Η ανάσταση του Χριστού δεν είναι μία απλή γιορτή, ούτε μία ευκαιρία για να φάμε ψητό αρνί και να τσουγκρίσουμε κόκκινα αυγά. Η ανάσταση του Χριστού είναι μία πραγματικότητα που πρέπει να γνωρίσει κάθε ψυχή, διότι περιέχει μέσα της πολύ μεγάλη δύναμη.
Ο απόστολος Παύλος έγραφε στους Μακεδόνες Φιλιππησίους: «Δια να γνωρίσω Αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως Αυτού». Φιλιππησίους γ:10
Αφού ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε, άραγε αυτή τη στιγμή είναι ζωντανός, δεν είναι πεθαμένος. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με έναν Χριστό που μας βλέπει, μας ακούει, μας παρακολουθεί και μπορεί να μας απαντήσει, όταν Του μιλήσουμε. Μπορούμε λοιπόν να επικοινωνούμε μαζί Του, να ζητάμε δύναμη, να του λέμε τα προβλήματά μας και να αντλούμε μεγάλη δύναμη.
Οι απόστολοι, πριν αναστηθεί ο Ιησούς Χριστός, ήταν φοβισμένοι, απογοητευμένοι και κλεισμένοι σε ένα ανώγειο, γιατί είχαν τρομάξει από την άγρια συμπεριφορά των Φαρισαίων. Ο Ιωάννης περιγράφει την κατάστασή τους: «Το εσπέρας λοιπόν της ημέρας εκείνης, της πρώτης βδομάδος, ενώ αι θύραι ήσαν κεκελεισμέναι, όπου οι μαθηταί ήσαν συνηγμένοι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς και εστάθη εις το μέσον, και λέγει προς αυτούς, Ειρήνη υμίν. Και τούτο ειπών, έδειξεν εις αυτούς τας χείρας και την πλευράν αυτού. Εχάρησαν λοιπόν οι μαθηταί ιδόντες τον Κύριον» Ιωάννης κ:19-20
Από τη στιγμή που οι μαθητές είδαν τον Ιησού ανεστημένο, απελευθερώθηκαν από το φόβο τους, τους έφυγε η κατήφεια και η θλίψη και γέμισαν χαρά. Ο ευαγγελιστής Λουκάς γράφει: « Ενώ δε αυτοί ηπίστουν έτι από της χαράς και εθαύμαζον.» Λουκάς κδ:41
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός «εφανέρωσε εαυτόν ζώντα μετά το πάθος αυτού δια πολλών τεκμηρίων, εμφανιζόμενος εις αυτούς τεσσεράκοντα ημέρας και λέγων τα περί της βασιλείας του Θεού.» Πράξεις α:3
Η ανάσταση του Ιησού Χριστού για τους αποστόλους και η διάλυση όλων των αμφιβολιών τους, τους έδωσε παρρησία και ψυχική δύναμη, να γίνουν μάρτυρες του Ιησού Χριστού, έτοιμοι για κάθε μάχη και κάθε αντιλογία. Έτοιμοι να θυσιαστούν. Όταν σταυρώθηκε νόμιζαν ότι έχασαν Εκείνον τον οποίον θαύμαζαν και είχαν για παντοδύναμο προστάτη τους. Μετά την ανάσταση Του όμως, εννόησαν ότι ο Κύριος τους Ιησούς Χριστός δεν ήταν ένας άνθρωπος που αγίασε, αλλά ο Θεός που ενανθρωπίστηκε. Ό,τι τους είχε πει, ήταν η πραγματική αλήθεια.
Όσοι αμφισβήτησαν την ανάσταση του Ιησού Χριστού, δεν άργησαν να βεβαιωθούν και μάλιστα ο ίδιος ο Κύριος φρόντισε να τους αποκαλυφθεί.
Ο Θωμάς, που συνηθίζουν να τον αποκαλούν άπιστο, πράγματι αμφισβήτησε τα λόγια των άλλων μαθητών, όταν του είπαν: «ίδομεν τον Κύριον» Ιωάννης κ:25. Συγκεκριμένα τους δήλωσε: «Αν δεν ίδω εν ταις χερσίν Αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπων την ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν Αυτού, δεν θέλω πιστεύσει.» Ιωάννης κ:25. Ο Ιησούς Χριστός έκανε νέα επίσκεψη και έβγαλε όλες τις αμφιβολίες του Θωμά. Ο Θωμάς έγινε ένας απόστολος της αναστάσεως του Χριστού και έδωσε τη ζωή του για αυτή την αλήθεια.
Όταν ο κάθε άνθρωπος γνωρίσει ότι ο Χριστός είναι ζωντανός και κάθεται εκ δεξιών του Πατρός και τον περιμένει να Τον ζητήσει, για να μεσιτεύσει για αυτόν και να λάβει τα αιτήματα της ψυχής του, μπορεί ποτέ να δειλιάσει και να απελπιστεί;
Η ανάσταση του Χριστού καλώς εορτάζεται και πολύ καλά κάνουμε όλοι που φωνάζουμε «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς Ανέστη», «Αληθώς ο Κύριος». Αυτό το ακούγαμε από μικρά παιδιά και το λέγαμε όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα. Το ακούγαμε από τα ραδιόφωνα και το ψέλναμε συνέχεια.
Η ανάσταση του Χριστού σου δίνει δύναμη, παρηγοριά και ευτυχία, όταν βεβαιωθείς, όπως βεβαιώθηκε ο Θωμάς και είπε, «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».
+ Λεωνίδας Φέγγος
