«Και ο Κύριος ο Θεός κάλεσε τον Αδάμ, και του είπε: Πού είσαι;» (Γένεση 3:9)
Η πρώτη ερώτηση στη Βίβλο είναι αυτή που απηύθυνε ο Θεός στο πλάσμα Του, τον Αδάμ. Ήταν αμέσως αφότου το ζευγάρι των πρωτόπλαστων έκανε το πρώτο λάθος του ανθρώπινου γένους και εξέπεσε από την ιδανική σχέση κοινωνίας με τον Δημιουργό τους. Η ίδια ερώτηση απευθύνεται από το Άγιο Πνεύμα του Θεού σε κάθε άνθρωπο.
Στη Γραφή βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές πιθανές θέσεις που μπορεί να βρίσκεται κάποιος και ο Θεός ενδιαφέρεται με σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο να επιστρέψει στη σωστή. Η ερώτηση λοιπόν παραμένει: «Πού είσαι»;
Στο σκοτάδι;
Διαβάζουμε, «…το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως…» (Ιωάννης 3:19) και, «[ο Πατέρας Θεός] μας ελευθέρωσε από την εξουσία του σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία του αγαπητού Υιού Του» (Κολοσσαείς 1:13, Εφεσίους 5:8, 4:18, Λουκάς 22:53). Στο Λόγο του Θεού το σκοτάδι προσωποποιείται και αναπαρίσταται ως έχοντας εξουσία, δύναμη και επιρροή. Όλοι οι άνθρωποι που δεν έχουν δεχτεί το Ευαγγέλιο βρίσκονται κάτω από αυτήν την εξουσία.
Στην εξουσία του διαβόλου;
Ο Χριστός είπε στον απ. Παύλο (τότε, Σαούλ), «…σε διάλεξα από τον λαό και τα έθνη, στα οποία τώρα σε στέλνω, για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό…» (Πράξεις 26:15-18, Λουκάς 11:21-22, Β’ Τιμόθεο 2:26, Α’ Ιωάννη 3:8). Καθώς η βασιλεία του σκότους είναι η βασιλεία του Σατανά, έτσι και αυτοί που ζουν σε αυτό το σκοτάδι βρίσκονται υπό την κυριαρχία του Σατανά και έχει εξουσία και δικαίωμα πάνω τους.
Χωρίς τον Θεό και τον Χριστό;
Διαβάζουμε, «Καθένας που παραβαίνει και δεν μένει στη διδασκαλία τού Χριστού, δεν έχει τον Θεό…» (Β’ Ιωάννη 1:9). Επίσης ο απ. Παύλος γράφει, «…εκείνο τον καιρό, ήσασταν χωρίς Χριστό, …και ήσασταν στον κόσμο χωρίς Θεό…» (Εφεσίους 2:12, Β’ Χρονικών 15:3, Ησαΐας 44:6, Πράξεις 14:15-16, Ρωμαίους 1:28-32, Γαλάτες 4:8, Α’ Θεσσαλονικείς 4:5). Αυτός που δεν έχει ούτε τον Θεό ούτε τον Χριστό είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Δεν έχει ούτε τον Θεό να λατρέψει ούτε τον Χριστό για να τον δικαιώσει.
Στην ευρύχωρη οδό που οδηγεί στην απώλεια;
Διαβάζουμε, «Μπείτε μέσα από τη στενή πύλη επειδή, πλατιά είναι η πύλη, και ευρύχωρος ο δρόμος που φέρνει στην απώλεια, και πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα απ’ αυτή» (Ματθαίος 7:13, Λουκάς 13:24, Α´ Ιωάννη 5:19, Φιλιππησίους 3:19, Α’ Πέτρου 4:17-18). Ο δρόμος προς την αιώνια δυστυχία είναι ανοιχτός, ευρύς και συνωστισμένος επειδή είναι πολλοί αυτοί που τον περπατούν.
Ή…
Στο φως;
Ο Χριστός είπε, «Εγώ φως ήρθα στον κόσμο, για να μη μείνει μέσα στο σκοτάδι καθένας που πιστεύει σε μένα» (Ιωάννης 12:46. Βλ. κ. 12:35-36, 8:12, Λουκάς 2:32, Α’ Πέτρου 2:9, Α’ Ιωάννη 1:7). Οι πιστοί στο Χριστό δεν βρίσκονται πια στο σκοτάδι αλλά περπατούν στο φως της αλήθειας, της πίστης και της αγιότητας.
Μαζί με το Θεό;
Ο απ. Ιωάννης γράφει, «Καθένας που παραβαίνει και δεν μένει στη διδασκαλία τού Χριστού, δεν έχει τον Θεό, εκείνος που μένει στη διδασκαλία, αυτός έχει και τον Πατέρα και τον Υιό» (Β’ Ιωάννη 9, Α’ Ιωάννη 1:3). Αυτός που μένει στη διδασκαλία του Χριστού, έχει κοινωνία με τον Πατέρα Θεό ως Πατέρα του και με τον Υιό ως Σωτήρα και Λυτρωτή του.
Μέσα στο Χριστό;
Διαβάζουμε, «Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούργιο κτίσμα, τα αρχαία πέρασαν, να, τα πάντα έγιναν καινούργια» (Β’ Κορινθίους 5:17, Ιωάννης 14:20, 15:2-5, 17:23, Ρωμαίους 8:1, Γαλάτες 3:27). Ο άνθρωπος που είναι «εν Χριστώ» είναι ενωμένος μαζί Του δια της πίστης με μια τρυφερή και στενή ένωση ώστε όλη η υποστήριξη και η δύναμή του προέρχεται από Αυτόν.
Στην τεθλιμμένη οδό που οδηγεί στη ζωή;
Διαβάζουμε, «Επειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν» (Ματθαίος 7:14, 16:24-25, Ιωάννης 14:6, 10:7-9, Ρωμαίους 12:2). Υπάρχει μόνο ένας δρόμος για τον Ουρανό, και η γενικότητα των ανθρώπων τον αγνοεί ή τον παραμελεί. Είναι ένας δρόμος με θλίψεις αλλά όσοι πιστοί τον βαδίζουν θα σωθούν και θα φτάσουν με ασφάλεια στην αιώνια δόξα του Θεού που θα είναι μια άφθονη ανταμοιβή για όλες τις θλίψεις που συνάντησαν στη διαδρομή τους.
Δημήτριος Μάστορης
