«Εκπλάγητε, ουρανοί, διά τούτο, και φρίξατε, συνταράχθητε σφόδρα, λέγει Κύριος. Διότι δύο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον, την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ.» Ιερεμίας β΄12-13
Αναδημοσιεύουμε την μαρτυρία της αδελφής μας Μαρίκας Λημνιού όπως την είχε γράψει παλαιότερα για την εφημερίδα μας.
Γεννήθηκα τον Απρίλιο του 1927 σε ένα χωριό της Καβάλας το Οφρύνιο. Οι γονείς μου ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, με καλές αρχές, αλλά κι εγώ αγαπούσα πολύ το Θεό από μικρή. Σχεδόν κάθε βράδυ πήγαινα στην εκκλησία και τις Κυριακές ποτέ δεν έλειπα. Σε ηλικία 20 χρονών παντρεύτηκα και ο Θεός μου χάρισε δύο παιδιά, το Λεωνίδα και τη Γεωργία.
Στην Ορθόδοξη εκκλησία όμως που πήγαινα, άρχισαν να μου γεννιούνται διάφορα ερωτηματικά. «Η εικόνα, το ξύλο, η ζωγραφιά, είναι Θεός;» «Μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο, τη στιγμή που ούτε καν μπορεί να μετακινηθεί από τη θέση της;» Ρωτούσα πολλές φορές τον παπά και μου έλεγε: «Πίστευε και μη ερεύνα.» Δεν με ικανοποιούσε η απάντηση του. Ο λόγος του Θεού γράφει: «Ερευνάτε τας γραφάς.» Το 1951 με πλησίασε κάποιος χιλιαστής, μου χάρισε μια Βίβλο και άρχισα να τη διαβάζω. Μου άρεσε πάρα πολύ ο λόγος του Θεού. Μετά άρχισα να ακολουθώ την οργάνωση των «μαρτύρων του Ιεχωβά» όπου έμεινα συνολικά 28 χρόνια. Εκεί όμως δεν μελετούσα μόνο την Αγία Γραφή αλλά και πολλά άλλα βιβλία και περιοδικά που έβγαζε η οργάνωση και που δεν σου άφηναν περιθώριο να διαβάσεις το λόγο του Θεού όσο χρειάζεται. Προσεύχομαι για αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σε λάθος δρόμο, γιατί τους αγαπώ με την αγάπη που έχει βάλει ο Θεός στη καρδιά μου. Και τους προτρέπω να μελετήσουν το λόγο του Θεού, να βρουν τη πραγματική εκκλησία του Χριστού, για να απολαύσουν αυτά που υπόσχεται ο Κύριος.
Από την οικογένεια μου πρώτη γνώρισε το Χριστό η νύφη μου η Μαίρη, η γυναίκα του γιού μου και μετά ο γιός μου. Εγώ από περιέργεια, πήγα να δω που πήγαιναν τα παιδιά μου και τι έκαναν. Εκείνη τη μέρα, μου μίλησε ο Κύριος μέσα από το κήρυγμα που άκουσα στην ελευθέρα αποστολική εκκλησία της πεντηκοστής. Ο κήρυκας έλεγε ότι, ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή , είναι η πηγή της αλήθειας. Και όπως η πηγή αναβλύζει από το βράχο και είναι καθαρό το νερό καθώς βγαίνει- ενώ στα ρυάκια που χύνονται γύρω πέφτουν σκουπίδια και σκόνες και δεν είναι το νερό καθαρό - έτσι και τα περιοδικά και τα βιβλία που βγάζουν οι διάφορες οργανώσεις με βάση την Αγία Γραφή, μοιάζουν με τα νερά που βγαίνουν από τη πηγή αλλά καταλήγουν σε λάκκους. Γι’ αυτό ο χριστιανός πρέπει να μελετά μόνο και μόνο την Αγία Γραφή.
Ευχαριστώ το Θεό και Σωτήρα μου Ιησού Χριστό που μου άνοιξε τη διάνοια και κατάλαβα τη πραγματικότητα. Τα πολλά βιβλία και περιοδικά που μάζευα 28 χρόνια ήταν «σκύμβαλα» πλέον για μένα, σκουπίδια. Και με τη χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού αφοσιώθηκα από τότε μόνο στο λόγο του Θεού. Όταν διάβασα στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο (στ΄ 47-57) που μας μιλάει για τη θεία κοινωνία, στενοχωρήθηκα πάρα πολύ. Γιατί είχα 28 χρόνια να λάβω το σώμα και το αίμα του Χριστού που πρέπει να λαμβάνει ο χριστιανός κάθε πρώτη της εβδομάδας. (Πράξεις των αποστόλων κ΄ 7). Κι αυτό, γιατί με βάση τη διδασκαλία της οργάνωσης που ανήκα, πίστευα ότι μόνο 144.000 έχουν δικαίωμα να λάβουν θεία κοινωνία και μόνο μία φορά το χρόνο. Πιστεύουν ότι μόνο αυτοί είναι η εκκλησία του Χριστού. Στην Αγία Γραφή όμως και στην Α΄ Κορινθίους ι΄ 17 γράφει: «εις άρτος, εν σώμα είμεθα οι πολλοί επειδή πάντες εκ του ενός άρτου μετέχομεν.» Κατάλαβα ότι τόσα χρόνια ήμουν σε λάθος δρόμο και ζήτησα από τον Κύριο να με ελευθερώσει και να με οδηγήσει στην οδό που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
Μου έδειξε οράσεις θαυμαστές και ενύπνια ζωντανά που ήταν αδύνατο πλέον να αμφιβάλω για την ύπαρξη Του. Είναι Θεός ζωντανός, είναι ο δημιουργός των πάντων. Όλη η δόξα Tου ανήκει. Με αναγέννησε την άνοιξη του 1979. Βαπτίστηκα εν ύδατι στις 3/8/1980 και τον Ιούλιο του 1981 ο Κύριος με βάπτισε με Πνεύμα Άγιο. Έγινα πλέον νέο κτίσμα και ξεκίνησα να βαδίζω με τη χάρη Του στο θέλημα Του.
Τώρα ζητάω στις προσευχές μου ο Κύριος να σώσει όλους τους ειλικρινείς ανθρώπους, για να ελευθερωθούν από τα δεσμά του πονηρού και να απολαύσουν την αγάπη, τη χαρά, την ειρήνη του Χριστού που δίνει αφθόνως σε όσους Τον δέχονται. Και το κυριότερο, την αιώνια ζωή μαζί με τον Βασιλέα μας και Σωτήρα μας στους ουρανούς. Ευχαριστώ τον Θεό που έσωσε και τη κόρη μου και του ζητάω να μας κρατάει μέχρι τέλους στο θέλημα Του, μέχρις ότου απολαύσουμε κοντά Του, όλα όσα μας υπόσχεται μέσα στο λόγο Του.
Διαβάστε σας παρακαλώ την Αγία Γραφή, μην αμελείτε.
Εφημερίδα «Χριστιανισμός»
αριθμός φύλου: 140, Ιούλιος 1995
