Περπάτημα στη νέα χρονιά
«Και ο Ιωθάμ κραταιώθηκε, επειδή κατεύθυνε τους δρόμους του μπροστά στον Κύριο τον Θεό του» (Β' Χρονικών 27:6)
«Και ο Ιωθάμ κραταιώθηκε, επειδή κατεύθυνε τους δρόμους του μπροστά στον Κύριο τον Θεό του» (Β' Χρονικών 27:6)
Όταν μια χρονιά φεύγει και μια καινούργια ξεκινάει η αίσθηση της νέας αρχής δίνει στον άνθρωπο την ευκαιρία του απολογισμού αλλά και της στοχοθεσίας. Για τον Χριστιανό αυτή είναι μια ευκαιρία να αναλογιστεί πώς περπάτησε τη χρονιά που πέρασε και να πάρει αποφάσεις για το περπάτημά του τη χρονιά που έρχεται με σκοπό την οικοδομή του στο Χριστό. Αυτή ασφαλώς είναι μια διαδικασία που πρέπει να γίνεται σε συνεχή βάση καθώς ο Λόγος του Θεού προτρέπει,«Εξετάζετε τον εαυτό σας, αν είστε στην πίστη δοκιμάζετε τον εαυτό σας…» (Β’ Κορινθίους 13:5, Γαλάτες 6:4, Ψαλμοί 119:59, 139:23). Άλλωστε στην Οικονομία της Νέας Διαθήκης, όλες οι ημέρες είναι εξίσου σημαντικές όταν τις ζει κάποιος για τον Κύριο και εξίσου ασήμαντες όταν τις ζει κάποιος για τον εαυτό του. Η πλέον κατάλληλη πηγή για να διδαχτεί ο άνθρωπος πώς να περπατήσει με επιτυχία στη νέα χρονιά είναι ο Λόγος του Θεού.
Ο απ. Πέτρος γράφει σχετικά με το πώς πρέπει να περπατάει καθημερινά ο Χριστιανός, «Επειδή, λοιπόν, όλα αυτά διαλύονται, ποιοι πρέπει να είστε εσείς σε άγια διαγωγή και ευσέβεια, προσμένοντας και σπεύδοντας στην παρουσία της ημέρας του Θεού…» (Β’ Πέτρου 3:11-12).
Για τον άνθρωπο που επιθυμεί να περπατήσει στο θέλημα του Θεού στη νέα χρονιά, η Γραφή συστήνει…
Την άγια διαγωγή και την ευσέβεια
Ο απ. Παύλος γράφει σχετικά, «Επιδιώκετε την ειρήνη με όλους και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Κύριο» (Εβραίους 12:14), «Αλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό το δε τέλος αιώνια ζωή» (Ρωμαίους 6:22) και ο απ. Πέτρος, «… καθώς εκείνος που σας κάλεσε είναι άγιος, έτσι κι εσείς να γίνετε άγιοι σε κάθε διαγωγή» (Α’ Πέτρου 1:15). Ακόμη διαβάζουμε τα λόγια του απ. Παύλου προς τον Τιμόθεο, «…γύμναζε τον εαυτό σου στην ευσέβεια. Επειδή, η σωματική εξάσκηση είναι ωφέλιμη για λίγο η ευσέβεια, όμως, είναι για όλα ωφέλιμη, έχοντας υπόσχεση για την παρούσα ζωή και για τη μέλλουσα» (Α’ Τιμόθεος 4:7β-8).
Τη διαρκή προσμονή, ετοιμότητα και σπουδή για την έλευση του Κυρίου
Ο Χριστιανός προτρέπεται να περπατάει Πνευματικά «προσμένοντας και σπεύδοντας στην παρουσία της ημέρας του Θεού», η οποία... «Θα ‘ρθει… σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα» (Β’ Πέτρου 3:10). Ο απ. Πέτρος γράφει ότι οι Χριστιανοί πρέπει να φροντίζουν ώστε να είναι κάθε στιγμή έτοιμοι να σταθούν μπροστά στον Κύριο με ειρήνη, χωρίς κηλίδες και ψεγάδια. Διαβάζουμε σχετικά, «Γι’ αυτό, αγαπητοί, ενώ τα προσμένουμε αυτά, επιμεληθείτε να βρεθείτε μπροστά του με ειρήνη, χωρίς κηλίδα και χωρίς ψεγάδι» (Β’ Πέτρου 3:14). Ο απ. Ιωάννης επίσης γράφει, «Και καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός» (Α’ Ιωάννη 3:3).
Την εδραίωση στον Κύριο ώστε να μην παρασύρεται κανείς από τις πλάνες και τις ψευδοδιδασκαλίες
Άλλη μια προτεραιότητα για το Χριστιανό είναι να γίνεται στέρεος και αμετακίνητος στην πίστη και τη σχέση του με το Σωτήρα Χριστό. Ο απ. Παύλος γράφει, «γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω» (Α’ Κορινθίους 15:58) και «Αγρυπνείτε, στέκεστε στην πίστη ανδρίζεστε, ενδυναμώνεστε» (Α’ Κορινθίους 16:13). Με τον τρόπο αυτό ο Χριστιανός ενδυναμώνεται στην προσπάθειά του να μην παρασύρεται από τις πλάνες και τις ψευδοδιδασκαλίες, καθώς διαβάζουμε «για να μη είμαστε πλέον νήπιοι, με το να κυματιζόμαστε και να περιφερόμαστε με κάθε άνεμο της διδασκαλίας, μέσα στη δολιότητα των ανθρώπων, μέσα στην πανουργία προς μεθόδευση της πλάνης» (Εφεσίους 4:14). Αυτό είναι πολύ σημαντικό επειδή διαφορετικά ο άνθρωπος του Θεού κινδυνεύει να εκτραπεί από τη στερεή βάση του όπως διαβάζουμε, «Εσείς, λοιπόν, αγαπητοί, καθώς τα γνωρίζετε αυτά από πριν, φυλάγεστε, για να μη παρασυρθείτε με την πλάνη των ανόμων, και εκπέσετε από τον στηριγμό σας» (Β’ Πέτρου 3:17) και «...μεταξύ σας θα υπάρξουν ψευδοδάσκαλοι, οι οποίοι θα εισαγάγουν με πλάγιο τρόπο αιρέσεις απώλειας, καθώς θα αρνούνται και τον Δεσπότη που τους αγόρασε, φέρνοντας επάνω στον εαυτό τους γρήγορη απώλεια. Και πολλοί θα ακολουθήσουν στις απώλειές τους, για τους οποίους ο δρόμος της αλήθειας θα δυσφημηθεί. Και θα σας εμπορευθούν με πλαστά λόγια, χάρη πλεονεξίας…» (Β’ Πέτρου 2:1-3).
Δημήτριος Μάστορης