Τη γέννηση του Ιησού Χριστού ανήγγειλε ένας άγγελος πρώτα στους ποιμένες που είχαν νυχτερινή βάρδια και έβοσκαν τα πρόβατα στους αγρούς. Η εμφάνιση του αγγέλου ήταν θαυμαστή, γιατί συγχρόνως έλαμψε γύρω τους η δόξα του Θεού, ένα φως υπέρλαμπρο. Οι ποιμένες φοβήθηκαν πολύ, αλλά ο άγγελος του Κυρίου τους μίλησε και τους είπε:
«Μη φοβείσθε· διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν, διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος. Και τούτο θέλει είσθαι το σημείον εις εσάς· θέλετε ευρεί βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν τη φάτνη.» Λουκάς β:10-12
Η αγγελίας της γέννησης του Σωτήρα του κόσμου συνοδεύτηκε από μια πολύ γλυκιά μελωδία, με τα πιο ευλογημένα και παρηγορητικά λόγια: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Λουκάς β:14
Ο ύμνος αυτός είναι μια αναγγελία που πρόκειται να εκτελεστεί κατά πάντα στους ουρανούς, επάνω στη γη και στους ταλαίπωρους ανθρώπους.
1. «Δόξα εν υψίστοις Θεώ»
Η δόξα του Θεού είναι η επιτυχία της αγάπης Του, να σώσει τον άνθρωπο τον αμαρτωλό. Ο διάβολος έριξε τον άνθρωπο και τον παρέσυρε στην αμαρτία, στα μίση, στις αλληλοσφαγές, στους πολέμους, στη θλίψη, στην απελπισία και στο μηδενισμό. Το μίσος, η κακία και η απάτη του ψεύδους, προσπαθούσαν να επικρατήσουν. Η γέννηση του Ιησού Χριστού σήμανε το τέλος στο σκοτάδι του ψεύδους και τη φθορά της αμαρτίας.
Ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος και γεννήθηκε όπως όλοι οι άνθρωποι και μάλιστα μέσα στις πιο δυσμενείς συνθήκες, για να φέρει την αλήθεια και το φως και να σηκώσει τις αμαρτίες όλων των αμαρτωλών ανθρώπων, που θέλουν να ελευθερωθούν. Η αγάπη του Θεού φανερώθηκε. «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ιωάννης γ:16. Τελικά, η δόξα του Πατέρα είναι ο Ιησούς Χριστός που σταυρώθηκε επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, για να σώσει τους ανθρώπους. Κάποτε, εκατομμύρια εκατομμυρίων άνθρωποι σωσμένοι θα Τον δοξάζουν στον ουρανό φωνάζοντας: «Αλληλούια, η σωτηρία και η δόξα και τιμή και η δύμαμις ανήκουν εις τον Κύριο τον Θεόν ημών.» Αποκάλυψη ιθ:1
2. «Επί γης Ειρήνη»
Από τη στιγμή που γεννήθηκε ο άρχων της ειρήνης, ο Ιησούς Χριστός, σαν άνθρωπος επάνω στη γη, ήρθε και η ειρήνη στον κόσμο, που άρχισε από τις καρδιές των πιστευσάντων. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός δε μίλαγε απλώς για την ειρήνη, αλλά έδινε την ειρήνη.
«Ειρήνην αφίνω εις εσάς, ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς· ουχί καθώς ο κόσμος δίδει, σας δίδω εγώ. Ας μη ταράττηται η καρδία σας μηδέ ας δειλιά.» Ιωάννης ιδ: 27
Η ειρήνη κατέλαβε τις καρδιές των πιστών και αισθάνονται την ειρήνη του Θεού μέσα σε ένα ταραγμένο κόσμο. Οι εκκλησίες του Χριστού ζουν σε μια ωραία ειρήνη, την ειρήνη του Χριστού δια Πνεύματος Αγίου. «Αι μεν λοιπόν εκκλησίαι καθ’ όλην την Ιουδαίαν και Γαλιλαίαν και Σαμάρειαν είχον ειρήνην.» Πράξεις θ:31.
Και η ειρήνη πάνω στη γη πότε θα εκπληρωθεί; Όταν έρθει ο Ιησούς Χριστός, μαζί με όλους τους Αγίους, για να ποιμάνει τα έθνη «εν ράβδω σιδηρά». Τότε «θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.» Ησαΐας β:4
3. «Εν ανθρώποις ευδοκία»
Στους ανθρώπους καλή διάθεση, καλή πίστη στον Ιησού Χριστό, για να λάβουν την προσφορά της αγάπης του Θεού, την αιώνια Σωτηρία, την αιώνια ζωή και την αιώνια βασιλεία.
«Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.» Ιωάννης ε:24
Ο άνθρωπος που δέχεται το Χριστό, δέχεται την προσφορά του Θεού, για την αιώνια ευτυχία του.
Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι μεγάλη γιορτή, με τραπέζια, στρωμένα με πλούσια εδέσματα, με μουσικές και δεξιώσεις, με χαρές και πανηγύρια. Γιατί όμως; Αν δε δεχτεί κάποιος τη Σωτηρία του Ιησού Χριστού τι θα κερδίσει; Μια προσωρινή επίγεια γιορτή.
Ο Ιησούς Χριστός όμως, δε θυσιάστηκε επάνω στο Σταυρό του Γολγοθά, για να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα με γαλοπούλες και το Πάσχα με αρνιά. Θυσιάστηκε για να λυτρωθούμε και απολυτρωθούμε. Σ’ αυτή τη ζωή γεμάτη αγάπη, χαρά και ειρήνη και ζωή αιώνια και στην αιωνιότητα με ένα νέο σώμα άφθαρτο και αθάνατο.
Λεωνίδας Φέγγος
