Πώς εξηγεί ο αθεϊσμός την ύπαρξη του ανθρώπου (β’)
Στο προηγούμενο αφιέρωμά μας είδαμε ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι προϊόν τυχαίων βιολογικών διεργασιών εξέλιξης, δεδομένου ότι το ανθρώπινο σώμα είναι ένα πραγματικό μηχανικό θαύμα, ήδη από τη φάση της εμβρυϊκής ανάπτυξης.
«Αι χείρες Σου με έκαμαν και με έπλασαν»
(Ψαλμός ριθ’ 73)
Από τη στιγμή της γονιμοποίησης ενός ωαρίου, πυροδοτούνται θαυμαστοί μηχανισμοί που θα οδηγήσουν στην πλήρη διαμόρφωση ενός νέου ανθρώπινου όντος και τελικά στη γέννησή του, περίπου 9 μήνες αργότερα. Καμία από αυτές τις διεργασίες δεν γίνεται τυχαία αλλά τα πάντα κατευθύνονται επακριβώς από «οδηγίες» που είναι χημικά καταγεγραμμένες στο μόριο του DNA το οποίο ο νέος οργανισμός κληρονομεί κατά το ήμισυ από κάθε γονέα. Η διαμόρφωση όλων των δομικών τμημάτων του σώματος, η σύνθεση όλων των απαραίτητων χημικών ουσιών και ο τρόπος λειτουργίας όλων των οργάνων και των συστημάτων καθορίζονται από την πληροφορία που είναι γραμμένη σε αυτό το μόριο που υπάρχει πανομοιότυπο σε καθένα από τα περίπου 40 τρισεκατομμύρια κύτταρά μας και που ενώ έχει μήκος περίπου 2 μέτρα, εν τούτοις «πακετάρεται» με τη βοήθεια ειδικών μηχανισμών ώστε να χωράει στον πυρήνα ενός κυττάρου που έχει μέγεθος περίπου 10 εκατομμυριοστά του μέτρου! Η δε αποθηκευτική ικανότητα πληροφορίας που διαθέτει είναι τέτοια ώστε μόλις ένα κουταλάκι DNA θα μπορούσε να χωρέσει περισσότερη πληροφορία από όλα τα βιβλία που έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα.
Αλλά και ποια από τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της κυοφορίας να αναφέρουμε χωρίς να διαπιστώσουμε τη σοφία που κρύβεται από πίσω; Καταρχήν για κάθε γεννητικό κύτταρο έχει ληφθεί μέριμνα ώστε να περιέχει τη μισή γενετική πληροφορία ώστε κατά τη γονιμοποίηση να προκύψει η φυσιολογική ποσότητα γενετικού υλικού στον καινούριο οργανισμό. Περίπου 30 ώρες μετά τη γονιμοποίηση αρχίζει η διαίρεση του αρχικού κυττάρου (ζυγωτό) ώστε να σχηματιστεί μια μάζα κυττάρων (βλαστίδιο) η οποία μέχρι την 7η ημέρα θα εμφυτευθεί στη μήτρα, ενώ ταυτόχρονα η ορμόνη γοναδοτροπίνη αναστέλλει την έμμηνο ρύση. Από την 3η μέχρι την 7η εβδομάδα αφενός αναπτύσσεται ο πλακούντας, αφετέρου δε γίνεται η κυτταρική διαφοροποίηση, μια από τις θαυμαστότερες διαδικασίες, κατά την οποία από γενετικά πανομοιότυπα κύτταρα προκύπτουν όλα τα διαφορετικά είδη εξειδικευμένων κυττάρων που απαρτίζουν τον οργανισμό (μυϊκά, νευρικά, οστικά κλπ.). Όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της κύησης το έμβρυο αναπτύσσεται μέσα στον αμνιακό σάκο που περιέχει το αμνιακό υγρό το οποίο προστατεύει από κραδασμούς και συμβάλλει στη διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας. Πολλά ακόμη θα μπορούσαμε να γράψουμε για το σχηματισμό των νευρικών κυττάρων και του εγκεφάλου, την έναρξη λειτουργίας της καρδιάς, την ανάπτυξη του σκελετού και των εσωτερικών οργάνων, την παραγωγή του αίματος κ.ά.
Σε πόσο μεγάλη αντίθεση έρχεται η πραγματικότητα με τις δηλώσεις εκφραστών του αθεϊσμού, όπως ο Peter Atkins που θεωρεί την ανθρώπινη υπόσταση τίποτα παραπάνω από «λίγη γλίτσα (λάσπη) πάνω σε έναν πλανήτη» ή ο Richard Dawkins ο οποίος αναφέρει ότι είμαστε «μηχανές επιβίωσης, ρομποτικά οχήματα τυφλά προγραμματισμένα να διατηρούν τα εγωιστικά μόρια, γνωστά ως γονίδια».
Εκατοντάδες όμως χρόνια πριν εξιχνιαστούν όλες αυτές οι θαυμαστές διεργασίες διά των οποίων έρχεται στην ύπαρξη κάθε άνθρωπος, ο Δαβίδ είναι ήδη πληροφορημένος διά Πνεύματος Αγίου και η καρδιά του ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη στο Θεό για τη δόξα Του:
«Διότι συ εμόρφωσας τους νεφρούς μου· με περιετύλιξας εν τη κοιλία της μητρός μου. Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο» (Ψαλμός ρλθ’ 13-14)
ομάδα «Χριστιανισμός και Επιστήμη»
www.christianity-science.gr
