Στην εποχή της τεχνολογίας και της παγκόσμιας συνδεσιμότητας όπου ζούμε, τεράστιος όγκος πληροφοριών διακινείται καθημερινά, κυρίως από το διαδίκτυο και τα social media, του οποίου γινόμαστε διαρκώς αποδέκτες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.
”Ή τις γυνή έχουσα δέκα δραχμάς, εάν χάση δραχμήν μίαν, δεν ανάπτει λύχνον και σαρόνει την οικίαν και ζητεί επιμελώς, έως ότου εύρη αυτήν; και αφού εύρη, συγκαλεί τας φίλας και τας γείτονας, λέγουσα· Συγχάρητέ μοι, διότι εύρον την δραχμήν την οποίαν έχασα. Ούτω, σας λέγω, χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού διά ένα αμαρτωλόν μετανοούντα”. Κατά Λουκάν ιε΄8-10
Ο γάμος μεταξύ ενός ανδρός και μίας γυναικός για τη δημιουργία μίας νέας οικογένειας που θα έχει ισόβια ισχύ, δεν είναι ανθρώπινη επινόηση. Δεν αναπτύχθηκε σε κάποιον αρχαίο πολιτισμό ούτε επινοήθηκε από κάποιους σοφούς της αρχαιότητας για την βέλτιστη εξυπηρέτηση κάποιων κοινωνικών θεσμών.
Μπήκαμε αισίως στο νέο έτος, με χίλια δυο προβλήματα και απορίες. Πώς πέρασε τόσο γρήγορα το προηγούμενο έτος; Πώς περνάει τόσο γρήγορα ο χρόνος; Τρέχει με την πιο μεγάλη ταχύτητα.
Σήμερα πολλοί άνθρωποι μιλάνε για την ανάγκη να έχουν ειρήνη μέσα τους και κάνουν πολλά πράγματα για να την αποκτήσουν. Απέναντι σ’ αυτό το πρόβλημα, ο άνθρωπος κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να το ξεπεράσει.
“Δίκαιος ο Κύριος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού και αγαθός εν πάσι τοις έργοις αυτού. Ο Κύριος είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία. Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.” Ψαλμός ρμε:17-19
« Ενώ δε [ο Ιωσήφ] διελογίσθη ταύτα, ιδού, άγγελος Κυρίου εφάνη κατ’ όναρ εις αυτόν, λέγων· Ιωσήφ, υιέ του Δαβίδ, µη φοβηθής να παραλάβης Μαριάµ την γυναίκα σου· διότι το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ Πνεύµατος Αγίου. Θέλει δε γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνοµα αυτού Ιησούν· διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αµαρτιών αυτών. (Ματθαίος α:21)
Ο Χριστός δεν ήταν ένας άνθρωπος που θεοποιήθηκε, αλλά ήταν ο Θεός που ενανθρώπισε…. «εν μορφή Θεού υπάρχων δεν ενόμισεν αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» Φιλιππησίους β: 6-8
