Έγερση από τον ύπνο! (Μέρος Β´)
«…Άρα, λοιπόν, ας μη κοιμόμαστε, όπως και οι υπόλοιποι»
(Α' Θεσσαλονικείς 5:6)
«…Άρα, λοιπόν, ας μη κοιμόμαστε, όπως και οι υπόλοιποι»
(Α' Θεσσαλονικείς 5:6)
Στο Λόγο του Θεού διαβάζουμε ότι είναι ενδεχόμενο για έναν Πνευματικό και δραστήριο Χριστιανό ή μια ολόκληρη εκκλησία να διανύσει περιόδους χαλαρότητας, χλιαρότητας, κόπωσης, έλλειψης ζήλου, απάθειας και αδιαφορίας που συνήθως εκδηλώνεται με τη μορφή μιας πρώιμης και αδικαιολόγητης επανάπαυσης. Αυτήν την κατάσταση ο απ. Παύλος στην επιστολή του προς την εκκλησία της Ρώμης (βλ. Ρωμαίους 13:11-14), την ονομάζει «ύπνο». Μάλιστα, όπως προκύπτει από το κείμενο της επιστολής, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι τον ύπνο αυτόν μπορεί να συνοδεύουν πρακτικές που βλάπτουν τόσο την ψυχή του Χριστιανού όσο και τη Χριστιανική μαρτυρία στο περιβάλλον του. Όπως είδαμε στο προηγούμενο μέρος (Α´), ο απ. Παύλος γράφει, «είναι ήδη ώρα να εγερθούμε από τον ύπνο» (Ρωμαίους 13:11α) επειδή γνωρίζουμε τον καιρό, επειδή η σωτηρία βρίσκεται πλησιέστερα παρά όταν πιστέψαμε, επειδή η νύχτα προχώρησε και επειδή η ημέρα της ολοκλήρωσης του σχεδίου του Θεού πλησίασε περισσότερο παρά ποτέ. Στο Λόγο του Θεού διαβάζουμε ότι η έγερση από τον ύπνο πρέπει να συνοδεύεται από την άρνηση των πρακτικών της σάρκας και την επανα-υιοθέτηση και πιστή εφαρμογή («περπάτημα») των ορθών Πνευματικών πρακτικών της Αγία Γραφής. Συγκεκριμένα, σχετικά με την απόρριψη των σαρκικών πρακτικών, τις οποίες η Γραφή ονομάζει «έργα του σκοταδιού», διαβάζουμε...
«ας απορρίψουμε, λοιπόν, τα έργα του σκότους…» (βλ. Ρωμαίους 13:12γ)
Η έννοια της απόρριψης (αρχ. «αποθώμεθα») των έργων του σκοταδιού υπονοεί ότι αυτές τις πρακτικές τις έχει ήδη αναλάβει κανείς και τώρα πρέπει να τις πετάξει από επάνω του. Ο απ. Παύλος γράφει σε άλλα σημεία, «…αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες (Εφεσίους 4:22) και, «…απορρίψτε κι εσείς από το στόμα σας όλα αυτά: Οργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία, Μη λέτε ψέματα ο ένας στον άλλον, αφού ξεντυθήκατε τον παλιό άνθρωπο, μαζί με τις πράξεις του» (Κολοσσαείς 3:8-9). Ο απ. Ιάκωβος γράφει, «…αφού απορρίψετε κάθε ρυπαρότητα και περίσσεια κακίας…» (Ιακώβου 1:21) και ο απ. Πέτρος, «Αφού, λοιπόν, απορρίψετε κάθε κακία και κάθε δόλο, και υποκρίσεις, και φθόνους, και όλες τις καταλαλιές…» (Α’ Πέτρου 2:1. Βλ. κ. Εφεσίους 5:11, Α’ Θεσσαλονικείς 5:5-7, Α’ Ιωάννη 1:6, Ιωάννης 3:19-20, Ιεζεκιήλ 18:31α, Ησαΐας 2:20, 30:22).
«όχι σε γλεντοκόπια και μέθες…» (Ρωμαίους 13:13β)
Διαβάζουμε… «Προσέχετε, μάλιστα, στον εαυτό σας, μήπως και βαρύνουν οι καρδιές σας μέσα σε κραιπάλη και μεθύσι και βιοτικές μέριμνες, και έρθει επάνω σας ξαφνικά εκείνη η ημέρα» (Λουκάς 21:34) και, «φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι αυτοί που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν» (Γαλάτες 5:21. Βλ. κ. Παροιμίες 23:20, Ησαΐας 22:12-13, 28:7-8, Αμώς 6:4-6, Ματθαίος 24:48-51, Α’ Κορινθίους 6:10, Εφεσίους 5:18, Α’ Πέτρου 4:3).
«όχι σε κρεβάτια και ασέλγειες…» (Ρωμαίους13:13β)
Διαβάζουμε… «Μη πλανιέστε ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτρες ούτε μοιχοί ούτε κίναιδοι ούτε αρσενοκοίτες …δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού» (Α’ Κορινθίους 6:9-10) και, «…πορνεία και κάθε ακαθαρσία ή πλεονεξία ούτε να ονομάζεται ανάμεσά σας, όπως πρέπει σε αγίους» (Εφεσίους 5:3. Βλ. κ. Γαλάτες 5:19, Κολοσσαείς 3:5, Α’ Θεσσαλονικείς 4:3-5, Β’ Πέτρου 2:14,18-20).
«όχι σε φιλονικία και φθόνο…» (Ρωμαίους13:13β)
Διαβάζουμε… «Μη γινόμαστε κενόδοξοι, ερεθίζοντας ο ένας τον άλλον, φθονώντας ο ένας τον άλλον» (Γαλάτες 5:26) και, «Αν, όμως, έχετε στην καρδιά σας πικρό φθόνο και φιλονικία, μη κατακαυχάστε και ψεύδεστε ενάντια στην αλήθεια (Ιακώβου 3:14. Βλ. κ. Γαλάτες 5:21, Φιλιππησίους 2:3, Ιακώβου 4:5, Α’ Πέτρου 2:1-2).
«μη φροντίζετε για τη σάρκα…» (βλ. Ρωμαίους 13:14β)
Έχοντας εγερθεί από τον ύπνο ο Χριστιανός πρέπει να σταματήσει να φροντίζει για τη «σάρκα» δηλαδή εκείνο το εγωκεντρικό φρόνιμα που σκοπό έχει να ικανοποιήσει τις επιθυμίες και να προβάλει τις ικανότητες του ανθρώπου ανεξάρτητα από τη χάρη του Θεού και την υπακοή στο θέλημά Του. Διαβάζουμε, «Άρα, λοιπόν, αδελφοί, είμαστε χρεώστες, όχι στη σάρκα, ώστε να ζούμε σύμφωνα με τη σάρκα. Επειδή, αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε… Επειδή, η σάρκα επιθυμεί ενάντια στο Πνεύμα… απέχετε από τις σαρκικές επιθυμίες, οι οποίες αντιμάχονται ενάντια στην ψυχή» (βλ. Ρωμαίους 8:12-3, Γαλάτες 5:16-17, Κολοσσαείς 3:5-8, Α’ Πέτρου 2:11, Α’ Ιωάννη 2:15-17).
Δημήτριος Μάστορης