Ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, απεφάσισε να έλθει στη γη να βρει τον άνθρωπο που ζούσε μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας, να του μιλήσει και να του πει όλη την αλήθεια και να τον ελευθερώσει από την εξουσία του διαβόλου.
Είχε όλη τη δύναμη και την εξουσία να έλθει και με τις δυνάμεις Του να κυριεύσει ένα μεγάλο παλάτι, να το ετοιμάσει και να γεννηθεί μέσα σ’ αυτό και από εκεί να κυβερνάει όλο τον κόσμο. Ο Ιησούς Χριστός όμως δεν ακολούθησε τη μέθοδο του Ναπολέοντα, του Ιουλίου Καίσαρα, του Χίτλερ και άλλων εξουσιαστών της γης, οι οποίοι προσπάθησαν να κυριεύσουν όλο τον κόσμο με τις εγκληματικές τους ενέργειες. Ο Ιησούς Χριστός προτίμησε το δρόμο της αγάπης και της ταπείνωσης. Το φρόνημά Του ήταν αγάπη και ταπεινοφροσύνη. «Όστις εν μορφή Θεού υπάρχων δεν ενόμισε αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ Εαυτόν εκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν Εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Φιλιππησίους β:5-8
Δεν ήλθε στον κόσμο να τον κυριεύσει με εγκλήματα, βιαιότητες και περιαυτολογίες, όπως ήλθαν όλοι αυτοί οι επίδοξοι κοσμοκράτορες του κόσμου τούτου, αλλά ήλθε με αγάπη και απλότητα και με σεβασμό στην ελευθερία του ανθρώπου να εκλέξει μόνος του ό,τι θέλει. Διακήρυττε: «Όστις θέλει να έλθει οπίσω μου, ας απαρνηθή τον ευατόν του, ας σηκώσει τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθεί». Μάρκος η:34
Όταν ήλθε η ώρα να έλθει στη γη, δεν ήλθε με εκατομμύρια αγγέλους επάνω σ’ ένα άσπρο άτι, αλλά προτίμησε την ανθρώπινη οδό, να γεννηθεί όπως όλοι οι άνθρωποι και να μεγαλώσει στην αγκαλιά της παρθένου Μαρίας, γνωρίζοντας όλες τις ταλαιπωρίες της ανθρώπινης ζωής. Έπρεπε να γεννηθεί στη Βηθλεέμ, διότι έτσι είχε προφητέψει ο προφήτης Μιχαίας. Πώς όμως να γεννηθεί στη Βηθλεέμ, αφού η μητέρα του, ενώ ήτο παρθένος «ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου» στον ένατο μήνα και κατοικούσε στη Ναζαρέτ, εκατόν πενήντα χιλιόμετρα μακριά από τη Βηθλεέμ; Ένα διάταγμα του Αυγούστου Καίσαρος «να απογραφεί πάσα η οικουμένη» ανάγκασε τον Ιωσήφ να πάρει την αρραβωνιαστικιά του Μαρία, ενώ ήταν έγκυος στον ένατο μήνα και να ταξιδέψει για τη Βηθλεέμ. Στη Βηθλεέμ έψαξαν να βρουν κατάλυμα για να μείνουν, αλλά ο λόγος του Θεού μας πληροφορεί ότι «δεν ήτο τόπος δι’ αυτούς εν τω καταλύματι». Λουκάς β:7
Ψάχνοντας σε όλη τη Βηθλεέμ δε βρήκαν πουθενά και βγήκαν προς τα έξω όπου υπήρχαν τα μαντριά και οι στάβλοι των ζώων. Σ’ ένα από αυτά η παρθένος Μαρία συμπλήρωσε τις ημέρες της εγκυμοσύνης της και «εγέννησε τον Υιόν αυτής, τον πρωτότοκον και εσπαργάνωσε αυτόν και κατέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη…». Λουκάς β:7 Γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου και Θεός μας μέσα σ’ ένα μαντρί από ζώα και αντί για μια ωραία κουνίτσα ή ένα κρεβατάκι, όπως έχουν και τα πιο φτωχά παιδιά του κόσμου, κατακλίθηκε μέσα σε μια φάτνη, όπου τα ζώα τρώνε την τροφή τους.
Ο Ιησούς Χριστός άρχισε τη ζωή Του από πολύ χαμηλά, από το πιο ταπεινό σημείο της κοινωνίας. Δεν είχε τίποτα. Ούτε καν τα στοιχειώδη της ζωής αυτής, στην οποία επιδιώκουμε όλοι να ευημερήσουμε και ακόμη να επιπλεύσουμε.
Βεβαίως ο ουρανός κινήθηκε και ανήγγειλε τη γέννησή Του. Οι ποιμένες που έβοσκαν τα πρόβατά τους σε εκείνο το μέρος, είδαν να λάμπει όλη η πεδιάδα και να εμφανίζεται ένας άγγελος και να τους λέει: «Μη φοβείσθε, διότι ιδού ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν. Διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ, σωτήρ όστις είναι Χριστός Κύριος». Λουκάς β:10-11
Οι μάγοι από ανατολών ήλθαν και έψαχναν να βρουν «πού γεννήθηκε ο βασιλιάς των Ιουδαίων». Οι βασιλιάδες του κόσμου τούτου τρόμαξαν, οι εξουσιαστές φοβήθηκαν και συσπειρώθηκαν όλοι εναντίον του Χριστού. Κανείς δε μπόρεσε να τον σταματήσει. Πέσανε οι βασιλιάδες, πέσανε οι εξουσιαστές, έπεσε και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ακόμη, αλλά ο Χριστός κηρύττεται σε όλο τον κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι Τον πιστεύουν και Τον ακολουθούν με αυταπάρνηση και τελικά θα κάνει τη Βασιλεία Του, η οποία θα είναι Βασιλεία δικαιοσύνης και ζωής αιωνίου.
+ Λεωνίδας Φέγγος
