«Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος» (Β’ Τιμ. γ’ 16)
Με αυτό το άρθρο ολοκληρώνουμε το αφιέρωμά μας στις αναφορές μέσα από την Αγία Γραφή θεμάτων που εμπίπτουν στα πλαίσια της επιστήμης και τα οποία παρατίθενται μέσα από τα σχετικά εδάφια με αξιοθαύμαστη συνέπεια ως προς τις σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις.
- Το ανθρώπινο σώμα περιέχει ίδια συστατικά με το χώμα
«και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώµατος εκ της γης» (Γένεσις β’ 7)
Τα συστατικά του ανθρώπινου σώματος είναι: Οξυγόνο, άνθρακας, υδρογόνο, άζωτο, ασβέστιο, φώσφορος, θείο, κάλιο, χλώριο, νάτριο και άλλα μέταλλα. Όλα τα παραπάνω στοιχεία περιέχονται και στο χώμα. Το σώμα μας περιέχει άνθρακα για να γεμίσουμε δύο σακιά κάρβουνο, σίδηρο για να φτιάξουμε δύο μεγάλα καρφιά, και θειάφι για να φτιάξουμε πολλά κουτιά σπίρτα.
- Η ζωή των οργανισμών οφείλεται στο αίμα
«διότι η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι […] η ζωή πάσης σαρκός είναι το αίμα αυτής» (Λευιτικόν ιζ’ 11, 14)
Σήμερα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι αυτό πράγματι ισχύει, διότι το αίμα αφενός μεταφέρει τα θρεπτικά συστατικά σε όλα τα κύτταρα του σώματος και αφετέρου πραγματοποιεί την ανταλλαγή αερίων στους πνεύμονες κατά την αναπνοή: προσλαμβάνει το οξυγόνο που εισπνέουμε για να το μεταφέρει σε όλο το σώμα και απελευθερώνει το διοξείδιο του άνθρακα για να το εκπνεύσουμε. Αυτές οι δύο λειτουργίες, η θρέψη και η αναπνοή, είναι οι βασικές λειτουργίες της ζωής.
Αγνοώντας όλα αυτά, κατά το Μεσαίωνα οι γιατροί έκαναν αφαιμάξεις (αφαίρεση αίματος) από τους ασθενείς για να φύγει η ασθένεια που κατά την αντίληψή τους «κυλούσε μέσα στο αίμα τους». Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν ο ασθενής τελικά να κινδυνεύει να πεθάνει από αιμορραγία.
- Η σωματική υγεία συνδέεται με την ψυχική κατάσταση
«η υγιαίνουσα καρδία είναι ζωή της σαρκός ο δε φθόνος σαπρία των οστέων» (Παροιµίαι ιδ’ 30)
«η ευφραινοµένη καρδία δίδει ευεξίαν ως ιατρικόν το δε κατατεθλιµµένον πνεύµα ξηραίνει τα οστά» (Παροιµίαι ιζ’ 22)
Η σύγχρονη ιατρική και η ψυχολογία επιβεβαιώνουν ότι η ψυχική κατάσταση επηρεάζει καθοριστικά τη σωµατική υγεία σε τουλάχιστον τρία επίπεδα: στη λειτουργία του ενδοκρινολογικού συστήματος για την παραγωγή ορμονών, στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος καθώς και στη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, όπου η άσχημη ψυχολογική κατάσταση, το στρες και άλλοι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων.
«Πάντες οι ποταμοί υπάγουσιν εις την θάλασσαν, και η θάλασσα ποτέ δεν γεμίζει· εις τον τόπον όθεν ρέουσιν οι ποταμοί, εκεί πάλιν επιστρέφουσι, διά να υπάγωσι» (Εκκλ. α’ 7)
Περίπου 1.000 χρόνια προ Χριστού, ο Σολομώντας διατυπώνει μια πρώιμη αντίληψη του κύκλου του νερού (300 χρόνια νωρίτερα από παρόμοια πρώτη διατύπωση του Ησίοδου) αναφέροντας ότι παρόλο που όλοι οι ποταμοί εκχέονται στη θάλασσα, εκείνη δεν υπερχειλίζει επειδή το νερό «επιστρέφει» (μέσω της εξάτμισης) εκεί απ’ όπου προήλθε. Αυτή η ζωτικής σημασίας για τον πλανήτη κυκλική πορεία του νερού, σε μεταγενέστερες εποχές άρχισε να γίνεται αντιληπτή κατά τον 16ο – 17ο αιώνα αλλά μόλις στις αρχές του 19ου αιώνα οι πεποιθήσεις περί του υδρολογικού κύκλου έγιναν καθολικά αποδεκτές από την επιστήμη.
Όλα αυτά τα παραδείγματα που αναφέραμε σε αυτό αλλά και στο προηγούμενο άρθρο, καθώς και άλλα που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε, οδηγούν στη διαπίστωση ότι παρόλο που η Αγία Γραφή δεν είναι ένα επιστημονικό βιβλίο, όποτε κάνει αναφορές που εμπίπτουν στα πλαίσια της επιστήμης, δεν σφάλλει αλλά είναι συνεπής ως προς τις σύγχρονες γνώσεις και ανακαλύψεις. Η σημασία αυτής της διαπίστωσης έγκειται στο ότι αυτός είναι ένας επιπλέον πυλώνας που υποστηρίζει τη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, την οποία όταν ο άνθρωπος δεχθεί μέσα στην καρδιά του ως λόγο Θεού, τότε ανοίγει ο δρόμος για να λάβει σωτηρία:
«τα ιερά γράμματα [είναι] τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού» (Β’ γ’ 15)
Η ομάδα «Χριστιανισμός & Επιστήμη»
www.christianity-science.gr
