Κύριός μας Ιησούς Χριστός πριν να σταυρωθεί, να αναστηθεί και να αναληφθεί, είπε στους μαθητές Του κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά και πολύ παράξενο: «Εγώ όμως την αλήθεια σας λέγω, συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι, εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς, αλλ’ αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς. Kαι ελθών Εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας, και περί δικαιοσύνης, και περί κρίσεως.» Ιωάννης ιστ΄ 7-8
Θα μπορούσε ποτέ να είναι δυνατόν, να συμφέρει η αναχώρηση του Μεγάλου Σωτήρα και Διδασκάλου από ανάμεσά τους, επειδή θα ερχόταν σε αντικατάστασή Του το Πνεύμα το Άγιο; Και όμως ο Ίδιος ο Κύριος που διευθύνει το μεγάλο έργο της Σωτηρίας, που ο Ίδιος δημιούργησε με την σταύρωσή Του και την Ανάστασή Του, το είπε. Τόσο μεγάλη θα είναι η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος στον έλεγχο, στην αναγέννηση και στη μόρφωση του χαρακτήρα των πιστών μελών της εκκλησίας του Χριστού, ώστε συμφέρει να αναληφθεί ο Ίδιος ο Κύριος και να στείλει τον Παράκλητο, το Πνεύμα της αληθείας.
Ο έλεγχος των ανθρώπων του κόσμου, που αναφέρονται στο Χριστό και στο Λόγο Του και διώκουν την εκκλησία Του, είναι δυνατόν να γίνει μόνο από το Πνεύμα του Θεού. Ποιός μπορεί να ελέγξει τον κόσμο «περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως»; Το κήρυγμά μας; Οι νόμοι του κράτους; Οι απειλές; Το καλόπιασμα; Τι μπορούν να κάνουν αυτά; Τίποτα δεν μπορεί να ελέγξει τον κόσμο, τους ανθρώπους δηλαδή, και να τους κάνει πιστά και άγια μέλη του σώματος του Χριστού, παρά μόνο το Πνεύμα το Άγιο. Όσοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό, μετανοούν και αφήνουν την αμαρτία, είναι προσήλυτοι του Πνεύματος του Αγίου, που κάποια στιγμή τους έλεγξε και τους έπεισε να αφήσουν τον δρόμο της απώλειας και να πάρουν τον δρόμο της αιωνίου ζωής.
Η εκκλησία του Ιησού Χριστού οικοδομείται με θαυματουργικές ενέργειες, «με σημεία και τεράστια», που κάνει το Πνεύμα του Θεού. Πώς μπορεί να πεισθεί ένας άνθρωπος που ζει στο σύστημα της αμαρτίας του κόσμου τούτου, που ο άρχων του είναι ο Σατανάς, να αφήσει τόσες και τόσες ψεύτικες χαρές, με τις οποίες έχει συνδέσει τη ζωή του και να ακολουθήσει τη ζωή του Χριστού; Μόνο ο Παράκλητος έχει τη δύναμη να τον πείσει. Το έργο όμως δεν σταματάει σ’ αυτό το σημείο. Ο άνθρωπος που έρχεται στον Ιησού Χριστό πρέπει να μορφωθεί σύμφωνα με το χαρακτήρα του Χριστού και να υποταχθεί στο Ευαγγέλιο. Έρχεται στο Χριστό πρώην πόρνος, ειδωλολάτρης, μοιχός, ομοφυλόφιλος, κλέπτης, πλεονέκτης, μέθυσος, λοίδορος, άρπαγας, πονηρός. Τώρα όμως πρέπει όλα αυτά να τα ξεχάσει, αλλιώς δεν μπορεί να κληρονομήσει την βασιλεία του Θεού. Ποιός θα κάνει όμως αυτό το έργο;
Ο Απόστολος Παύλος γράφει στους Κορίνθιους: «και τοιούτοι υπήρχετε τινές, αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλά εδικαιώθητε, δια του ονόματος του Κυρίου Ιησού, και δια του Πνεύματος του Θεού ημών» Α΄ Κορινθίους στ΄ 11. Το Πνεύμα το Άγιο αναγεννάει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στη νέα ζωή, νικηφόρο και θριαμβευτή. Ποιός μπορεί να διεγείρει τους ανθρώπους να εργαστούν για τον Ιησού Χριστό με αυταπάρνηση, θυσιάζοντας τη ζωή τους στο έργο της Σωτηρίας των άλλων ανθρώπων;
Ο ουράνιος Πατέρας έστειλε τον Παράκλητο την ημέρα της Πεντηκοστής, στους μαθητές του Ιησού Χριστού και τους έκανε πραγματικούς αποστόλους σε όλο το κόσμο. Οι απόστολοι μετά τη Πεντηκοστή δεν έχουν καμία σχέση με τους μαθητές προ της Πεντηκοστής που είχαν χίλιους δυο ενδοιασμούς, άλλοτε ζητούσαν μεγάλες θέσεις (Ματθαίος κ΄ 20), και άλλοτε φιλονικούσαν ποιος είναι ο μεγαλύτερος ανάμεσά τους (Λουκάς κβ΄ 24), και τελικά Τον αρνήθηκαν και Τον εγκατέλειψαν.
Αφού πληρώθηκαν με το Πνεύμα το Άγιο, απαρνήθηκαν τα πάντα και άρχισαν να κηρύττουν το Χριστό στους δρόμους και στις πλατείες.
“… ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το άγιον, και δι’ αυτών την οικουμένη σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.”
Λεωνίδας Φέγγος
