«…είπε: Τετέλεσται και αφού έγειρε το κεφάλι, παρέδωσε το πνεύμα»
Ο Λόγος του Θεού περιγράφει πολύ γλαφυρά τις τελευταίες και δραματικές στιγμές της επίγειας αποστολής του Σωτήρα Χριστού. Καθώς ο Ιησούς ετοιμάζεται να δώσει τη ζωή Του αντίλυτρο υπέρ πάντων, διαβάζουμε ότι έκανε αυτήν τη μονολεκτική διακήρυξη, «Τετέλεσται» (έχει τελειώσει). Για πολλούς λόγους μπορεί κανείς να πει ότι αυτός είναι ο κρισιμότερος λόγος που εξέφερε ποτέ ο Ιησούς Χριστός. Οτιδήποτε άλλο είπε ή έκανε, κρέμεται σε αυτό ακριβώς το σημείο. Η λέξη «Τετέλεσται» που είπε ο Χριστός είχε την έννοια της ολοκλήρωσης μιας αποστολής, της αποστολής της Λύτρωσης. Υπάρχουν τρεις διακριτές πτυχές της Λύτρωσης οι οποίες ολοκληρώθηκαν: ο πόνος της λύτρωσης, το σχέδιο της λύτρωσης και το τίμημα της λύτρωσης.
Α. Τελείωσε ο πόνος της Λύτρωσης
Ο τρόπος με τον οποίο ο Χριστός πέθανε στο σταυρό για χάρη των ανθρώπων, που είχε την αποστολή να σώσει, ήταν ένας απόλυτος βασανισμός, καθώς…
Τον μαστίγωσαν: «Τότε, τους απέλυσε τον Βαραββά τον δε Ιησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε για να σταυρωθεί» (Ματθαίος 27:26).
Τον κτύπησαν: «Και οι άνδρες που κρατούσαν τον Ιησού, τον ενέπαιζαν δέρνοντάς τον και αφού τον σκέπασαν ολόγυρα με ένα κάλυμμα, τον χαστούκιζαν στο πρόσωπό του, και τον ρωτούσαν, λέγοντας: Προφήτευσε, ποιος είναι αυτός που σε χτύπησε;» (Λουκάς 22:63-64).
Τον έφτυσαν: «Και, φτύνοντάς τον, πήραν το καλάμι, και χτυπούσαν στο κεφάλι του» (Ματθαίος 27:30).
Τον χλεύασαν: «…Και αφού τον ξέντυσαν, τον έντυσαν με μια κόκκινη χλαμύδα. Και πλέκοντας ένα στεφάνι από αγκάθια, το έβαλαν επάνω στο κεφάλι του, και του έδωσαν ένα καλάμι στο δεξί του χέρι και καθώς γονάτισαν μπροστά του, τον ενέπαιζαν, λέγοντας: Χαίρε, ο βασιλιάς των Ιουδαίων (Ματθαίος 27:26-29).
Τον κάρφωσαν στο σταυρό: «Τότε, σταυρώθηκαν μαζί του δύο ληστές, ο ένας από δεξιά και ο άλλος από αριστερά» (Ματθαίος 27:38).
Τον γύμνωσαν: «Και αφού τον σταύρωσαν, μοιράστηκαν τα ιμάτιά του, βάζοντας κλήρο για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε διαμέσου του προφήτη: Μοιράστηκαν αναμεταξύ τους τα ιμάτιά μου, και στον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο» (Ματθαίος 27:35).
Τον τριχομάδησαν: «Έδωσα τον νώτο μου σ’ αυτούς που μαστιγώνουν, και τις σιαγόνες μου σ’ αυτούς που μαδούν δεν έκρυψα το πρόσωπό μου από βρισιές και φτυσίματα» (Ησαΐας 50:6). Διαβάζουμε από την Π. Διαθήκη, «Όπως πολλοί έμειναν εκστατικοί επάνω σου, τόσο το πρόσωπό του ήταν άδοξο, περισσότερο από κάθε άνθρωπο, και η μορφή του περισσότερο από τους γιους των ανθρώπων!» (Ησαΐας 52:14).
Δεν ήταν όμως μόνο ο πόνος που υπέστη ο Σωτήρας, αλλά υπήρχε και ανείπωτη ντροπή και εξευτελισμός, καθώς διαβάζουμε, «…ο οποίος, εξαιτίας της χαράς που ήταν μπροστά του, υπέφερε σταυρό, καταφρονώντας τη ντροπή, και κάθησε στα δεξιά του θρόνου του Θεού» (Εβραίους 12:2) και, «Ο Χριστός μάς εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας επειδή, είναι γραμμένο: Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο» (Γαλάτες 3:13). Ο Υιός του Θεού απογυμνώθηκε μπροστά στον κόσμο και καρφώθηκε στον σταυρό. Υπέμεινε τον πιο επαίσχυντο θάνατο που θα μπορούσε κανείς να γνωρίσει. Στο Λόγο του Θεού διαβάζουμε ότι, η αισχύνη της σταύρωσης ήταν ένας από τους πρωταρχικούς λόγους που οι Εβραίοι αρνήθηκαν να πιστέψουν στον Ιησού Χριστό (Α’ Κορινθίους 1:23-24).
Όμως η μεγαλύτερη ίσως αγωνία που υπέστη ο Ιησούς ενώ ήταν στο σταυρό ήταν η καταδίκη που προήλθε από τον Πατέρα Του. Όταν ο Ιησούς ήταν σε αυτόν τον σταυρό, έγινε κυριολεκτικά η θυσία για όλες τις αμαρτίες του κόσμου: «Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη του Θεού διαμέσου αυτού» (Β’ Κορινθίους 5:21). Τότε, ο Πατέρας Θεός, μη δυνάμενος (αρνούμενος) να ανεχθεί την αμαρτία ενώπιον της παρουσίας Του, έκρινε τον Κύριο Ιησού ως να ήταν όλοι μαζί οι αμαρτωλοί που έζησαν ποτέ. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αγωνία που ο Ιησούς αναγκάστηκε να υπομείνει, γιατί ενώ ήταν σε αυτόν τον σταυρό, για πρώτη φορά, υπήρχε ένα χάσμα μεταξύ Του και του Πατέρα Του. Διαβάζουμε, «Και γύρω στην ένατη ώρα, ο Ιησούς αναβόησε με δυνατή φωνή, λέγοντας: Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί; δηλαδή, Θεέ μου, Θεέ μου, για ποιον σκοπό με εγκατέλειψες; (Ματθαίος 27:46).
Στο επόμενο μέρος της μελέτης θα δούμε ότι με το «Τετέλεσται», ο σταυρωμένος Ιησούς διακήρυξε την ολοκλήρωση όχι μόνο των παθημάτων αλλά και του συνολικού σχεδίου της Λύτρωσης.
Δημήτριος Μάστορης
