Ανέκαθεν το θέμα της δημιουργίας του κόσμου έχει απασχολήσει όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών. Από τις αρχαίες αντιλήψεις περί κοσμογονίας μέχρι τις σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις της κοσμολογίας έχουν προταθεί πολλές υποθέσεις.
Άλλοι ισχυρίστηκαν ότι εν αρχή ήτο το χάος. Άλλοι μας μίλησαν για θεούς που μάχονται μεταξύ τους και από τις διεκδικήσεις τους προκύπτουν τμήματα του ουρανού και της γης. Άλλοι υποστήριξαν ότι το σύμπαν είναι μία αιώνια οντότητα δίχως αρχή και τέλος, ώστε να μην υπόκειται στην αρχή της αιτιότητας αλλά και να δοθεί χώρος στη θεωρία της εξέλιξης να δράσει. Σύγχρονοι κοσμολόγοι υποστηρίζουν ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Τελικά όμως τι ισχύει; Και πάνω από όλα τι μας λέει ο Λόγος του Θεού;
Στο 1ο κεφάλαιο του βιβλίου της Γενέσεως και μέσα σε λιγότερο από 30 εδάφια το Πνεύμα το Άγιο μας περιγράφει με κατανοητό αλλά και επιστημονικά ορθό τρόπο όλη τη δημιουργική πράξη. Για την πληρέστερη όμως κατανόηση των γραφομένων θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τα παρακάτω τρία σημεία:
- «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην.» (Γένεσις 1:1).
Στο πρώτο αυτό εδάφιο, γίνεται σαφής αναφορά ότι υπήρξε κάποια αρχή στη δημιουργία του σύμπαντος και ότι ο Θεός είναι υπεύθυνος γι’ αυτή την αρχή. Θα λέγαμε ότι το εδάφιο αυτό μας μεταφέρει από την πρώτη δημιουργική στιγμή, στο χρονικό σημείο όπου έχουν σχηματιστεί όλα τα άστρα και οι γαλαξίες, έχει πάρει μορφή το ηλιακό μας σύστημα και η γη είναι στην πρώιμή της φάση.
- Αρχικές συνθήκες και σημείο παρατήρησης.
«Η δε γη ήτο άμορφος και έρημος· και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων.» (Γένεσις 1:2).
Κατά την εκτέλεση οποιουδήποτε φυσικού πειράματος είμαστε αναγκασμένοι εξ’ αρχής να ορίσουμε τις αρχικές συνθήκες του πειράματος όπως επίσης και το σημείο παρατήρησης. Μεταβάλλοντας τα δύο αυτά δεδομένα, καταγράφουμε πολλές φορές τελείως διαφορετικές μετρήσεις, ενώ στην πραγματικότητα εκτελούμε το ίδιο πείραμα.
Έτσι και εδώ ο Θεός φροντίζει να μας ενημερώσει για τις αρχικές συνθήκες που επικρατούσαν στην αρχή της διήγησης, όπου η γη ήταν:
- έρημος (χωρίς ζωή πάνω της),
- άμορφος (χωρίς έντονα μορφολογικά χαρακτηριστικά και χωρίς μεγάλες καταβυθίσεις ή ανυψώσεις του φλοιού της) και
- σκοτεινή (καθώς το φως δεν μπορούσε να διαπεράσει την αρχέγονη ατμόσφαιρα που ήταν γεμάτη με πυκνά αέρια θερμοκηπίου).
Επίσης επισημαίνει ότι θα παρατηρήσουμε τη διαδοχή των γεγονότων από την επιφάνεια των υδάτων της γης κοιτώντας προς την περιβάλλουσα ατμόσφαιρα (εκεί δηλαδή όπου κινείται το Πνεύμα Του Θεού) και όχι από κάποιο απροσδιόριστο σημείο στο διάστημα.
- Η χρονική εξέλιξη των γεγονότων.
Η προσοχή της διήγησης στρέφεται κατά κύριο λόγο στο πρόσωπο του Δημιουργού αλλά και στην χρονική αλληλουχία των γεγονότων μάλλον παρά στην απόλυτη χρονική διάρκεια της δημιουργικής φάσης.
Έχουμε πολλούς λόγους να πιστεύουμε ότι η διάρκεια της κάθε μέρας της δημιουργίας δεν αποτελεί ένα γήινο 24ωρο αλλά περισσότερο μια χρονική περίοδο. Σοβαρές ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε μεταξύ άλλων από τα παρακάτω σημεία:
- Σε πολλά σημεία η Γραφή μιλάει για τη σχετικότητα του χρόνου (Ψαλμός 90:4 και Β’ Πέτρου 3:8)
- Τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα την 6η μέρα είναι πολύ δύσκολο να χωρέσουν μέσα σε ένα γήινο 24ωρο. (Γένεσις κεφ. 1-2)
- Η 7η μέρα δεν έχει κλείσει ακόμη και μετρά πάνω από 6000 χρόνια (Γένεσις 2:3 και Εβραίους 4:3-10)
Έχοντας λοιπόν κτίσει τα βασικά σημεία που θα μας βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της διήγησης, στο επόμενο αφιέρωμά μας θα περιγράψουμε αναλυτικά την κάθε δημιουργική μέρα και στο τέλος θα θαυμάσουμε το μεγαλείο του Θεού αλλά και τη σοφία των γραφομένων!!!
«Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Κύριε· τα πάντα εν σοφία εποίησας· η γη είναι πλήρης των ποιημάτων σου» (Ψαλμός 104:24)
Ομάδα Χριστιανισμός και Επιστήμη
www.christianity-science.gr
