Η ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού έχει την ίδια αξία με την ανάσταση Του. Η ανάληψη Του είναι ένα μεγάλο θαύμα και μας τη βεβαιώνουν αυτόπτες μάρτυρες. Οι απόστολοι.
Ο απόστολος Μάρκος γράφει: “Ο μεν λοιπόν Κύριος αφού ελάλησε προς αυτούς, ανελήφθη εις τον ουρανόν, και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού”. Μάρκος ις:19. Ο απόστολος Λουκάς πιό περιγραφικός γράφει: “Και έφερεν αυτούς έξω έως εις Βηθανίαν, και υψώσας τας χείρας αυτού, ευλόγησεν αυτούς. Και ενώ ευλόγει αυτούς, απεχωρίσθη απ’ αυτών, και ανεφέρετο εις τον ουρανόν.” Λουκ. κδ:50-51. Ο ίδιος ο Λουκάς, γράφοντας τις Πράξεις των Αποστόλων, περιγράφει την ανάληψη του Κυρίου: “Και αφού είπε ταύτα, βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών. Και ενώ ήσαν ατενίζοντες εις τον ουρανόν, ότε αυτός ανέβαινεν, ιδού, άνδρες δύο με ιμάτια λευκά εστάθησαν πλησίον αυτών, οίτινες και είπον, Άνδρες Γαλιλαίοι, τι ίστασθε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ’ υμών εις τον ουρα- νόν, θέλει έλθει ούτω, καθ’ όν τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν.” Πράξεις α:9-12.
Επίσης ο απόστολος Παύλος γράφει προς τον Τιμόθεο (Α ́ γ:16) “Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα, ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη”. Το μυστήριο της ευσεβείας είναι μέγα! Ο Θεός ήλθε στον κόσμο με σάρκα, αναστήθηκε και φανερώθηκε αναστημένος, κηρύχθηκε και πιστεύτηκε και τελικά αναλήφθηκε.
Στην ανάληψη Του ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έφυγε από τη γη σύσσωμος, καθώς οι απόστολοι τον έβλεπαν να αναλαμβάνεται και τελικά ένα σύννεφο τον περιτύλιξε και χάθηκε από τα μάτια τους. Που πήγε; Στον ουρανό.
Εκεί που είναι ο θρόνος του Θεού και γύρω από το θρόνο Του είναι τα Σεραφείμ, τα οποία συνεχώς λένε: “Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος των δυνάμεων, πάσα η γη είναι πλήρης της δόξης Αυτού” Ησαΐας ς:3.
Μα εδώ θα πει κάποιος, έχουμε ένα ολόκληρο σύμπαν με άπειρο αριθμό αστεριών και ο Θεός ασχολείται μόνο με τη γη; Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα αστέρια, που είναι σαν την άμμο της θάλασσας κατά τον αριθμό, είναι ξερά και ακατοίκητα. Ο Θεός μιλάει πάντοτε για τον ουρανό και τη γη. “Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην”. Τη γη στόλισε με όλα αυτά τα αγαθά που βλέπουμε. Τη θάλασσα, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα φυτά, τα ζώα, τα πουλιά, τα ψάρια, τα δένδρα και ότι ωραίο βλέπουμε επάνω της και τη χάρισε στον άνθρωπο. Δυστυχώς όμως εμείς οι άνθρωποι με την κακία μας προσπαθούμε να καταστρέψουμε ότι ωραίο έχει δημιουργήσει ο Θεός για την ευτυχία μας. Με το μίσος που έχουμε για τους εχθρούς μας, για τους άλλους ανθρώπους, κατασκευάζουμε καταστροφικά όπλα, βόμβες, πολεμικά αεροπλάνα, κανόνια και το ακόμη χειρότερο, κάνουμε συνέχεια δοκιμές και μάλιστα κάποιες φορές δοκιμές με πυρηνικές βόμβες και καταστρέφουμε τα πάντα. Και πολλές φορές αναρωτιόμαστε, γι’ αυτούς που τα κάνουν όλα αυτά δεν θα υπάρξει κάποια τιμωρία;
Επίσης κάποιος άλλος θα προσθέσει: “Αυτοί που βλασφημούν, αυτοί που πορνεύουν ή μοιχεύουν ή αυτοί που είναι ομοφυλόφιλοι ή παιδεραστές, με αυτούς τι θα γίνει;” Πράγματι η αμαρτία είναι τόσο καλά δικτυωμένη που μόνο ο Θεός μπορεί να βρει την άκρη, την αρχή και το τέλος. Μόνο Αυτός μπορεί να κρίνει με δικαιοσύνη.
Όμως ο Κύριος δεν μας αφήνει στο σκοτάδι, μας φανερώνει στο Ευαγγέλιο Του, τα έργα της σαρκός τα οποία δεν είναι ούτε ένα ούτε δύο, είναι δεκαεπτά κι όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και είναι γραμμένα στην προς Γαλάτας επιστολή ε’ κεφάλαιο, εδάφια 19-21. Και ο λόγος του Θεού συνεχίζει και μας λέει ότι λόγω της αμαρτίας του ανθρώπου, θα γίνει κάποτε η μεγάλη κρίση και θα δώσουν λόγο όλοι αυτοί που δεν θέλησαν να ελευθερωθούν και συνέχισαν να κάνουν τις παραβάσεις αλλά και τις καταστροφές από μίσος προς τους συνανθρώπους τους. Όμως ο αληθινός χριστιανός έχει μια θαυμαστή ελπίδα. Ο Κύριος ο Ιησούς Χριστός, με τον ίδιο τρόπο που αναλήφθηκε, έτσι και θα ξανάρθει. Θα ξανάρθει για να πάρει κοντά Του τους πιστούς.
Κάποτε οι χριστιανοί θα αναληφθούν δια της λεγόμενης αρπαγής της εκκλησίας. “…αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.” Α ́ Θεσσ. δ:16-17. Αυτό εξηγεί τα λόγια του Κυρίου: “Τότε, δύο θέλουσιν είσθαι επί μιας κλίνης, ο εις παραλαμβάνεται και ο άλλος αφήνεται. Δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ, ο εις παραλαμβά- νεται, και ο εις αφήνεται. Δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται, και μία αφήνεται.” Ματθ. κδ:40,41
Οφείλει λοιπόν ο χριστιανός ο οποίος βαδίζει κατά το Πνεύμα, να προσμένει την επιστροφή του Ιησού Χριστού και να αρνηθεί όλα αυτά τα έργα της σαρκός. Να λάβει τον καρπό του Αγίου Πνεύματος που είναι γραμμένος επίσης στο ε’ κεφάλαιο της προς Γαλάτας επιστολής, εδάφια 22,23, και να ζήσει μια καθαρή ζωή με αυτή την ελπίδα της απολυτρώσεως στην καρδιά του. Την ελπίδα της ελεύσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Λεωνίδας Φέγγος
