Καθώς όλοι ζούμε στον κόσμο αυτό, περάσαμε από στάδια ηλικίας κατά τα οποία αποκτήσαμε ορισμένες εμπειρίες. Τώρα θυμόμαστε διάφορα περιστατικά της ζωής μας από το σχολείο, τις δουλειές μας και την πορεία μας. Πολλά σημαντικά περιστατικά τα διηγούμαστε με νοσταλγία και τα θυμόμαστε χαρακτηριστικά, ιδιαιτέρως αν φθάσαμε σε μια ηλικία που μετράει αρκετές δεκαετίες.
Το ερώτημα όμως είναι: Υπάρχει άλλη ζωή; Συνεχίζεται η ζωή μας μετά το θάνατο του σώματος μας; Ο Ιησούς Χριστός λέει «ναι». Η ζωή συνεχίζεται και όποιος πιστεύει σ’ εκείνα που γράφει το Ευαγγέλιό Του, θα έχει ζωή αιώνια.
Ο Ίδιος είπε «υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον… και πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει… για να είσθε και σεις όπου είμαι Εγώ.» Ιωαν. ιδ: 2,3
Η ζωή μας είναι πολύ λίγη επάνω στη γη που ζούμε. Ο Δαβίδ γράφει στον 90ο Ψαλμό: «Η ζωή μας είναι εβδομήκοντα έτη και αν εν ευρωστία ογδοήκοντα. Πλην και το καλύτερο μέρος αυτών είναι κόπος και πόνος.» Πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό ο οποίος ήλθε στη γη και υποσχέθηκε την αιώνια ζωή. Γι’ αυτό όλος ο κόσμος έτρεχε από κοντά Του και επιθυμούσε ν’ ακούει το λόγο Του.
Πολλοί κήρυτταν την εποχή εκείνη, αλλά κανείς δεν συγκέντρωνε ένα ακροατήριο με πέντε χιλιάδες άνδρες εκτός των γυναικών και παιδιών, και μάλιστα μέσα στην έρημο όπου δεν είχαν να φάνε τίποτα. Τι άκουγαν; Τι κήρυγμα ήταν αυτό; Γιατί θέλανε να Τον ακούνε συνέχεια και δεν έφευγαν να πάνε σπίτια τους και να πουν ότι απλώς ακούσανε ένα «ωραίο κήρυγμα»;
Δεν άκουγαν ένα ωραίο τορνευτό κήρυγμα, αλλά άκουγαν την αλήθεια του Θεού. Και αυτή η αλήθεια, δεν είναι ένα παραμύθι για μικρά παιδιά, αλλά η λύση όλου του υπαρξιακού προβλήματός μας.
Υπάρχει ζωή μετά θάνατον; Αν υπάρχει, ποιός μπορεί να μας οδηγήσει σ’ αυτήν τη ζωή; Θα υπάρχει πένθος, δάκρυα, πόνος, θλίψη, πείνα, δίψα, πονηριά και κακία, όπως υπάρχει σε τούτη τη ζωή που ζούμε;
Έρχεται ο Μεσσίας, ο Ιησούς Χριστός, που ο ίδιος ο Πατέρας Θεός έστειλε στον κόσμο, για να φέρει την καλή αγγελία στους ανθρώπους και να τους πει, «θαρσείτε μη φοβείσθε, διότι σήμερον εγεννήθην εις εσάς Σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος.» Λουκ. β:11 Έρχεται λοιπόν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός και αναγγέλει: «Ο ακούων τον Λόγον μου και πιστεύων εις τον πέψαντά με, έχει ζωήν αιώνιον. Δεν θέλει γευθεί θάνατον εις τον αιώνα. Μεταβαίνει εκ του θανάτου εις την ζωήν.» Ιωανν. ε΄ 25 . Ο Χριστός σταυρώθηκε για κάθε άνθρωπο, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα όπως είχε πει και τώρα ζει εκ δεξιών του Πατρός και δέχεται κάθε άνθρωπο. Του δίνει ζωή αιώνια και του δίνει τη μαρτυρία μέσα στην καρδιά του ότι τον έσωσε και έγραψε το όνομά του στο βιβλίο της ζωής. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος, λαμβάνοντας τη μαρτυρία μέσα στην καρδιά του, έχει χαρά ανεκλάλητη και ένδοξη. Δεν φοβάται πια το θάνατο, ο οποίος είναι αποφασισμένος για όλους τους ανθρώπους σε οποιοδήποτε βιοτικό επίπεδο κι αν ανήκουν και όσα κι αν απολαμβάνουν.
Ο απόστολος Παύλος που αφιέρωσε όλη του τη ζωή στον Ιησού Χριστό και στο τέλος φονεύθηκε από το Νέρωνα, γράφει στον Τιμόθεο: «Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου επλησίασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστην διετήρησα, του λοιπόν μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος.» Β΄ Τιμοθ. δ: 6-9
Ο απόστολος Παύλος αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην αποστολή του Ευαγγελίου. Ποια ελπίδα είχε σε τούτη τη ζωή; Καμία. Γράφει όμως στους Κορινθίους: «Εάν εν ταύτη τη ζωή ελπίζομεν μόνον εις τον Χριστόν, είμεθα οι ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων.» Α΄ Κορ. ιε:19
+ του Λεωνίδα Φέγγου
