτό. Και μου είπε: «Ξέρεις γιατί δεν το επέτρεψα; Γιατί Εγώ ζω μέσα σου κι εσύ μέσα Μου. Θέλεις να σου δείξω πως γίνεται αυτό;» «Ναι Κύριε», του είπα. Αυτά που είδα δεν μπορώ να σας τα περιγράψω με λόγια. Στο τέλος μου είπε: «Να είσαι πράος και ταπεινός στην καρδία όπως Εγώ.» Έτσι πρέπει να γίνουμε: «Πράοι και ταπεινοί στην καρδία.» Αυτό είναι το πρώτο μήνυμα. Λίγο πριν φύγουμε από το Ηράκλειο για τη Θεσσαλονίκη ο Θεός μου μίλησε με τα εδάφια: Ησαΐας με΄ 2-3. (Είναι τα εδάφια που έχουμε βάλει στην αρχή της ομολογίας.) Αυτά τα εδάφια είναι ουσιαστικά όλη μου η ζωή από τότε που γνώρισα τον Κύριο. Βλέπω πάντα στη ζωή μου το χέρι Του να γκρεμίζει τις δυσκολίες, τα αδιέξοδα και να με βοηθάει να προχωράω. Και συνεχίζει ο Κύριος να το κάνει και πιστεύω θα το κάνει μέχρι τέλους γιατί είναι Πιστός και Αληθινός. Γι' αυτό δύο πράγματα πρέπει να κάνουμε. Δυο πράγματα χρειαζόμαστε. Το ένα είναι να πιστεύουμε στο Λόγο του Θεού και το άλλο είναι να τον πράττουμε. Τότε μόνο θα ήμαστε ασφαλείς. Αυτό είναι το δεύτερο μήνυμα με το οποίο θα κλείσω. Ο Κύριος να σας ευλογήσει όλους πλουσίως.
