Η σταύρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η ανάστασή Του είναι ένα ιστορικό γεγονός, που όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, αλλά επιβλήθηκε και γιορτάζεται κάθε χρόνο, σε όλους τους λαούς, επί δύο χιλιάδες χρόνια. Κάθε χρόνο όλοι γιορτάζουμε την ανάσταση του Σωτήρα και νικητή του θανάτου, του Ιησού Χριστού.
Κάθε χρόνο ακούγεται από όλους κάτι που έχει γίνει χαιρετισμός: «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς Ανέστη», «Αληθώς ο Κύριος». Στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα σχολεία όλοι αρχίζουν με το «Χριστός Ανέστη» από την ημέρα του Πάσχα μέχρι την ημέρα της αναλήψεως.
Η ανάσταση του Χριστού είναι μια πραγματικότητα που δεν μπόρεσαν να διαψεύσουν οι εχθροί του Χριστού, με κανένα τρόπο. Πονηροί άνθρωποι με δικές τους θεωρίες, αυτοκράτορες με απειλές και θανατώσεις των πιστών χριστιανών, αρνητές των πάντων και υλιστές με καισαρικές εξουσίες, δεν κατάφεραν να απαλείψουν από τις καρδιές την πίστη της Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Όλοι έπεσαν, απογοητεύτηκαν, καταισχύνθηκαν, άλλοι αυτοκτόνησαν, αλλά η αλήθεια έμεινε: «Ο Χριστός Ανέστη».
Η σταύρωση και η ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι μία ιστορία που έγινε το 33 μ.Χ. Όμως από την ανάσταση του Ιησού Χριστού μας αρχίζει ένα άλλο γεγονός που συνεχώς γράφει καινούργια ιστορία. Το γεγονός είναι ότι ο αναστημένος Κύριος ενεργεί και εργάζεται επάνω στη γη και προετοιμάζει ένα λαό, για το όνομά Του.
Από τις πρώτες αποστολικές ημέρες φάνηκε η παρουσία Του μεταξύ των πιστών. Τους έστειλε το Πνεύμα το Άγιον που τους πλήρωσε με μεγάλη δύναμη όπως τους είχε υποσχεθεί: «Εάν με αγαπάτε τας εντολές μου φυλάξατε. Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, για να μένει μεθ’ υμών εις τον αιώνα, το Πνεύμα της αληθείας». Ιωάννης ιδ΄ 16
Ενεργούσε ανάμεσά τους πολλά θαύματα και σημεία, που φανέρωναν ότι ο ανεστημένος Ιησούς, που αναλήφθηκε στους ουρανούς, ζει και παρακολουθεί το λαό Του. Παρακολούθησε τη δίκη του Στεφάνου, του πρωτομάρτυρα πιστού αδερφού. Την ώρα που οι άνομοι δικαστές του «κατεκόπτοντο τας καρδίας αυτών και έτριζον τους οδόντας κατ’ αυτού», Πράξεις ζ΄ 54, φανερώθηκε στο Στέφανο που βρισκόταν στην πιο δύσκολη θέση, ενώ ήταν πλήρης Πνεύματος Αγίου. Ο Στέφανος το φώναξε: «Ιδού θεωρώ τους ουρανούς ανεωγμένους και τον Υιόν του ανθρώπου ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού». Πράξεις ζ΄ 55-57. Είναι η μόνη περίπτωση που αναφέρει η Καινή Διαθήκη τον Ιησού Χριστόν «ιστάμενον». Πάντοτε τον περιγράφει «καθήμενον εκ δεξιών του Πατρός». Ο Κύριός μας σηκώθηκε όρθιος, να ενισχύσει τον μελλοθάνατο πιστό και άγιο αδελφό Στέφανο.
Ο Χριστός ζει και παρακολουθεί τον λαό Του και επεμβαίνει δυναμικά και φανερώνει την παρουσία Του στους πιστούς Του και στους εχθρούς της εκκλησίας Του. Ο Σαούλ νόμιζε ότι η εκκλησία του Χριστού ξόφλησε με το λιθοβολισμό του Στέφανου. Όλοι οι χριστιανοί διασκορπίστηκαν και πάντες διεσπάρησαν εις τους τόπους Ιουδαίας και Σαμαρείας πλην των Αποστόλων. Ξεκίνησε λοιπόν να τους καταδιώξει και στη Δαμασκό, «όπως εάν εύρει τίνας εκ της οδού ταύτης, άνδρας τε και γυναίκας, φέρει δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ». Πράξεις θ΄ 2. Όμως δεν ήξερε ότι δεν έχει να κάνει με αδύναμους και ταπεινούς χριστιανούς, αλλά με τον Παντοδύναμο και αναστημένο Υιόν του Θεού. Ενώ κόντευε να φτάσει στη Δαμασκό για να εκπληρώσει το θρησκευτικό του φανατισμό, φως άστραψε από τον ουρανό «υπερβαίνον τη λαμπρότητα του ηλίου» και άκουσε τη φωνή του Χριστού: «Σαούλ Σαούλ τι με διώκεις; Σκληρόν σοι είναι να λακτίζεις προς κέντρα» Πράξεις κστ΄ 12-19. Ο Σαούλ κατάλαβε ότι ο σταυρωθείς Ιησούς Χριστός δεν είναι πεθαμένος. Αναστήθηκε και ζει.
Σήμερα σε όλο τον κόσμο κηρύττεται το Ευαγγέλιο με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός με θαυμάσιες επεμβάσεις και ενέργειες θαυμάτων φανερώνει την παρουσία Του και παρακολουθεί την εκκλησία Του. Ο λαός Του είναι έτοιμος να Τον συναντήσει και να Τον υποδεχθεί, «πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς»
Ο Ιησούς Χριστός έρχεται πάλι ένδοξος, για να παραλάβει την εκκλησία Του και να ιδρύσει την αιώνια βασιλεία Του. Να ζήσουμε επιτέλους χωρίς μίση και κακίες, χωρίς πολέμους και ταραχές, χωρίς δυστυχήματα και τραγωδίες, χωρίς κακούς και παράλογους ανθρώπους, χωρίς νοσοκομεία και νεκροταφεία, χωρίς πλούσιους κροίσους και ρακένδυτους φτωχούς.
«Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» Ρωμαίους ιδ΄ 17
“Ελθέτω η βασιλεία σου, Κύριε.”
+ του Λεωνίδα Φέγγου
