Ο Ιωάννης, ο αγαπητός μαθητής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ένας εκ των δώδεκα αποστόλων, στο Ευαγγέλιό του τονίζει πολύ τη Θεότητα του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού και την αγάπη Του.
Ένα εδάφιο που μεταχειρίζονται όλοι οι κήρυκες του Ευαγγελίου και όλοι οι χριστιανοί σαν απόδειξη της αγάπης του Θεού, βρίσκεται στο γ΄ κεφάλαιο και 16 εδάφιο του Ευαγγελίου του. «Διότι τόσον αγάπησε ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον» Ιωάν. γ:16
Η αγάπη του Θεού φανερώνεται με τη θυσία του Ιησού Χριστού. Αυτή η θυσία ξεκινάει από την ενανθρώπιση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και επισφραγίζεται με τον σταυρικό Του θάνατο.
Το πόσο αγαπάει ο Θεός τον άνθρωπο είναι δύσκολο να το εννοήσουμε διότι δεν χωράει στην λογική μας. Ο Θεός δεν μας υπολογίζει σαν αγίους και καλούς ανθρώπους και για αυτό μας συμπαθεί, αντίθετα γνωρίζει την αμαρτωλότητά μας, την κακία μας, την αποστασία μας από το δρόμο της αλήθειας Του και παρόλα αυτά ασχολείται μαζί μας για να μας ευεργετήσει. Δεν αναζητάει τρόπους τιμωρίας αλλά αντίθετα αναζητάει τρόπους για να μας σώσει.
Δεν θέλει την καταδίκη και την καταστροφή μας, αλλά θέλει τη διόρθωσή μας και την είσοδό μας στην ευλογημένη Βασιλεία Του. Για αυτό έστειλε τον Υιό Του τον μονογενή να έλθει στη γη και να μας αναγγείλει το χαρμόσυνο γεγονός. «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι΄ αυτού.» Το Ευαγγέλιο που κήρυξε ο Ιησούς Χριστός περιέχει τις αγαθές προθέσεις του Θεού και αναγγέλλει το ωραίο σχέδιο που έχει για τον άνθρωπο.
Γιατί, άραγε, αγαπάει τόσο πολύ τον άνθρωπο; Είναι ανεξήγητη η αγάπη Του. Αυτός τον δημιούργησε και μάλιστα τον έπλασε «κατ΄ εικόνα και ομοίωσιν Του». «Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ΄ εικόνα Εαυτού, κατ΄ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν». Γένεση α:27
Το αντικείμενο της αγάπης του Θεού είναι ο άνθρωπος. Η παρακοή του ανθρώπου και η αποστασία του από το Λόγο του Θεού, δεν παρέσυρε το Θεό σε οργή και εκδίκηση, αλλά σε αγάπη, ευσπλαχνία και Θείο ζήλο για την σωτηρία του.
Τότε, γιατί τον άφησε να πέσει; Διότι ήθελε τον άνθρωπο να διαλέξει μόνος του και να Tον ακολουθήσει αυτοβούλως και αβιάστως, χωρίς την επίδραση της εξουσίας και της δύναμής Του. Ο Θεός ζητούσε και εξακολουθεί να ζητάει την πίστη του ανθρώπου στο Λόγο Του και την αγάπη για το πρόσωπό Του.
Ο Ιησούς Χριστός όταν ήλθε στον κόσμο με «δούλου μορφή» δεν παρουσίασε σε καμία περίπτωση τη φοβερή αναλωτική δύναμή Του. Φανέρωσε μόνο τη μεγάλη τρυφερή αγάπη Του.
Οι ίδιοι οι μαθητές Του, πολλές φορές απορούσαν γιατί ο Ιησούς Χριστός δεν έριχνε φωτιά να κάψει τους αντιφρονούντες στο έργο Του.
Μια φορά, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, που απεστάλησαν στη Σαμάρεια να αναγγείλουν στους Σαμαρείτες ότι ο Ιησούς Χριστός θα περάσει από τη χώρα τους και οι Σαμαρείτες, όταν άκουσαν ότι πάει στην Ιερουσαλήμ δεν ήθελαν να Tον δεχτούν, είπαν στον Κύριο: «Θέλεις Κύριε να παρακαλέσουμε να πέσει φωτιά και να κάψει την Σαμάρεια;» Ο Κύριος Ιησούς Χριστός τους έλεγξε δριμύτατα λέγοντας τους: «Δεν εξεύρετε ποίου πνεύματος είσθε. Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να απολέσει, αλλά να σώσει.» Λουκάς θ:54-56
Ακόμη και την ώρα που πέθαινε επάνω στο σταυρό, είχε το κουράγιο να προσευχηθεί για να συγχωρέσει ο Ουράνιος Πατέρας τους σταυρωτές Του. «Κύριε, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» δηλαδή, «Κύριε, συγχώρεσέ τους διότι δεν ξέρουν τι κάνουν».
Ο Θεός μας αγαπάει πολύ περισσότερο από όσο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε.
+ του Λεωνίδα Φέγγου
