«…αναστήθηκε, δεν είναι εδώ!» (Μάρκος 16:6) Είδαμε στο προηγούμενο μέρος της μελέτης μας ότι, την πρώτη μέρα της εβδομάδας μετά το θάνατο του Χριστού κάποιες ευλαβείς γυναίκες που πορεύονταν προς τον τάφο Του αντίκρισαν κάτι αναπάντεχο το οποίο και ταυτόχρονα είναι το πιο χαρμόσυνο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας:
Ο τάφος του Ιησού Χριστού ήταν κενός. Τότε ένας άγγελος τους έδωσε την πρώτη πληροφόρηση για την Ανάσταση του Σωτήρα Χριστού. Είδαμε ότι το μήνυμα αυτό πρώτα από όλα είναι ένα μήνυμα ειρήνης (μη φοβάστε). Έπειτα, είναι ένα μήνυμα Νίκης (αναστήθηκε) ενάντια στον μεγαλύτερο εχθρό του ανθρώπινου γένους, το θάνατο. Συνεχίζοντας, βλέπουμε στο λόγο του Θεού ότι το μήνυμα αυτό του Αγγέλου ταυτόχρονα είναι επίσης…
Μήνυμα Δύναμης (δεν είναι εδώ)
Διαβάζουμε ότι αφού ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς, εξαφανίζεται αμέσως, και φαίνεται να είναι απασχολημένος με κάτι εξαιρετικά σημαντικό για τον άνθρωπο. Ως μέγας Αρχιερέας, ο Ιησούς ήταν Αυτός που θα έπρεπε να κάνει την προσφορά του αίματός Του στην παρουσία του Θεού ως εξιλέωση για τις αμαρτίες του κόσμου. Διαβάζουμε, «Και όταν ήρθε ο Χριστός, ο αρχιερέας των αγαθών που επρόκειτο να ακολουθήσουν… διαμέσου του δικού του αίματος, μια φορά για πάντα μπήκε μέσα στα άγια, αφού απέκτησε αιώνια λύτρωση» (βλ. Εβραίους 9:11-14). Και, φαίνεται ότι αυτό έκανε ο Ιησούς κατά προτεραιότητα. Διαβάζουμε ότι ο Ιησούς δεν επιτρέπει στη Μαρία να τον αγγίξει εκείνο το πρωί επειδή ήταν καθ’ οδόν προς τον Πατέρα: «Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Μαρία. Εκείνη, αφού στράφηκε, λέει σ’ αυτόν: Ραββουνί! (που, σημαίνει: Δάσκαλε). Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Μη με αγγίζεις επειδή, δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου αλλά, πήγαινε στους αδελφούς μου, και πες τους: Ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας» (Ιωάννης 20:16-17). Διαβάζουμε ότι, ενώ αυτό το έργο του αναστημένου Κυρίου έχει τελειώσει για πάντα (Εβρ. 10:12), ωστόσο ο Ιησούς είναι ζωντανός και ενεργός για το όφελος και την υπηρεσία του ανθρώπου.
Μεσιτεύει για τους πιστούς. «…Ο Χριστός είναι αυτός που πέθανε, επιπλέον δε και αναστήθηκε, ο οποίος και είναι στα δεξιά του Θεού, ο οποίος και μεσιτεύει για μας» (Εβραίους 7:25, βλ. κ. Εβραίους 7:25).
Συναισθάνεται τον πόνο και τις αγωνίες μας. «Επειδή, δεν έχουμε αρχιερέα, που δεν μπορεί να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά ο οποίος πειράστηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία (Εβραίους 4:15., βλ. κ. Πράξεις 7:55).
Ενεργεί ως συνήγορός μας. «Κι αυτός είναι μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας και όχι μονάχα για τις δικές μας, αλλά και για τις αμαρτίες όλου τού κόσμου (Α’ Ιωάννη 2:2).
Προετοιμάζει μέρος για να υποδεχτεί ο ουρανός τους πιστούς. «Ας μη ταράζεται η καρδιά σας πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε. Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα ειδάλλως, θα σας έλεγα πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ» (Ιωάννης 14:1-3).
Μήνυμα Ελπίδας (θα τον δείτε ξανά)
Ο άγγελος έκλεισε το μήνυμά του σε αυτές τις γυναίκες υπενθυμίζοντάς τους την υπόσχεση του Κυρίου, ότι θα τον ξαναέβλεπαν. Αυτές οι πιστές γυναίκες είχαν έρθει στον τάφο εκείνο το πρωί περιμένοντας να δουν το νεκρό σώμα του Χριστού, αλλά έφυγαν με την υπόσχεση ότι θα δουν το ζωντανό πρόσωπό Του. Σήμερα οι πιστοί, έχουν μια ακόμη μεγαλύτερη υπόσχεση: μπορεί να μην είναι σε θέση να δουν τον αναστημένο Κύριο εκεί στη Γαλιλαία, αλλά έχουν την υπόσχεση ότι θα τον δουν…
Πρώτα απ’ όλα στα σύννεφα πάνω από τη γη, «...δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα. Έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, με σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο (Α’ Θεσσαλονικείς 4:16-17)
Παντοτινά σε όλη τη δόξα Του στον Παράδεισο. Όταν Τον δουν εκεί οι πιστοί, θα τους θυμίζει για πάντα το τρομερό τίμημα που πλήρωσε για αυτούς στον Γολγοθά (Αποκάλυψη 5:6, Ιωάννης 20:25), «Και θα δουν το πρόσωπό του, και το όνομά του θα είναι επάνω στα μέτωπά τους» (Αποκάλυψη 22:4).
Δημήτριος Μάστορης
