H Ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι ένα μοναδικό γεγονός, που έχει πολύ μεγάλη σημασία, όχι μόνο γιατί απέδειξε ποιος ήταν ο Χριστός, αλλά και για τη δική μας ζωή, που μπορεί να λάβει τη δύναμη αυτής της Αναστάσεως και να μεταμορφωθεί.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Μεγάλος Απόστολος του ουρανού, ήλθε στη γη για να συμφιλιώσει τον άνθρωπο με τον Θεό και να τον ενημερώσει για τα σχέδια που έχει ο ουρανός για τη γη, ο Ουράνιος Πατέρας για τους ανθρώπους. Ήλθε να φανερώσει την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, τη δύναμή Του τη μεγάλη και να εκτελέσει όλα τα σχέδιά Του. Ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν κάποιος άγγελος, ούτε κάποιος προφήτης, η κάποιος σοφός. Ήταν ο Υιός του Θεού, που ήρθε στη γη και γεννήθηκε και έλαβε «δούλου μορφή και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους». Σαν άνθρωπος έμεινε ταπεινός διδάσκαλος, πειραζόμενος από τους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους, οι οποίοι φρόντισαν να τον στείλουν στο θάνατο. Σταυρώθηκε επάνω σ’ ένα σταυρό, εξαντλημένος, κατακτυπημένος, κατάκοπος, μετά από μία ολονύκτια ανάκριση που συνοδεύτηκε από βασανιστήρια και με το ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι Του. Ο προφήτης Ησαΐας, 760 χρόνια πριν έρθει ο Χριστός, περιγράφει το σκοπό των παθημάτων και του θανάτου Του. «Ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον. Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών. Η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνη ημών ήτο επ’ αυτόν και δια των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν» Ησαΐας νγ:4-5.
Η σταύρωση του Χριστού μας, είναι η Σωτηρία μας. Το αίμα που έχυσε ο Κύριός μας επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, είναι το μέσο της απολυτρώσεώς μας από την αμαρτία. Όποιος θέλει να σωθεί και να γραφτεί το όνομά του στο βιβλίο της ζωής, πρέπει να πιστέψει στη θυσία που έκανε ο Ιησούς Χριστός, να μετανοήσει και να Τον ακολουθήσει σύμφωνα με τη Διαθήκη Του, το Ευαγγέλιο.
Ο Ιησούς Χριστός, δεν έμεινε στον τάφο για πάντα. Αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και φανερώθηκε στους μαθητές Του. Όχι μόνο στους δώδεκα, αλλά και στους εβδομήκοντα και «μετά τούτο εφάνη εις πεντακοσίους και επέκεινα αδελφούς διά μιάς» Α΄ Κορινθίους ιε:6. Η χαρά των μαθητών ήταν ανεκλάλητη, να βλέπουν τον Κύριό τους, που δύο μέρες πριν Τον θρηνούσαν, ζωντανό να τους μιλάει και να τους λέει «τα περί της βασιλείας του Θεού» Πράξεις α:3. Δεν πίστευαν στα μάτια τους. «Ενώ δε αυτοί ηπίστουν έτι από της χαράς και εθαύμαζον». Λουκάς κδ:41.
Από την ανάσταση οι απόστολοι έλαβαν την δύναμη να τρέξουν και να ζήσουν και να ομολογήσουν, ενώ μέχρις ότου δουν το Χριστό αναστημένο, «ήσαν συνηγμένοι δια το φόβο των Ιουδαίων» (Ιωάννης κ:19) σ’ ένα ανώγειο με κλεισμένες τις θύρες. Η ανάσταση του Χριστού κάνει τον άνθρωπο να προσανατολίζεται στην Αλήθεια. Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε μ’ ένα θρήσκευμα, όπως ήταν ο Ιουδαϊσμός με όλους τους κανόνες του, αλλά μ’ ένα πρόσωπο που είναι αναστημένο, τον Ιησού Χριστό.
Μπορούμε να Τον αναζητήσουμε, να Τον βρούμε, να Τον γνωρίσουμε, να Του ζητήσουμε ό,τι θέλουμε, να μιλήσουμε μαζί Του. Ο ίδιος έλεγε: «Διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα μου. Και ό,τι αν ζητήσετε εν τω ονόματί μου, θέλω κάμει τούτο, δια να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ» Ιωάννης ιδ:12-14. Ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός, αληθινός και δίκαιος και μπορούμε να ζωοποιηθούμε με το Πνεύμα που Τον ανέστησε.
Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Εάν κατοική εν υμίν το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησού εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστό εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών, δια του Πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν» Ρωμαίους η:11.
«Δια να γνωρίσω Αυτόν, και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού»
Φιλιππησίους γ:10.
+ του Λεωνίδα Φέγγου
